-
1 wyprawiać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprawiać się
-
2 wyprawiać\ się
wyprawi|ać sięнесов. 1. отправляться;2. твориться, делаться; со tu się \wyprawiać\ sięа? что здесь творится (происходит)?+1. udawać się
-
3 wyprawiać się
несов.1) отправля́ться2) твори́ться, де́латьсяco tu się wyprawia? — что здесь твори́тся (происхо́дит)?
Syn:udawać się 1) -
4 wyprawiać
co ty wyprawiasz? — pot what do you think you're doing? (pot)
* * *ipf.1. emf. (= wyrabiać) do, be up to; co ty wyprawiasz? what are you doing?, what are you up to?; wyprawiać awantury kick up a fuss.2. (= wysyłać) send off; wyprawić kogoś na tamten świat pot. dispatch sb.3. (= organizować) do, throw; wyprawiać urodziny throw a birthday party.ipf.set out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprawiać
-
5 wyprawiać
wyprawiać urodziny Geburtstag feiern;wyprawiać awantury krakeelen;wyprawić pf na tamten świat k-o jemanden ins Jenseits befördern;co ty wyprawiasz? was machst du denn für Sachen? was soll das?;co tam się wyprawia? was ist dort los? -
6 wyprawić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprawić (się)
-
7 wyrabiać się
-
8 wyrabiać\ się
несов. 1. вырабатываться;2. (о kimś) приобретать опыт (сноровку); 3. (dziać się) твориться, делаться+3. wyprawiać się
-
9 твориться
wyprawiać się, ( dziać się) wyrabiać się -
10 wyprawia|ć2
impf Ⅰ vi pejor. wyprawiać burdy to brawl- wyprawiać awantury to pick fightspot.- co ty wyprawiasz? złaź stamtąd natychmiast what do you think you’re doing? get down from there- co pan wyprawia z tym psem! what on earth are you doing to that dog?!Ⅱ wyprawiać się to be going on, to be happening- wiem, co tu się wyprawia I know what’s going on here- co to się na tym świecie wyprawia! I don’t know what the world’s coming to!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprawia|ć2
-
11 wypraw|ić
pf — wypraw|iać1 impf Ⅰ vt 1. (wysłać) to send- wyprawić dziecko do drugiego pokoju to send a child to another room- latem zawsze wyprawiali dzieci do dziadków in summer they always sent their children to stay with their grandparents- książę wyprawił posłańca z listem do klasztoru the prince dispatched a messenger with a letter to the monastery2. (urządzić) to give, to hold [przyjęcie, ucztę, bal] 3. Techn. to tan [skórę] Ⅱ wyprawić się — wyprawiać się to set off, to set out- wyprawić się w góry to set off for the mountains- wyprawić się na wycieczkę to set out on an excursion- może tak wyprawilibyśmy się kiedyś na dziki? what about going boar-hunting one day?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypraw|ić
-
12 делаться
dziać się, robić się, wyprawiać się, wyrabiać się -
13 отправляться
odchodzić, odjeżdżać, (ма́ршем) odmaszerowywać, posuwać, udawać się, wyprawiać się, wypuszczać się, wyruszać -
14 wyprawić
wyprawiać urodziny Geburtstag feiern;wyprawiać awantury krakeelen;wyprawić pf na tamten świat k-o jemanden ins Jenseits befördern;co ty wyprawiasz? was machst du denn für Sachen? was soll das?;co tam się wyprawia? was ist dort los? -
15 rzucać
impf ⇒ rzucić* * *1. (-cam, -casz); perf - cić; vt(piłkę, kamień) to throw; (cień, kostkę, spojrzenie) to throw, to cast; (rodzinę, dom) to abandon, to desert; (chłopaka, dziewczynę) to drop, to jilt; (palenie, wódkę, pracę) to quit; (uwagę, słówko) to throw in2. vi(o autobusie, o samochodzie) to tossrzucać czar lub urok — to cast a spell
* * *ipf.1. + Acc. l. Ins. (= ciskać) throw, cast; ( z dużą siłą) fling, hurl; ( jak najdalej w danym kierunku) project; (piłkę baseballową, kamień) pitch; (= podrzucać) toss; (= zrzucać) dash, dump, chuck ( sth somewhere); rzucać piłkę do kogoś throw a ball to sb; rzucać piłką w kogoś throw a ball at sb; rzucać karty na stół ( kończąc grę) chuck in one's hand; rzucać kośćmi cast l. roll dice; rzucać monetą toss l. flip a coin ( o coś for sth); rzucać kotwicę żegl. cast l. drop anchor; rzucać młotem sport put the shot.2. przen. rzucać cień na kogoś/coś cast a shadow on sb/sth; rzucać coś w kąt (= przestać się zajmować