Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

wyprawiać+k-o

  • 1 wyprawiać

    wyprawia|ć
    \wyprawiaćny несов. 1. отправлять;
    2. снаряжать; снабжать; 3. устраивать; 4. (skórę itp.) выделывать, обрабатывать; 5. стр. штукатурить; ср. wyprawić
    +

    2. wyposażać 3. urządzać

    * * *
    wyprawiany несов.
    1) отправля́ть
    2) снаряжа́ть; снабжа́ть
    3) устра́ивать
    4) (skórę itp.) выде́лывать, обраба́тывать
    5) стр. штукату́рить; ср. wyprawić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wyprawiać

  • 2 wyprawiać\ się

    wyprawi|ać się
    несов. 1. отправляться;
    2. твориться, делаться; со tu się \wyprawiać\ sięа? что здесь творится (происходит)?
    +

    1. udawać się

    Słownik polsko-rosyjski > wyprawiać\ się

  • 3 wyprawiać się

    несов.
    1) отправля́ться
    2) твори́ться, де́латься

    co tu się wyprawia? — что здесь твори́тся (происхо́дит)?

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wyprawiać się

  • 4 bezeceństwo

    сущ.
    • бесславие
    • бесчестье
    • гнусность
    • низость
    • подлость
    • позор
    * * *
    bezeceństw|o
    подлость ž; гадость ž, мерзость ž;

    wygadywać \bezeceństwoa говорить гадости; wyprawiać \bezeceństwoа вести себя безобразно, безобразничать

    + niegodziwość

    * * *
    с
    по́длость ż; га́дость ż, ме́рзость ż

    wygadywać bezeceństwa — говори́ть га́дости

    wyprawiać bezeceństwa — вести́ себя́ безобра́зно, безобра́зничать

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > bezeceństwo

  • 5 błazeństwo

    сущ.
    • шутовство
    * * *
    błazeństw|o
    шутовство, шутовская выходка;

    wyprawiać \błazeństwoa паясничать

    * * *
    с
    шутовство́, шутовска́я вы́ходка

    wyprawiać błazeństwa — пая́сничать

    Słownik polsko-rosyjski > błazeństwo

  • 6 brewerie

    сущ.
    • драка
    • потасовка
    • скандал
    * * *
    brewer|ie
    мн. Р. \brewerieii скандал ♂;

    wyprawiać \brewerie скандалить, безобразничать

    + awantury

    * * *
    мн, Р brewerii
    сканда́л m

    wyprawiać brewerie — сканда́лить, безобра́зничать

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > brewerie

  • 7 garbować

    глаг.
    • выдубить
    • дубить
    * * *
    garbowa|ć
    \garbowaćny несов. дубить;
    ● \garbować skórę komuś разг. лупить, дубасить кого-л.
    * * *
    garbowany несов.
    дуби́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > garbować

  • 8 odprawiać

    глаг.
    • освободить
    • освобождать
    • отклонять
    • отправлять
    • уволить
    • увольнять
    * * *
    odprawia|ć
    \odprawiaćny несов. 1. отправлять;
    2. отсылать; велеть уйти; 3. увольнять; ср. odprawić
    +

    1. wyprawiać, ekspediować 2. oddalać

    * * *
    odprawiany несов.
    1) отправля́ть
    2) отсыла́ть; веле́ть уйти́
    3) увольня́ть; ср. odprawić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odprawiać

  • 9 słać

    глаг.
    • стелить
    • стлать
    * * *
    sła|ć

    %1, śle, ślij, \słaćny несов. книжн. слать, посылать, отправлять;

    \słać po kogoś посылать за кем-л.
    +

    wyprawiać, wysyłać

    ● \słać gniazdo вить гнездо

    + ścielić

    * * *
    I śle, ślij, słany несов. книжн.
    слать, посыла́ть, отправля́ть

    słać po kogoś — посыла́ть за ке́м-л.

    Syn:
    II ściele, ściel, słany несов.
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > słać

  • 10 szaleństwo

    сущ.
    • безумие
    • безумство
    • бешенство
    • выходка
    • глупость
    • дурачество
    • ерунда
    • невменяемость
    • неистовство
    • помешательство
    • раж
    • сумасшествие
    • ярость
    * * *
    szaleństw|o
    безумие; бешенство;

    do \szaleństwoа до безумия, безумно; wyprawiać \szaleństwoa безумствовать, сумасбродничать

    + wariacja

    * * *
    с
    безу́мие; бе́шенство

    do szaleństwa — до безу́мия, безу́мно

    wyprawiać szaleństwa — безу́мствовать, сумасбро́дничать

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > szaleństwo

  • 11 wariować

    глаг.
    • дуреть
    * * *
    несов. разг. 1. сходить с ума;
    \wariować za kimś быть без ума от кого-л., души не чаять в ком-л.; 2. (wyprawiać breweńe) сумасбродничать
    * * *
    несов. разг.
    1) сходи́ть с ума́

    wariować za kimś — быть без ума́ от кого́-л., души́ не ча́ять в ко́м-л.

