-
1 wyrzynać
impf ⇒ wyrżnąć1* * *( rzeźbić) to carve; (pot: zabijać) to slaughter* * *ipf.1. (= tnąc, zrobić otwór) carve (out).2. (= tnąc, usuwać fragment) cut off l. away.ipf.( o zębach) erupt; wyrzynają jej się ząbki she's teething.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrzynać
-
2 wyrzynać
-
3 wyrzynać
I. vt1) ( rzeźbić) hauen, ausschnitzenwyrżnąć głową o kant mit dem Kopf gegen eine Kante schmetternII. vrwyrzynają jej się ząbki sie zahnt, sie bekommt Zähnewyrżnąć się o coś gegen etw schmettern [ lub stoßen] -
4 wyrzynać
-
5 wyrzynać
1. chantourner2. découper3. graver4. massacrer5. sculpter -
6 wyrzynać
1 snoigh 2 spól 3 ár -
7 wyrzynać
вирізати -
8 wyrzynać
lumilok -
9 wyrzynać
gyrgynçylyk; gyrkmak; ölşük -
10 wyrzynać
σκαλίζω -
11 wyrzynać się
несов.1) ре́заться, прореза́ться, проре́зываться ( о зубах)2) ( zabijać się) ре́заться, ре́зать друг дру́га -
12 wyrzynać\ się
несов. 1. резаться, прорезаться, прорезываться (о зубах);2. (zabijać się) резаться, резать друг друга -
13 wyrzynać się
vrThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrzynać się
-
14 wyrzynać bydło
вырезать скотOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyrzynać bydło
-
15 wyrznąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrznąć
-
16 wyrżnąć
(pot: uderzyć) to bash (pot)* * *pf.-ij1. zob. wyrzynać.2. (= uderzyć mocno) bash, bang; wyrżnąć komuś prawdę w oczy rap out the truth to sb's face, give sb a piece of one's mind.3. wulg. fuck, screw, lay.pf.1. zob. wyrzynać się.2. pot. (= uderzyć się) bang.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrżnąć
-
17 wykrawać
глаг.• выкраивать* * *wykrawa|ć\wykrawaćny несов. вырезать, вырезывать+wycinać, wyrzynać
* * *wykrawany несов.выреза́ть, выре́зыватьSyn: -
18 ryć
(-ję, -jesz); vt* * *ipf.1. (= kopać, drążyć ziemię) dig (za czymś l. w poszukiwaniu czegoś for sth); ( o zwierzętach kopiących nory) burrow.2. ( o świni) root; ryć ziemię w poszukiwaniu żołędzi root (about l. around) for acorns; ryć nory/korytarze w ziemi burrow holes/tunnels in the ground; ryć pod kimś przen. (= spiskować, szkodzić) plot against sb.3. techn., sztuka (= wyrzynać) carve, engrave, incise; ryć suchą igłą dry-point.4. pot. (= zaśmiewać się) laugh out loud ( z kogoś at sb).5. pot. (= uczyć się, kuć) grind.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ryć
-
19 rżnąć
rżnąć w brydża/pokera — to play bridge/poker
* * *ipf.-ij2. (= wyrzynać, rzeźbić) carve, engrave.3. (= zabijać, zarzynać) butcher, slaughter.4. pot. (= grać hałaśliwie) bang away ( na czymś on sth); rżnąć na skrzypcach/wiolonczeli saw the violin/cello.5. pot. (= udawać) rżnąć głupa act the fool.6. wulg. (= kopulować) ( z kobietą) screw, fuck (sb).7. pot. (= robić coś zapamiętale) rżnąć w karty play cards with gusto; rżnąć z karabinów shoot away like mad.9. wulg. (= oddawać kał) crap; rżnąć kupę take a shit.10. pf. pot. (= uderzyć) punch.ipf.1. pot. (= zabijać się) butcher one another.2. wulg. (= uprawiać seks) screw, fuck.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rżnąć
-
20 ry|ć
