Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

wysmukły

  • 1 wysmukły

    adj
    * * *
    a.
    slender, slim; (o chłopaku, dziewczynie, wieży) slender.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wysmukły

  • 2 wysmukły

    wysmukły rank und schlank, hoch gewachsen

    Słownik polsko-niemiecki > wysmukły

  • 3 wysmukły

    wysmukły [vɨsmukwɨ] adj
    schlank, hoch gewachsen

    Nowy słownik polsko-niemiecki > wysmukły

  • 4 wysmukły

    wysmuk|ły
    \wysmukłyli стройный;

    \wysmukłyła kibić стройный стан; \wysmukły1а topola стройный тополь

    + smukły

    * * *
    стро́йный

    wysmukła kibić — стро́йный стан

    wysmukła topola — стро́йный то́поль

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wysmukły

  • 5 wysmukły

    ince

    Słownik polsko-turecki > wysmukły

  • 6 wysmukły

    lieknas
    plonas

    Słownik Polsko-Litewski > wysmukły

  • 7 wysmukły

     стрункий

    Praktyczny słownik polsko-ukraiński > wysmukły

  • 8 wysmukły

    payát

    Słownik Polsko-Tagalski > wysmukły

  • 9 smukły

    прил.
    • быстрый
    • гибкий
    • незначительный
    • проворный
    • слабый
    • стройный
    • тонкий
    • убористый
    * * *
    smuk|ły
    \smukłyli, \smukłyIejszy стройный; гибкий
    +

    wysmukły, wiotki

    * * *
    smukli, smuklejszy
    стро́йный; ги́бкий
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > smukły

  • 10 szczupły

    прил.
    • гибкий
    • мизерный
    • небольшой
    • недостаточный
    • незначительный
    • ничтожный
    • постный
    • редкий
    • скудный
    • слабый
    • стройный
    • тонкий
    • тощий
    • убористый
    • худой
    • худощавый
    * * *
    szczup|ły
    \szczupłyli, \szczupłylejszy 1. худой, худощавый, сухощавый;

    \szczupłyła twarz худощавое лицо; \szczupłyłe ręce, palce тонкие руки, пальцы;

    2. скудный, ограниченный; небольшой;

    \szczupłyłe kadry малочисленные кадры; \szczupłyłe środki скудные (ограниченные) средства; \szczupłyłe mieszkanie небольшая квартира;

    w \szczupłyłym gronie в узком кругу
    +

    1. chudy, wysmukły 2. mały

    * * *
    szczupli, szczuplejszy
    1) худо́й, худоща́вый, сухоща́вый

    szczupła twarz — худоща́вое лицо́

    szczupłe ręce, palce — то́нкие ру́ки, па́льцы

    2) ску́дный, ограни́ченный; небольшо́й

    szczupłe kadry — малочи́сленные ка́дры

    szczupłe środki — ску́дные (ограни́ченные) сре́дства

    szczupłe mieszkanie — небольша́я кварти́ра

    w szczupłym gronie — в у́зком кругу́

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > szczupły

  • 11 śmigły

    śmig|ły
    \śmigłyli, \śmigłylejszy книжн. 1. стройный, гибкий;
    2. быстрый; ловкий
    +

    1. wysmukły 2. chybki, szybki, zwinny

    * * *
    śmigli, śmiglejszy книжн.
    1) стро́йный, ги́бкий
    2) бы́стрый; ло́вкий
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > śmigły

См. также в других словарях:

  • wysmukły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wysmukłykli, wysmukłyklejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} cienki, długi i wysoki; szczupły, smukły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysmukła wieża ratusza. Wysmukłe dziewczyny. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wysmukły — wysmukłykli, wysmukłyklejszy «wysoki, długi i cienki, strzelisty; o ludziach: wysoki i szczupły, smukły» Wysmukła wieża. Wysmukłe topole. Wysmukli chłopcy. Wysmukła figura …   Słownik języka polskiego

  • żylistek wysmukły — lieknoji deucija statusas T sritis vardynas apibrėžtis Hortenzijinių šeimos dekoratyvinis augalas (Deutzia gracilis), paplitęs rytų Azijoje. atitikmenys: lot. Deutzia gracilis angl. Japanese snowflower; slender deutsia vok. zierliche Deutzie rus …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • męski — Wiek męski; lata męskie «okres życia, w którym mężczyzna jest w pełni sił fizycznych i umysłowych»: Ledwie wszedł w wiek męski, musiał wyruszyć na kampanię wrześniową. A. Synoradzka, Andrzejewski. Na pokładzie w rozmaitych jego miejscach… …   Słownik frazeologiczny

  • cienki — cienkincy, cieńszy 1. «mający niewielki przekrój poprzeczny, mały obwód, nieznaczną grubość; wysmukły, szczupły, chudy; wąski, wydłużony; niegruby, płaski; drobny, miałki» Cienki drut. Cienkie ręce, nogi. Cienkie brwi. Cienkie płótno. Cienki… …   Słownik języka polskiego

  • filarek — m III, D. filarekrka, N. filarekrkiem; lm M. filarekrki zdr. od filar (zwykle w zn. 1) Wysmukły filarek. Dom pod filarkami …   Słownik języka polskiego

  • iglasty — 1. «dotyczący igły liścia» Drzewo iglaste. Las iglasty. Iglasta ściółka leśna. 2. «o przedmiotach, rzeczach: przypominający igłę kształtem lub ostrym zakończeniem; wysmukły strzelisty, spiczasty» Iglasta skała, wieża. Iglaste minarety meczetu. 3 …   Słownik języka polskiego

  • jesionek — m III, D. jesioneknka, N. jesioneknkiem; lm M. jesioneknki zdr. od jesion (tylko w zn. 1) Młody, wysmukły jesionek …   Słownik języka polskiego

  • smukły — smukłykli, smukłyklejszy «wysoki i szczupły, wysmukły; cienki, wiotki» Smukła dziewczyna. Smukła szyja, talia. Smukła figura. Smukłe kształty. Smukłe nogi. Smukły jak topola. Smukła wieża, budowla …   Słownik języka polskiego

  • strzelisty — strzelistyiści 1. «bardzo wysoki i szczupły, cienki; wysmukły, wybujały» Strzelista topola. Strzeliste wieże meczetu. Strzelisty młodzieniec. 2. przestarz. «gorący, płomienny, ognisty; patetyczny, wzniosły» Strzelista modlitwa …   Słownik języka polskiego

  • wysmukło — wysmukłoklej przysłów. od wysmukły Wyglądać w czymś wysmukło …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»