-
1 wyrok
сущ.• вердикт• взгляд• декрет• кара• мнение• наказание• отзыв• постановление• приговор• приказ• распоряжение• решение• суждение• указ* * *♂, Р. \wyroku приговор; решение ň;\wyrok śmierci смертный приговор; wykonać \wyrok привести приговор в исполнение; \wyrokiem (na mocy \wyroku) sądu решением (по приговору) суда; \wyrok z zawieszeniem условный приговор; ● \wyrokiem losu предшчертшш судьбм, волею судеб
* * *м, P wyrokuпригово́р; реше́ние nwyrok śmierci — сме́ртный пригово́р
wykonać wyrok — привести́ пригово́р в исполне́ние
wyrokiem (na mocy wyroku) sądu — реше́нием (по пригово́ру) суда́
wyrok z zawieszeniem — усло́вный пригово́р
-
2 śmierć
сущ.• кончина• смерть* * *смертьorkan, tornado, trąba powietrzna смерч* * *śmier|ć♀ смерть;\śmierć gwałtowna, naturalna насильственная, естественная смерть; wyrok \śmierćci смертный приговор; ● \śmierć cywilna гражданская смерть; bój (walka) na \śmierć i życie бой (борьба) не на жизнь (живот), а на смерть; sprawa (zagadnienie, kwestia) życia i \śmierćci вопрос жизни и(или|ćмерти
* * *жśmierć gwałtowna, naturalna — наси́льственная, есте́ственная смерть
- bój na śmierć i życiewyrok śmierci — сме́ртный пригово́р
- walka na śmierć i życie
- sprawa życia i śmierci
- zagadnienie życia i śmierci
- kwestia życia i śmierci -
3 stracić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• лишить• лишиться• недослышать• потерять• прозевать• проиграть• проигрывать• промахнуться• терять• утерять• утратить* * *strac|ić\stracićę, \stracićony сов. 1. kogo-co потерять кого- что, лишиться чего;\stracić czas потерять время; \stracić chęć потерять охоту (желание); расхотеть;
\stracić wiarę w kogoś, coś (zaufanie do kogoś, czegoś) извериться в ком-л., чём-л.;\stracić przytomność лишиться чувств;
потерять сознание;\stracić życie погибнуть;
2. растратить, промотать;\stracić pieniądze растратить деньги;
3. (wykonać wyrok śmierci) казнить;● \stracić głowę потерять голову; \stracić z oczu потерять из виду;
\stracić serce do kogoś, czegoś разлюбить кого-л., что-л.; разочароваться в ком-л., чём-л.;\stracić na sile ослабеть;
ktoś \stracićił władzę w rękach у кого-л. отнялись руки;nic nie \stracićił na dowcipie он всё так же остроумен
* * *stracę, stracony сов.stracić czas — потеря́ть вре́мя
stracić chęć — потеря́ть охо́ту (жела́ние); расхоте́ть
stracić wiarę w kogoś, coś (zaufanie do kogoś, czegoś) — изве́риться в ко́м-л., чём-л.
stracić przytomność — лиш́иться чувств; потеря́ть созна́ние
stracić życie — поги́бнуть
2) растра́тить, промота́тьstracić pieniądze — растра́тить де́ньги
3) ( wykonać wyrok śmierci) казни́ть•- stracić z oczu
- stracić serce do kogoś, czegoś
- stracić na sile
- ktoś stracił władzę w rękach
- nic nie stracił na dowcipie -
4 tracić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• терять• тратить• утерять• утратить* * *1) (cechę, wartość) утрачивать2) tracić (gubić, pozbawiać się itp.) терять3) tracić (np. okazję) упускать4) tracić (np. życie) лишаться5) tracić (w czyichś oczach) снижаться6) tracić (wykonywać egzekucję) казнить7) tracić (marnotrawić) тратить (зря)wydawać (pieniądze) тратить (деньги)* * *trac|ić\tracićę, \tracići, \tracićony несов. 1. терять (лишаться);\tracić czas терять время; \tracić na wadze терять в весе (вес); \tracić na sile слабеть, слабнуть; \tracić pieniądze растрачивать (тратить) деньги; \tracić grunt pod nogami терять почву под ногами;
2. (wykonywać wyrok śmierci na kimś) казнить* * *tracę, traci, tracony несов.1) теря́ть ( лишаться)tracić czas — теря́ть вре́мя
tracić na wadze — теря́ть в весе́ ( вес)
tracić na sile — слабе́ть, сла́бнуть
tracić pieniądze — растра́чивать (тра́тить) де́ньги
tracić grunt pod nogami — теря́ть по́чву под нога́ми
2) ( wykonywać wyrok śmierci na kimś) казни́ть -
5 strącić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• лишить• лишиться• недослышать• потерять• прозевать• проиграть• проигрывать• промахнуться• терять• утерять• утратить* * *strac|ić\stracićę, \stracićony сов. 1. kogo-co потерять кого- что, лишиться чего;\stracić czas потерять время; \stracić chęć потерять охоту (желание); расхотеть;
\stracić wiarę w kogoś, coś (zaufanie do kogoś, czegoś) извериться в ком-л., чём-л.;\stracić przytomność лишиться чувств;
