-
1 wyrzeczenie
сущ.• жертва• отказ• отречение• самоотречение* * *wyrzecze|nie☼ 1. самопожертвование, жертва ž;2. \wyrzeczenienia мн. лишения, отказ ♂ от чего-л.* * *с1) самопоже́ртвование, же́ртва ż2) wyrzeczenia мн лише́ния, отка́з m от чего-л.
См. также в других словарях:
wyrzeczenie — n I 1. rzecz. od wyrzec. 2. lm D. wyrzeczenieeń «poświęcenie, ofiara, rezygnacja z czegoś» Codzienne, drobne wyrzeczenia. Osiągnąć coś za cenę wielu wyrzeczeń. wyrzeczenie się rzecz. od wyrzec się … Słownik języka polskiego
czekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, czekaćam, czekaća, czekaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stać lub przebywać w jakimś miejscu, spodziewając się kogoś lub jakiegoś zdarzenia, zatrzymywać się, by ktoś mógł… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
