-
41 устраивать
глаг.• aranżować• dysponować• instalować• kazać• nakazywać• organizować• osiedlać• osiedlić• osiąść• planować• porządkować• przystosować• rozmieszczać• tworzyć• układać• ulokować• umieszczać• urządzać• ustawiać• ułożyć• zainstalować• zakładać• zarządzać• zarządzić• załatwiać• zorganizować* * *aranżować, montować, wydawać, sprawiać, urządzać, wyprawiać, zakładać, załatwiać -
42 штукатурить
глаг.• otynkować• tynkować* * *tynkować, wyprawiać стр. -
43 chodzić na rzęsach
-
44 rzęsa
сущ.• ресница• ряска* * *♀ 1. ресница;2. бот. ряска;● chodzić na \rzęsach разг. а) ходить (ползти) на бровях;
б) (wyprawiać breweńe) дебоширить, буянить* * *ж1) ресни́ца2) бот. ря́ска• -
45 wyrabiać się
-
46 wyrabiać\ się
несов. 1. вырабатываться;2. (о kimś) приобретать опыт (сноровку); 3. (dziać się) твориться, делаться+3. wyprawiać się
-
47 вичинювати
wyczyńuwatyдієсл. -
48 вичиняти
wyczyńatyдієсл. -
49 get up to
vt fus* * *(to do (something bad): He's always getting up to mischief.) kombinować -
50 pack off
vt* * *(to send away, usually quickly and without wasting time: They packed the children off to bed early.) wyprawić -
51 bundle off
-
52 breweri|e
plt (G brewerii) (bójka) brawl; (kłótnia) row- wyprawiać a. urządzać brewerie to kick up a row a. rumpus- dość tych brewerii! cut out the row a. racket!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > breweri|e
-
53 harc
Ⅰ m (G harcu) zw. pl Hist. single combat (before a battle)- wyjść na harc a. harce to come out for single combatⅡ harce plt (dokazywanie) frolics- wyprawiać a. urządzać harce [dzieci, zwierzęta] to caper a. frolic aboutThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > harc
-
54 hec|a
f 1. pot. (zabawne zdarzenie) lark GB pot., fun U- wyprawiać hece to lark about- robić coś dla hecy to do sth for a lark a. for laughs- ale hec! a. a to (ci) heca! what a lark!2. żart. (awantura) rowThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hec|a
-
55 rebeli|a
f (G D Gpl rebelii) 1. (zbrojny bunt) rebellion- rebelia chłopska przeciw królowi the peasants’ rebellion against the king- szerzyć/stłumić rebelię to spread/suppress a rebellion2. zw. pl przen. rumpus- wyprawiać rebelie to make a rumpus- u sąsiada wciąż pijackie rebelie they're always having drunken binges next door pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rebeli|a
-
56 skó|ra
f 1. Anat. skin- skóra dłoni the skin of the hand- skóra głowy the scalp- skóra na plecach/twarzy the skin of the back/face- pielęgnacja skóry skin care- krem do pielęgnacji skó skin cream- zapalenie skóry dermatitis- rak skóry skin cancer- przeszczep skóry a skin graft- kolor skóry (rasa) the colour of one’s/sb’s skin- skóra ci schodzi your skin is peeling- skóra schodzi mu z nosa his nose is peeling- zedrzeć sobie skórę z kolana/łokcia to skin one’s knee/elbow- zdjąć skórę z jelenia/niedźwiedzia to skin a deer/bear- zrzucić skórę Zool. to shed its skin- ostrzyc kogoś do gołej skóry to shave sb’s head- obedrzeć kogoś żywcem ze skóry to skin sb alive także przen.- skóra mi cierpnie na myśl, że… przen. it gives me the creeps to think that… pot.- została z niego skóra i kości przen. he’s nothing but skin and bones- złoić a. wygarbować komuś skórę a. dać komuś w skórę to whip a. tan sb’s hide; przen. (pokonać) to give sb a licking- dostać w skórę to get a licking także przen.- są podobni, jakby skórę zdjął they are the spitting image of each other2. przen. (życie, własny interes) ratować własną skórę to save one’s own skin- każdy dba o własną skórę it’s every man for himself- zapłacił za to własną skórą (życiem) he paid for it with his own life; (stanowiskiem) it cost him his job- tanio swojej skóry nie sprzeda he’s not going to give in easily3. przen. (postać, przebranie, położenie) wilk w owczej skórze a wolf in sheep’s clothing- potwór w ludzkiej skórze a monster in human form- zmieniać skórę to change one’s spots- wejść w czyjąś skórę to put oneself in sb’s position- nie chciałbym być w twojej skórze I wouldn’t like to be in your shoes4. (materiał) leather; (zdjęta i wyprawiona) hide; (z futrem) skin, pelt- świńska/cielęca skóra pigskin/calfskin- skóra wołowa cowhide- królicze