impf Ⅰ vt 1. (robić doły w ziemi) to dig, to churn- buldożery ryją ziemię bulldozers are churning up the ground ⇒ zryć2. (kopać) to dig [rów]; to burrow [korytarz]- krety ryją korytarze w ziemi moles burrow in the ground- żołnierze ryli okopy wokół miasta soldiers were digging trenches around the town ⇒ wyryć3. (wyrzynać) to engrave, to incise [ornament, napis]- sceny mitologiczne ryte w marmurze mythological scenes engraved in marble ⇒ wyryćⅡ vi 1. pot. (uczyć się) to grind away 2. pot. (harować) to toil away 3. posp. (naśmiewać się) ryć z kogoś/czegoś to laugh at sb/sth 4. posp. (przeszukiwać) to root through [sth] Ⅲ ryć się 1. pot. (uczyć się) to grind away 2. posp. (śmiać się) to crease up- ryją się z kiepskich dowcipów they crease up at bad jokes■ ryć pod kimś posp. to plot against sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ry|ć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wyrzynać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzynaćam, wyrzynaća, wyrzynaćają, wyrzynaćany {{/stl 8}}– wyrznąć {{/stl 13}}{{stl 33}}||{{/stl 33}}wyrżnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wyrzynaćnę, wyrzynaćnie, wyrzynaćnij, wyrzynaćnął, wyrzynaćnęli {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzynać się – wyrznąć się — {{/stl 13}}{{stl 33}}||{{/stl 33}}wyrżnąć się {{/stl 13}}{{stl 33}} o rosnących zębach: przebijać się przez dziąsła :{{/stl 33}}{{stl 10}}Wyrżnął mu się pierwszy ząb. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzynać — Wyrżnąć (co) do nogi, w pień zob. noga 32 … Słownik frazeologiczny
wyrzynać — → wyrżnąć … Słownik języka polskiego
wyrżnąć — a. wyrznąć dk Va, wyrżnąćnę, wyrżnąćniesz, wyrżnąćnij, wyrżnąćnął, wyrżnąćnęła, wyrżnąćnęli, wyrżnąćnięty, wyrżnąćnąwszy wyrzynać ndk I, wyrżnąćam, wyrżnąćasz, wyrżnąćają, wyrżnąćaj, wyrżnąćał, wyrżnąćany 1. «zrobić w czymś zagłębienie, otwór… … Słownik języka polskiego
karbikować — ndk IV, karbikowaćkuję, karbikowaćkujesz, karbikowaćkuj, karbikowaćował, karbikowaćowany 1. «wyrzynać karbiki, np. w drzewie, ozdabiać coś karbikami» 2. włók. «układać, skręcać w karbiki sztuczne włókno» … Słownik języka polskiego
ryć — ndk Xa, ryję, ryjesz, ryj, rył, ryty 1. «robić doły w ziemi; kopać, przekopywać, rozkopywać, grzebać» Kret ryje korytarze w ziemi. Dziki ryły pole. ◊ posp. Ryć pod kimś «działać podstępnie na czyjąś szkodę; intrygować» 2. «wyrzynać na płycie… … Słownik języka polskiego
rzezać — ndk I, rzezaćam, rzezaćasz, rzezaćają, rzezaćaj, rzezaćał, rzezaćany a. IX, rzeżę, rzeżesz, rzeż 1. przestarz. «rżnąć, ciąć, krajać, piłować» Rzezać drzewo. 2. przestarz. «rzeźbić, ryć; wyrzynać, szlifować» Rzezać w kamieniu, bursztynie, drzewie … Słownik języka polskiego
rżnąć — a. rznąć ndk Va, rżnąćnę, rżnąćniesz, rżnąćnij, rżnąćnął, rżnąćnęła, rżnąćnęli, rżnąćnięty 1. «ciąć, krajać, przecinać, piłować» Rżnąć drzewo, sieczkę. 2. «wyrzynać ozdoby, ryć, rzeźbić, szlifować, grawerować» Rżnąć (wzór, rysunek) w drewnie,… … Słownik języka polskiego
strugać — ndk I, strugaćam, strugaćasz, strugaćają, strugaćaj, strugaćał, strugaćany, rzad. IX, strużę, strużesz, struż 1. «ścinać z czegoś ruchem prostoliniowym podłużne wióry, żeby wygładzić powierzchnię lub nadać czemuś odpowiedni kształt; ociosywać»… … Słownik języka polskiego
żłobić — ndk VIa, żłobićbię, żłobićbisz, żłób, żłobićbił, żłobićbiony 1. «przesuwając się po jakiejś powierzchni, naciskając ją, spadając na nią powodować swoim ciężarem tworzenie się wgłębienia, rowka, koleiny; drążyć» Spływająca woda żłobi bruzdy w… … Słownik języka polskiego