потерять сознание;\stracić życie погибнуть;
2. растратить, промотать;\stracić pieniądze растратить деньги;
3. (wykonać wyrok śmierci) казнить;● \stracić głowę потерять голову; \stracić z oczu потерять из виду;
\stracić serce do kogoś, czegoś разлюбить кого-л., что-л.; разочароваться в ком-л., чём-л.;\stracić na sile ослабеть;
ktoś \stracićił władzę w rękach у кого-л. отнялись руки;nic nie \stracićił na dowcipie он всё так же остроумен
* * *strącę, strącony сов.1) сбить, сшиби́тьstrącić poprzeczkę — спорт. сбить пла́нку ( при прыжке)
2) столкну́ть; сбро́ситьstrącić szklankę ze stołu — сбро́сить стака́н со стола́
strącić kogoś ze schodów — столкну́ть кого́-л. с ле́стницы
3) вы́честьstrącić z poborów — вы́честь из зарпла́ты
4) хим. осади́ть•- strącić z piedestału -
6 trącić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• терять• тратить• утерять• утратить* * *1) (cechę, wartość) утрачивать2) tracić (gubić, pozbawiać się itp.) терять3) tracić (np. okazję) упускать4) tracić (np. życie) лишаться5) tracić (w czyichś oczach) снижаться6) tracić (wykonywać egzekucję) казнить7) tracić (marnotrawić) тратить (зря)wydawać (pieniądze) тратить (деньги)* * *trac|ić\tracićę, \tracići, \tracićony несов. 1. терять (лишаться);\tracić czas терять время; \tracić na wadze терять в весе (вес); \tracić na sile слабеть, слабнуть; \tracić pieniądze растрачивать (тратить) деньги; \tracić grunt pod nogami терять почву под ногами;
2. (wykonywać wyrok śmierci na kimś) казнить* * *trącę, trącony1) сов. легко́ подтолкну́ть, уда́рить; заде́тьtrącić kogoś pod łokieć — подтолкну́ть кого́-л. под ло́коть
trącić nogą krzesło — заде́ть ного́й стул
2) несов., перен. отдава́ть, припа́хивать• -
7 Todesurteil
Todesurteil n wyrok śmierci
См. также в других словарях:
śmierć — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. śmierćrci, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostateczne ustanie czynności życiowych organizmu; fakt, że ktoś umarł; koniec życia, zgon; śmierć biologiczna : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
List of World War II films — Below is an incomplete list of fictional feature films or mini series which feature events of World War II in the narrative. A separate list of full fledged TV series appears at the end. Contents 1 Restrictions 2 Films made during the war … Wikipedia
tracić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tracićcę, tracićci, trać, tracićcony {{/stl 8}}– stracić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać coś posiadać, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Тиле, Клаус-Петер — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Тиле. Клаус Петер Тиле Klaus Peter Thiele Дата рождения: 14 декабря 1940(1940 12 14) Место рождения … Википедия
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
dostać w czapę — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zostać zastrzelonym; otrzymać wyrok śmierci przez rozstrzelanie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zostać uderzonym w głowę : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozstrzeliwać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ic, rozstrzeliwaćwuję, rozstrzeliwaćwuje, rozstrzeliwaćany {{/stl 8}}– rozstrzelać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, rozstrzeliwaćam, rozstrzeliwaća, rozstrzeliwaćają, rozstrzeliwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonywać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skracać – skrócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}o głowę {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonać na kimś wyrok śmierci, szczególnie przez ścięcie; zabić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rotmistrz zapowiedział, że osobiście skróci o głowę każdego, kto się cofnie. Jadąc w tamte… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czekać — ndk I, czekaćam, czekaćasz, czekaćają, czekaćaj, czekaćał 1. «przebywać w jakimś miejscu, zatrzymywać się, licząc na czyjeś przybycie, na nastąpienie jakiegoś zdarzenia; być w pogotowiu; być przygotowanym do czegoś, gotowym do czegoś» Czekać na… … Słownik języka polskiego