czymś) cast sth aside; rzucać gromy na kogoś/coś thunder against sb/sth; rzucać komuś kłody pod nogi put a spoke in sb's wheel; rzucać komuś rękawicę fling l. throw down the gauntlet to sb; rzucać (w kogoś) mięsem pot. hurl abuse at sb; rzucać obelgi hurl insults; rzucać światło na coś cast l. throw l. shed light on sth; rzucać snop światła na coś project l. throw a beam of light on l. onto sth; ten fakt rzuca (nowe) światło na sprawę this fact sheds a new light on the issue; rzucać przezrocze na ekran project a slide on a screen; rzucać komuś ukradkowe spojrzenie cast a furtive glance at sb; rzucać słowa na wiatr speak idly; rzucać myśl l. pomysł come up with an idea.3. (= wywoływać jakiś stan) rzucać na kogoś oskarżenia throw accusations at sb; rzucać na kogoś podejrzenie throw suspicion on sb; rzucać na kogoś oszczerstwa cast aspersions on sb; rzucać na kogoś czary cast a spell on sb; rzucać klątwę na kogoś put a curse on l. upon sb; rel. pronounce an anathema upon sb; rzucać pierwszy kamień Bibl. (= rozpoczynać oskarżenia) cast the first stone.4. (= potrząsać, poruszać gwałtownie) jerk, throw about, fling about, toss (about); ( o pojeździe) (= szarpać, trząść się) jerk, jolt, bump; rzucać głową toss l. jerk one's head; rzucać rękami trash about with one's arms; samochód rzucał na wyboistej drodze the car jolted on the bumpy road.5. (= przewracać, szarpać) rzucać kogoś na ziemię fling l. hurl sb to the ground; rzucać kimś o coś fling l. hurl sb against sth; rzucać kogoś na kolana (przen. (= upokorzyć, podporządkować sobie)) bring sb to his l. her knees; rzucać kogoś na głęboką wodę (przen. (= postawić przed kimś trudne zadanie)) throw l. pitch sb in at the deep end; fale rzucały statkiem na wszystkie strony the waves tossed the ship to and fro.6. (= wysyłać, wyprawiać) rzucać oddziały do walki send troops into battle; rzucać coś na rynek launch sth on the market; rzucać swój kraj w wir wojny precipitate one's country into war.7. (= porzucać) abandon, forsake, desert; pot. drop, chuck (in), jack (in); rzucić żonę/męża abandon one's wife/husband; rzucić rodzinę/przyjaciół forsake one's friends/family; rzuciła swojego chłopaka she chucked her boyfriend; rzuciłem robotę I chucked in my job; rzucę to wszystko w diabły pot. I'm going to jack it all in.8. (= zrywać z nałogiem) give ( sth) up; pot. kick ( sth); rzucać palenie/picie give up smoking/drinking.10. (= przerzucać) throw; rzucać most przez rzekę throw a bridge across the river.11. pot. (= podawać) chuck; rzuć mi gazetę chuck me the paper.ipf.1. (= skakać w dół) plunge, jump, throw o.s.; rzucać się z urwiska do morza plunge over a cliff into the sea.2. (= kierować się gdzieś pędem) dart, dash, rush, start, lunge, fling o.s., hurl o.s.; rzucić się do ucieczki bolt; dart away; make a bolt l. dash l. run for it; rzucać się do walki fling o.s. into battle; rzucać się naprzód leap forward, lunge forward; rzucać się komuś na pomoc rush to sb's rescue.3. rzucać się w oczy stand out; be conspicuous; pot. stick out (like a sore thumb); stick out a mile.4. (= miotać się) toss about l. around, jerk about l. around.5. (= atakować) throw o.s. l. one's weight (na kogoś/coś at sb/sth); go (na kogoś/coś at l. for sb/sth); ( o drapieżniku) pounce (na kogoś/coś on l. upon sb/sth); rzucać się komuś do gardła go at sb's throat; rzucił się na nią z nożem he went for her with a knife; rzucać się na wroga go at the enemy; rzucać się z motyką na słońce przen. bite off more than one can chew.6. (= padać, przypadać ciałem) rzucać się komuś w ramiona fling o.s. into sb's arms; rzucać się na kolana go down on one's knees; rzucać się do czyichś stóp throw o.s. to sb's feet.7. pot. (= sprzeciwiać się, awanturować się) kick up a fuss l. row l. stink; nie rzucaj się! take it easy!8. pot. rzucać się na coś (= oddawać się czemuś z zapałem) pitch into sth; rzuciliśmy się na jedzenie we pitched into the food.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzucać
-
16 oddawać