    2) ( wyprawiać brewerie) сумасбро́дничать

    Słownik polsko-rosyjski > wariować

  • 12 zbytek

    сущ.
    • богатство
    • избыток
    • излишек
    • излишество
    • изобилие
    • роскошь
    * * *
    zbyt|ek
    ♂, Р. \zbytekku 1. роскошь ž;
    2. избыток, излишек; 3. \zbytekki мн. проказы, шалости; wyprawiać \zbytekki проказничать, шалить
    +

    1. luksus 2. obfitość 3. figle, psoty

    * * *
    м, P zbytku
    1) ро́скошь ż
    2) избы́ток, изли́шек
    3) zbytki мн прока́зы, ша́лости

    wyprawiać zbytki — прока́зничать, шали́ть

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zbytek

  • 13 chodzić na rzęsach

    разг.
    1) ходи́ть (ползти́) на бровя́х
    2) ( wyprawiać brewerie) дебоши́рить, буя́нить

    Słownik polsko-rosyjski > chodzić na rzęsach

  • 14 rzęsa

    сущ.
    • ресница
    • ряска
    * * *
    1. ресница;
    2. бот. ряска;

    ● chodzić na \rzęsach разг. а) ходить (ползти) на бровях;

    б) (wyprawiać breweńe) дебоширить, буянить
    * * *
    ж
    1) ресни́ца
    2) бот. ря́ска

    Słownik polsko-rosyjski > rzęsa

  • 15 wyrabiać się

    несов.
    1) выраба́тываться
    2) ( o kimś) приобрета́ть о́пыт (сноро́вку)
    3) ( dziać się) твори́ться, де́латься
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wyrabiać się

  • 16 wyrabiać\ się

    несов. 1. вырабатываться;
    2. (о kimś) приобретать опыт (сноровку); 3. (dziać się) твориться, делаться
    +

    3. wyprawiać się

    Słownik polsko-rosyjski > wyrabiać\ się

  • 17 verrenken

    ver'renken (-) vt MED zwichnąć pf;
    sich den Fuß verrenken zwichnąć sobie nogę;
    vr sich verrenken wyprawiać łamańce

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > verrenken

См. также в других словарях:

  • wyprawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprawiaćam, wyprawiaća, wyprawiaćają, wyprawiaćany {{/stl 8}}– wyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprawiaćwię, wyprawiaćwi, wyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyprawiać — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… …   Słownik frazeologiczny

  • wyprawiać się – wyprawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zamierzać dokądś pójść, pojechać, dojść, dojechać; udawać się dokądś; wybierać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprawił się do lasu na grzyby. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cuda wyrabiać [wyczyniać; wyprawiać] — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś bardzo dziwnego, niesłychanego, bulwersującego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cuda z nią wyrabiali w klinice. Wystarczyło go spuścić z oka i już cuda wyprawiał. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… …   Słownik języka polskiego

  • wyrabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrabiaćam, wyrabiaća, wyrabiaćają, wyrabiaćany {{/stl 8}}– wyrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrabiaćbię, wyrabiaćbi, wyrabiaćrób, wyrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • komedia — Grać, odegrać, zagrać komedię (przed kimś) «zachowywać, zachować pozory, udawać, udać coś, zwykle w sposób nieudolny, łatwy do rozszyfrowania»: Skąd ona o tym wie? – powiedział prawie szeptem. – Kto? – maskowałem się dalej. (...) – Nie rozumiem,… …   Słownik frazeologiczny

  • wyprawić — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… …   Słownik frazeologiczny

  • brewerie — blp, D. brewerierii (brewerieryj) «niesforne, zwykle hałaśliwe zachowanie się; awantury, burdy» Dzikie brewerie. Stroić, urządzać, wyprawiać brewerie. ‹z wł.› …   Słownik języka polskiego

  • chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

  • ekspediować — ndk IV, ekspediowaćdiuję, ekspediowaćdiujesz, ekspediowaćdiuj, ekspediowaćował, ekspediowaćowany 1. «wysyłać, wyprawiać kogoś lub coś» Ekspediować dzieci na kolonie. Ekspediować list, paczkę. 2. «obsługiwać klientów w sklepie» Ekspediować… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»