-
1 wyprawiać
wyprawia|ć\wyprawiaćny несов. 1. отправлять;2. снаряжать; снабжать; 3. устраивать; 4. (skórę itp.) выделывать, обрабатывать; 5. стр. штукатурить; ср. wyprawić+2. wyposażać 3. urządzać
* * *wyprawiany несов.1) отправля́ть2) снаряжа́ть; снабжа́ть3) устра́ивать4) (skórę itp.) выде́лывать, обраба́тыватьSyn: -
2 wyprawiać\ się
wyprawi|ać sięнесов. 1. отправляться;2. твориться, делаться; со tu się \wyprawiać\ sięа? что здесь творится (происходит)?+1. udawać się
-
3 wyprawiać się
несов.1) отправля́ться2) твори́ться, де́латьсяco tu się wyprawia? — что здесь твори́тся (происхо́дит)?
Syn:udawać się 1) -
4 bezeceństwo
сущ.• бесславие• бесчестье• гнусность• низость• подлость• позор* * *bezeceństw|o☼ подлость ž; гадость ž, мерзость ž;wygadywać \bezeceństwoa говорить гадости; wyprawiać \bezeceństwoа вести себя безобразно, безобразничать
+ niegodziwość* * *спо́длость ż; га́дость ż, ме́рзость żwygadywać bezeceństwa — говори́ть га́дости
wyprawiać bezeceństwa — вести́ себя́ безобра́зно, безобра́зничать
Syn: -
5 błazeństwo
сущ.• шутовство* * *błazeństw|o☼ шутовство, шутовская выходка;wyprawiać \błazeństwoa паясничать
* * *сшутовство́, шутовска́я вы́ходкаwyprawiać błazeństwa — пая́сничать
-
6 brewerie
сущ.• драка• потасовка• скандал* * *brewer|ieмн. Р. \brewerieii скандал ♂;wyprawiać \brewerie скандалить, безобразничать
+ awantury* * *мн, Р breweriiсканда́л mwyprawiać brewerie — сканда́лить, безобра́зничать
Syn: -
7 garbować
глаг.• выдубить• дубить* * *garbowa|ć\garbowaćny несов. дубить;● \garbować skórę komuś разг. лупить, дубасить кого-л.* * *garbowany несов.дуби́тьSyn: -
8 odprawiać
глаг.• освободить• освобождать• отклонять• отправлять• уволить• увольнять* * *odprawia|ć\odprawiaćny несов. 1. отправлять;2. отсылать; велеть уйти; 3. увольнять; ср. odprawić+1. wyprawiać, ekspediować 2. oddalać
* * *odprawiany несов.1) отправля́ть2) отсыла́ть; веле́ть уйти́3) увольня́ть; ср. odprawićSyn: -
9 słać
глаг.• стелить• стлать* * *sła|ć%1, śle, ślij, \słaćny несов. книжн. слать, посылать, отправлять;
\słać po kogoś посылать за кем-л.+wyprawiać, wysyłać
● \słać gniazdo вить гнездо
+ ścielić* * *I śle, ślij, słany несов. книжн.слать, посыла́ть, отправля́тьsłać po kogoś — посыла́ть за ке́м-л.
Syn:II ściele, ściel, słany несов.Syn: -
10 szaleństwo
сущ.• безумие• безумство• бешенство• выходка• глупость• дурачество• ерунда• невменяемость• неистовство• помешательство• раж• сумасшествие• ярость* * *szaleństw|o☼ безумие; бешенство;do \szaleństwoа до безумия, безумно; wyprawiać \szaleństwoa безумствовать, сумасбродничать
+ wariacja* * *сбезу́мие; бе́шенствоdo szaleństwa — до безу́мия, безу́мно
wyprawiać szaleństwa — безу́мствовать, сумасбро́дничать
Syn: -
11 wariować
глаг.• дуреть* * *несов. разг. 1. сходить с ума;\wariować za kimś быть без ума от кого-л., души не чаять в ком-л.; 2. (wyprawiać breweńe) сумасбродничать* * *несов. разг.1) сходи́ть с ума́wariować za kimś — быть без ума́ от кого́-л., души́ не ча́ять в ко́м-л.
2) ( wyprawiać brewerie) сумасбро́дничать -
12 zbytek
сущ.• богатство• избыток• излишек• излишество• изобилие• роскошь* * *zbyt|ek♂, Р. \zbytekku 1. роскошь ž;2. избыток, излишек; 3. \zbytekki мн. проказы, шалости; wyprawiać \zbytekki проказничать, шалить+1. luksus 2. obfitość 3. figle, psoty
* * *м, P zbytku1) ро́скошь ż2) избы́ток, изли́шек3) zbytki мн прока́зы, ша́лостиwyprawiać zbytki — прока́зничать, шали́ть
Syn: -
13 chodzić na rzęsach
-
14 rzęsa
сущ.• ресница• ряска* * *♀ 1. ресница;2. бот. ряска;● chodzić na \rzęsach разг. а) ходить (ползти) на бровях;
б) (wyprawiać breweńe) дебоширить, буянить* * *ж1) ресни́ца2) бот. ря́ска• -
15 wyrabiać się
-
16 wyrabiać\ się
несов. 1. вырабатываться;2. (о kimś) приобретать опыт (сноровку); 3. (dziać się) твориться, делаться+3. wyprawiać się
-
17 verrenken
ver'renken (-) vt MED zwichnąć pf;sich den Fuß verrenken zwichnąć sobie nogę;vr sich verrenken wyprawiać łamańce
См. также в других словарях:
wyprawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprawiaćam, wyprawiaća, wyprawiaćają, wyprawiaćany {{/stl 8}}– wyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprawiaćwię, wyprawiaćwi, wyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprawiać — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… … Słownik frazeologiczny
wyprawiać się – wyprawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zamierzać dokądś pójść, pojechać, dojść, dojechać; udawać się dokądś; wybierać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprawił się do lasu na grzyby. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cuda wyrabiać [wyczyniać; wyprawiać] — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś bardzo dziwnego, niesłychanego, bulwersującego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cuda z nią wyrabiali w klinice. Wystarczyło go spuścić z oka i już cuda wyprawiał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… … Słownik języka polskiego
wyrabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrabiaćam, wyrabiaća, wyrabiaćają, wyrabiaćany {{/stl 8}}– wyrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrabiaćbię, wyrabiaćbi, wyrabiaćrób, wyrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komedia — Grać, odegrać, zagrać komedię (przed kimś) «zachowywać, zachować pozory, udawać, udać coś, zwykle w sposób nieudolny, łatwy do rozszyfrowania»: Skąd ona o tym wie? – powiedział prawie szeptem. – Kto? – maskowałem się dalej. (...) – Nie rozumiem,… … Słownik frazeologiczny
wyprawić — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… … Słownik frazeologiczny
brewerie — blp, D. brewerierii (brewerieryj) «niesforne, zwykle hałaśliwe zachowanie się; awantury, burdy» Dzikie brewerie. Stroić, urządzać, wyprawiać brewerie. ‹z wł.› … Słownik języka polskiego
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
ekspediować — ndk IV, ekspediowaćdiuję, ekspediowaćdiujesz, ekspediowaćdiuj, ekspediowaćował, ekspediowaćowany 1. «wysyłać, wyprawiać kogoś lub coś» Ekspediować dzieci na kolonie. Ekspediować list, paczkę. 2. «obsługiwać klientów w sklepie» Ekspediować… … Słownik języka polskiego