impf ⇒ oddać* * *( książkę) to return; ( resztę) to give; (dług, pożyczkę) to give lub pay back; (zostawiać w celu wykonania usługi: buty, bagaż, film) to leave; (zostawiać na przechowanie: pieniądze, biżuterię) to deposit; (powierzać opiece: chorego, ucznia) to send (to school, hospital), (głos, pierwszeństwo) to give; (majątek, bogactwo) to renounce; (uścisk, pocałunek) to return; ( cios) to return, to hit back; (uczucia, znaczenie) to express, (podobieństwo, nastrój) to renderoddawać komuś przysługę — to do sb a favour (BRIT) lub favor (US)
oddawać życie (za kogoś/coś) — to lay down lub give one's life (for sb/sth)
oddawać krew — to give lub donate blood
oddawać kogoś/coś w czyjeś ręce — to hand sb/sth over to sb
* * *ipf.1. (= zwracać) give back, return; oddawać długi pay back debts, repay.2. (= przekazywać, powierzać) check; oddawać na przechowanie deposit; oddać walizkę do przechowalni check one's luggage at the checkroom; oddawać komuś głos give sb the floor.3. (władzę, uprawnienia) hand over, cede; (twierdzę, miasto) surrender, give up, render (up); oddać krew give l. donate blood; oddawać ostatnią koszulę give away the shirt off one's back; oddać życie za kogoś lay down one's life for sb.4. (= doręczać) deliver.5. (= odwzajemniać) return, requite; oddać, co się komu należy do sb justice; oddawać honory wojskowe salute; oddawać hołd pay tribute, salute; oddać głos cast a vote; oddać komuś pierwszeństwo yield precedence to sb; oddać komuś niedźwiedzią przysługę do sb an ill turn; oddać komuś ostatnią przysługę pay one's last respects to sb; oddać komuś sprawiedliwość do justice to sb; oddawać komuś serce give one's heart to sb; oddawać strzały fire shots, volley.6. (= wyprawiać) send; oddać chorego do szpitala send an ill person to hospital; oddać dziecko do szkoły z internatem send a child to boarding school; oddawać coś w czyjeś ręce surrender sth to sb; oddawać w dzierżawę put out to lease; oddawać w zastaw hock, give l. put in pledge; oddawać w ajencję handl. franchise; oddać kogoś pod sąd bring sb to justice; oddać pod sąd wojenny court-martial.7. (= wyrażać) render; oddać coś w jakiś sposób render sth as.ipf.1. (= podporządkowywać się) surrender; oddawać się do czyjejś dyspozycji put o.s. at sb's disposal; oddawać się w ręce policji turn o.s. in.2. (= zaangażować się, poświęcać się) indulge, devote o.s. ( czemuś to sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oddawać
-
17 skó|ra
f 1. Anat. skin- skóra dłoni the skin of the hand- skóra głowy the scalp- skóra na plecach/twarzy the skin of the back/face- pielęgnacja skóry skin care- krem do pielęgnacji skó skin cream- zapalenie skóry dermatitis- rak skóry skin cancer- przeszczep skóry a skin graft- kolor skóry (rasa) the colour of one’s/sb’s skin- skóra ci schodzi your skin is peeling- skóra schodzi mu z nosa his nose is peeling- zedrzeć sobie skórę z kolana/łokcia to skin one’s knee/elbow- zdjąć skórę z jelenia/niedźwiedzia to skin a deer/bear- zrzucić skórę Zool. to shed its skin- ostrzyc kogoś do gołej skóry to shave sb’s head- obedrzeć kogoś żywcem ze skóry to skin sb alive także przen.- skóra mi cierpnie na myśl, że… przen. it gives me the creeps to think that… pot.- została z niego skóra i kości przen. he’s nothing but skin and bones- złoić a. wygarbować komuś skórę a. dać komuś w skórę to whip a. tan sb’s hide; przen. (pokonać) to give sb a licking- dostać w skórę to get a licking także przen.