skóry rabbit skins- sztuczna skóra imitation leather, leatherette- przedmioty ze skóry leather articles- buty ze skóry cielęcej calfskin shoes- torebka z krokodylej skóry a crocodile handbag- lamparcia/lwia skóra na podłodze a leopard/lion’s skin on the floor- wyprawiać skórę to tan leather- oprawić coś w skórę to bind sth in leather- książka oprawna w skórę a leather-bound book5. (banana, cytryny, pomidora) skin; (chleba) crust 6. pot. (skórzane ubranie) leathers pl- chodzić w skórze to wear leathers- motocykliści w skórach leather-clad bikers■ czuć przez skórę, że… to feel in one’s bones that…- dzielić skórę na niedźwiedziu to count one’s chickens (before they’re hatched)- mieć cienką/grubą skórę to have a thin/thick skin- omal ze skóry nie wyskoczył z ciekawości he was dying to find out- przekonać się na własnej skórze, że… to personally find out that…- wyłazić ze skóry, żeby coś zrobić to fall over oneself to do sth- zaleźć komuś za skórę [osoba] to be a nuisance to sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skó|ra
-
57 wypraw|ić
pf — wypraw|iać1 impf Ⅰ vt 1. (wysłać) to send- wyprawić dziecko do drugiego pokoju to send a child to another room- latem zawsze wyprawiali dzieci do dziadków in summer they always sent their children to stay with their grandparents- książę wyprawił posłańca z listem do klasztoru the prince dispatched a messenger with a letter to the monastery2. (urządzić) to give, to hold [przyjęcie, ucztę, bal] 3. Techn. to tan [skórę] Ⅱ wyprawić się — wyprawiać się to set off, to set out- wyprawić się w góry to set off for the mountains- wyprawić się na wycieczkę to set out on an excursion- może tak wyprawilibyśmy się kiedyś na dziki? what about going boar-hunting one day?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypraw|ić
-
58 corroyer
1. wyprawiać2. wyprawić -
59 dépêcher
1. pośpieszać2. wyprawiać3. wyprawić4. wysyłać -
60 embarquer
1. wyprawiać2. zaokrętować3. załadować4. załadowywać5. ładować
См. также в других словарях:
wyprawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprawiaćam, wyprawiaća, wyprawiaćają, wyprawiaćany {{/stl 8}}– wyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprawiaćwię, wyprawiaćwi, wyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprawiać — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… … Słownik frazeologiczny
wyprawiać się – wyprawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zamierzać dokądś pójść, pojechać, dojść, dojechać; udawać się dokądś; wybierać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprawił się do lasu na grzyby. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cuda wyrabiać [wyczyniać; wyprawiać] — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś bardzo dziwnego, niesłychanego, bulwersującego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cuda z nią wyrabiali w klinice. Wystarczyło go spuścić z oka i już cuda wyprawiał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… … Słownik języka polskiego
wyrabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrabiaćam, wyrabiaća, wyrabiaćają, wyrabiaćany {{/stl 8}}– wyrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrabiaćbię, wyrabiaćbi, wyrabiaćrób, wyrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komedia — Grać, odegrać, zagrać komedię (przed kimś) «zachowywać, zachować pozory, udawać, udać coś, zwykle w sposób nieudolny, łatwy do rozszyfrowania»: Skąd ona o tym wie? – powiedział prawie szeptem. – Kto? – maskowałem się dalej. (...) – Nie rozumiem,… … Słownik frazeologiczny
wyprawić — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… … Słownik frazeologiczny
brewerie — blp, D. brewerierii (brewerieryj) «niesforne, zwykle hałaśliwe zachowanie się; awantury, burdy» Dzikie brewerie. Stroić, urządzać, wyprawiać brewerie. ‹z wł.› … Słownik języka polskiego
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
ekspediować — ndk IV, ekspediowaćdiuję, ekspediowaćdiujesz, ekspediowaćdiuj, ekspediowaćował, ekspediowaćowany 1. «wysyłać, wyprawiać kogoś lub coś» Ekspediować dzieci na kolonie. Ekspediować list, paczkę. 2. «obsługiwać klientów w sklepie» Ekspediować… … Słownik języka polskiego