-
1 pod
pod [pɔt]I. prep +instr1) ( poniżej) unter +dat\pod oknem unter dem Fenster\pod wodą/ziemią unter dem Wasser/der Erde\pod spodem darunter, unten drunter ( fam)2) ( obok)\pod domem am [ lub vor dem] Haus\pod drzwiami vor der Tür3) ( w pobliżu) bei +datmieszkać \pod Poznaniem bei [ lub in der Nähe von] Posen wohnenbitwa \pod Grunwaldem die Schlacht bei Tannenberg ( im Jahre 1410)4) ( dla wyrażenia przyczyny) unter +datzałamać się \pod ciężarem unter einer Last zusammenbrechenznajdować się \pod wpływem czegoś sich +akk unter dem Einfluss von etw befinden\pod przymusem unter Zwang, gezwungen5) ( okoliczność) unter +datzeznawać \pod przysięgą unter Eid aussagen\pod groźbą [kary pieniężnej] unter Androhung [einer Geldstrafe]\pod warunkiem że... unter der Bedingung, dass...\pod nadzorem nauczyciela unter Aufsicht des Lehrers\pod czyjąś opieką unter jds Obhut [ lub Aufsicht]mieć kogoś \pod sobą ( pot) jdn unter sich +dat habenwystępował \pod nazwiskiem Nowak er trat unter dem Namen Nowak aufksiążka \pod tytułem... das Buch unter dem Titel...mieszkać \pod numerem piętnastym in der Nummer 15 wohnenII. prep +acc1) ( kierunek)\pod poduszkę unter das Kissen\pod prąd/wiatr gegen die Strömung/den Windiść \pod górę bergauf gehenwpaść \pod samochód angefahren [ lub überfahren] werden2) ( punkt końcowy)odprowadzić kogoś \pod dom jdn bis an die Haustür bringen\pod wieczór/koniec gegen Abend/Ende\pod czyjąś nieobecność während jds Abwesenheitmężczyzna \pod sześćdziesiątkę ein Mann, so an die Sechzig ( fam)4) ( dobór)szalik \pod kolor kurtki ein zur Farbe der Jacke passender Schal, ein auf die Farbe der Jacke abgestimmter Schal5) ( czynność)poddać wniosek \pod głosowanie den Antrag zur Abstimmung bringen -
2 człon
-
3 niewybredny
niewybredny [ɲɛvɨbrɛdnɨ] adj
См. также в других словарях:
pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… … Słownik języka polskiego
od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… … Słownik języka polskiego
na — 1. «przyimek o różnorodnych zastosowaniach składniowych i znaczeniowych, poprzedzający rzeczowniki lub inne wyrazy o funkcjach rzeczowników, także połączenia rzeczowników z liczebnikami lub same liczebniki» a) «tworzący wyrażenia oznaczające… … Słownik języka polskiego
za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… … Słownik języka polskiego
nad — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub wyrazami o funkcji rzeczownikowej) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia lokalizujące coś powyżej jakiegoś przedmiotu lub wskazujące cel przestrzenny» Samolot leciał nad miastem. Lampa wisi nad … Słownik języka polskiego
dla — «przyimek łączący się z dopełniaczem» 1. «tworzy wyrażenia oznaczające cel, skutek osiągalny» Poświęcić się dla dobra ludzi, dla ojczyzny. Robić coś dla przyjemności. Zatrzymać się dla nabrania tchu. 2. «tworzy wyrażenia oznaczające, że ktoś… … Słownik języka polskiego
o — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę o» ∆ O kreskowane «litera ó oznaczająca brzmienie u, stosowana przede wszystkim w wypadkach, gdy samogłoska ta wymienia się z o, np. wóz wozy» 2. «samogłoska ustna wymawiana przy niewielkim wzniesieniu tylnej… … Słownik języka polskiego
w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… … Słownik języka polskiego
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
do — I przyimek łączący się z dopełniaczem 1. «w połączeniu z rzeczownikami, zwykle nieżywotnymi, tworzy przydawki o znaczeniu przeznaczenia» Beczka do wina. Filiżanka do kawy. Klucz do drzwi. Kocioł do gotowania. Przybory do pisania. Skrzynka do… … Słownik języka polskiego
jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… … Słownik języka polskiego