- są podobni, jakby skórę zdjął they are the spitting image of each other2. przen. (życie, własny interes) ratować własną skórę to save one’s own skin- każdy dba o własną skórę it’s every man for himself- zapłacił za to własną skórą (życiem) he paid for it with his own life; (stanowiskiem) it cost him his job- tanio swojej skóry nie sprzeda he’s not going to give in easily3. przen. (postać, przebranie, położenie) wilk w owczej skórze a wolf in sheep’s clothing- potwór w ludzkiej skórze a monster in human form- zmieniać skórę to change one’s spots- wejść w czyjąś skórę to put oneself in sb’s position- nie chciałbym być w twojej skórze I wouldn’t like to be in your shoes4. (materiał) leather; (zdjęta i wyprawiona) hide; (z futrem) skin, pelt- świńska/cielęca skóra pigskin/calfskin- skóra wołowa cowhide- królicze skóry rabbit skins- sztuczna skóra imitation leather, leatherette- przedmioty ze skóry leather articles- buty ze skóry cielęcej calfskin shoes- torebka z krokodylej skóry a crocodile handbag- lamparcia/lwia skóra na podłodze a leopard/lion’s skin on the floor- wyprawiać skórę to tan leather- oprawić coś w skórę to bind sth in leather- książka oprawna w skórę a leather-bound book5. (banana, cytryny, pomidora) skin; (chleba) crust 6. pot. (skórzane ubranie) leathers pl- chodzić w skórze to wear leathers- motocykliści w skórach leather-clad bikers■ czuć przez skórę, że… to feel in one’s bones that…- dzielić skórę na niedźwiedziu to count one’s chickens (before they’re hatched)- mieć cienką/grubą skórę to have a thin/thick skin- omal ze skóry nie wyskoczył z ciekawości he was dying to find out- przekonać się na własnej skórze, że… to personally find out that…- wyłazić ze skóry, żeby coś zrobić to fall over oneself to do sth- zaleźć komuś za skórę [osoba] to be a nuisance to sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skó|ra
-
18 wyrabiać
-
19 stroić
(-oję, -oisz); imp; -ój; vt( dziecko) perf; wy- to dress up; (radio, instrument) perf; na- to tune; ( choinkę) perf; u- to decoratestroić miny — to make lub pull faces
* * *ipf.1. (= ubierać) dress up.2. (= zdobić) adorn.3. (= wyprawiać, wyrabiać) make; stroić figle play pranks; stroić miny pull l. make faces; stroić sobie żarty make fun (z kogoś/czegoś of sb/sth).ipf.dress up, preen o.s., primp, prink, deck out; stroić się w cudze piórka sail under false colors.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stroić
-
20 urodziny
-; pl* * *pl.Gen. -n1. (= urodzenie się) birth.2. (= rocznica urodzin) birthday; wyprawiać urodziny have l. organize l. throw a birthday party; wszystkiego najlepszego w dniu urodzin! happy birthday!, many happy returns!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urodziny
См. также в других словарях:
wyprawiać się – wyprawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zamierzać dokądś pójść, pojechać, dojść, dojechać; udawać się dokądś; wybierać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprawił się do lasu na grzyby. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprawiać — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… … Słownik frazeologiczny
wypuszczać się – wypuścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyprawiać się, wyruszać dokądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypuścić się łódką na środek jeziora. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot., częściej dk… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
wyruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyruszaćam, wyruszaća, wyruszaćają {{/stl 8}}– wyruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyruszaćszę, wyruszaćszy {{/stl 8}}{{stl 7}} wychodzić, wyjeżdżać skądś z zamiarem odbycia dłuższej podróży, wycieczki; udawać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrabiaćam, wyrabiaća, wyrabiaćają, wyrabiaćany {{/stl 8}}– wyrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrabiaćbię, wyrabiaćbi, wyrabiaćrób, wyrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
słać — I ndk XI, ślę, ślesz, ślij, słał, słany książk. «wyprawiać, kierować kogoś dokądś; przekazywać coś komuś w jakiś sposób; wysyłać, posyłać» Słać swaty do kogoś. Ślij czym prędzej gońca! Urzędy słały pismo za pismem. Napisał, że śle już pieniądze.… … Słownik języka polskiego
stroić — ndk VIa, stroję, stroisz, strój, stroił, strojony 1. «ubierać (kogoś) elegancko, starannie, wytwornie; ozdabiać, przystrajać coś» Stroić kogoś w futra i biżuterię. Stroić pannę młodą do ślubu. Stroić choinkę. 2. «stanowić ozdobę, przybranie;… … Słownik języka polskiego
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego