-
1 справиться
глаг.• podołać• przebiedować• sprostać• wydołać• zaradzić• zmagać* * *( в срок) nadążyć, nastarczyć, obejść się, (с чем-л.) wyjść obronną ręką, podołać, poradzić, sprawić się, sprostać, uporać się, wyrobić się, zaradzić, zdołać -
2 управиться
wygrzebać się, wyrobić się разг., (z kimś, czymś) załatwić się -
3 form
[fɔːm] 1. n( type) forma f; ( shape) postać f; ( SCOL) klasa f; ( questionnaire) formularz m2. vtshape, organization tworzyć (utworzyć perf); idea, impression wyrabiać (wyrobić perf) sobie; relationship zawierać (zawrzeć perf); habit nabierać (nabrać perf) +gen3. viin the form of — w formie +gen
to take the form of — mieć or przybierać (przybrać perf) formę +gen
to be in good/top form (SPORT) — być w dobrej or szczytowej formie; ( fig) być w dobrej or wspaniałej formie
* * *I 1. [fo:m] noun1) ((a) shape; outward appearance: He saw a strange form in the darkness.) kształt2) (a kind, type or variety: What form of ceremony usually takes place when someone gets a promotion?) typ, rodzaj3) (a document containing certain questions, the answers to which must be written on it: an application form.) formularz4) (a fixed way of doing things: forms and ceremonies.) konwenans5) (a school class: He is in the sixth form.) klasa2. verb1) (to make; to cause to take shape: They decided to form a drama group.) (s)tworzyć2) (to come into existence; to take shape: An idea slowly formed in his mind.) powstawać3) (to organize or arrange (oneself or other people) into a particular order: The women formed (themselves) into three groups.) organizować4) (to be; to make up: These lectures form part of the medical course.) stanowić część składową•- be in good form
- in the form of II [fo:m] noun(a long, usually wooden seat: The children were sitting on forms.) ławka -
4 выхлопотать
глаг.• wyjednać* * *wydeptać, wybiegać, wychodzić, wyjednać, wyrobić, wystarać się
См. также в других словарях:
wyrobić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyrabiać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrobić — dk VIa, wyrobićbię, wyrobićbisz, wyrobićrób, wyrobićbił, wyrobićbiony wyrabiać ndk I, wyrobićam, wyrobićasz, wyrobićają, wyrobićaj, wyrobićał, wyrobićany 1. częściej ndk «wykonywać coś (stale i masowo) z określonego surowca; wytwarzać z danego… … Słownik języka polskiego
wyrabiać się — I – wyrobić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiągać stadium doskonałości, dojrzałości; rozwijać się, kształtować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrobiło się w kimś poczucie odpowiedzialności. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
otrzaskać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, otrzaskać sięam się, otrzaskać sięa się, otrzaskać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wdrożyć się do robienia czegoś, nabrać wprawy w czymś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdwoić się — pot. Ktoś się nie rozdwoi «ktoś nie może być w kilku miejscach naraz, nie jest w stanie robić kilku rzeczy równocześnie»: – Długo ci z tym zejdzie? – Nie wiem; do Łomianek powinienem się wyrobić. Ten producent miał warsztat w Łomiankach. –… … Słownik frazeologiczny
wyrabiać — ndk I, wyrabiaćam, wyrabiaćasz, wyrabiaćają, wyrabiaćaj, wyrabiaćał, wyrabiaćany 1. forma ndk czas. wyrobić (p.) 2. «pozwalać sobie na coś, na wiele; dokazywać, wyprawiać» Co wy tu wyrabiacie? wyrabiać się 1. forma ndk czas. wyrobić się (p.) 2.… … Słownik języka polskiego
wyrobienie — n I 1. rzecz. od wyrobić. 2. «znajomość czegoś, umiejętność zachowania się, radzenia sobie w pewnych sytuacjach, osiągnięte dzięki pracy, doświadczeniom» Wyrobienie polityczne. Wyrobienie towarzyskie. Wyrobienie życiowe. wyrobienie się rzecz. od… … Słownik języka polskiego
otrzeć — dk XI, otrę, otrzesz, otrzyj, otarł, otarty ocierać ndk I, otrzećam, otrzećasz, otrzećają, otrzećaj, otrzećał, otrzećany 1. «wytrzeć, usunąć coś z powierzchni; oczyścić, osuszyć, wycierając zetrzeć» Otrzeć pot z czoła. Ocierała łzy z policzków.… … Słownik języka polskiego
powychodzić — dk VIa, powychodzićdzi, powychodzićchodź, powychodzićdził «wyjść w większej liczbie, kolejno, jeden po drugim» Ludzie powychodzili na ulicę. W czasie przerwy uczniowie powychodzili na korytarz. ◊ Powychodzić na jaw «poujawniać się, stać się… … Słownik języka polskiego
wyrabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrabiaćam, wyrabiaća, wyrabiaćają, wyrabiaćany {{/stl 8}}– wyrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrabiaćbię, wyrabiaćbi, wyrabiaćrób, wyrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
założyć — dk VIb, założyćżę, założyćżysz, założyćłóż, założyćżył, założyćżony zakładać ndk I, założyćam, założyćasz, założyćają, założyćaj, założyćał, założyćany 1. «urządzić coś, zorganizować, zapoczątkować; zbudować» Założyć jakieś towarzystwo,… … Słownik języka polskiego