Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

odprawić

  • 1 odprawić

    глаг.
    • выпроводить
    • отправить
    * * *
    odprawi|ć
    \odprawićony сов. 1. отправить;
    2. отослать; велеть уйти; 3. уволить;

    \odprawić służącą уволить прислугу;

    ● \odprawić mszę совершить (отправить przest.) богослужение; отслужить литургию;
    \odprawić z kwitkiem отослать ни с чём
    +

    1. wyprawić;

    wyekspediować 2. oddalić
    * * *
    odprawiony сов.
    1) отпра́вить
    2) отосла́ть; веле́ть уйти́
    3) уво́лить

    odprawić służącą — уво́лить прислу́гу

    - odprawić z kwitkiem
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odprawić

  • 2 odprawić mszę

    соверши́ть (отпра́вить przest.) богослуже́ние; отслужи́ть литурги́ю

    Słownik polsko-rosyjski > odprawić mszę

  • 3 odprawić z kwitkiem

    отосла́ть ни с че́м

    Słownik polsko-rosyjski > odprawić z kwitkiem

  • 4 odprawić rytuał

    отправить ритуал

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odprawić rytuał

  • 5 odprawiać

    глаг.
    • освободить
    • освобождать
    • отклонять
    • отправлять
    • уволить
    • увольнять
    * * *
    odprawia|ć
    \odprawiaćny несов. 1. отправлять;
    2. отсылать; велеть уйти; 3. увольнять; ср. odprawić
    +

    1. wyprawiać, ekspediować 2. oddalać

    * * *
    odprawiany несов.
    1) отправля́ть
    2) отсыла́ть; веле́ть уйти́
    3) увольня́ть; ср. odprawić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odprawiać

  • 6 odpuścić

    глаг.
    • извинить
    • отпустить
    • простить
    • прощать
    * * *
    1) (przestać) забросить
    2) odpuścić (przebaczyć) простить, устар. отпустить
    przejść, zelżeć (o bólu) отпустить (о боли)
    zapuścić (o brodzie, włosach) отпустить (о бороде, волосах)
    puścić, zelżeć (o mrozie) отпустить (о морозе)
    wydać (o towarze) отпустить (о товаре)
    wypuścić, uwolnić отпустить (освободить)
    obluzować, obluźnić, popuścić, rozluźnić отпустить (ослабить)
    uwolnić, przest. odprawić устар. отпустить (уволить)
    * * *
    odpu|ścić
    \odpuścićszczę, \odpuścićść, \odpuścićszczony сов. отпустить, простить (грех, вину);

    ● \odpuścić stal отпустить сталь

    + darować, przebaczyć

    * * *
    odpuszczę, odpuść, odpuszczony сов.
    отпусти́ть, прости́ть (грех, вину)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odpuścić

См. также в других словарях:

  • odprawić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odprawiać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odesłać [odprawić] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}z kwitkiem [z niczym] {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odprawić — dk VIa, odprawićwię, odprawićwisz, odprawićpraw, odprawićwił, odprawićwiony odprawiać ndk I, odprawićam, odprawićasz, odprawićają, odprawićaj, odprawićał, odprawićany 1. «odesłać» a) «oddalić od siebie, wyprawić, pozbyć się kogoś» Odprawić… …   Słownik języka polskiego

  • odprawić — Odprawiać sąd nad kimś zob. sąd 1. Odprawić kogoś z kwitkiem zob. kwitek …   Słownik frazeologiczny

  • odesłać [odprawić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z kwitkiem [z niczym] {{/stl 13}}{{stl 7}} odesłać kogoś, nie załatwiwszy jego prośby, życzenia, nie zrobiwszy nic w jego sprawie; nie dać uzyskać komuś czegoś u siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kolejny urzędnik… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kwitek — Odprawić, odesłać kogoś z kwitkiem «nie załatwić czyjejś prośby, sprawy, odprawić kogoś z niczym»: (...) nowy zarządca Holdingu, odprawił niedawno z kwitkiem prezesa (...) który domagał się uruchomienia drugiej transzy pożyczki (...). Polityka… …   Słownik frazeologiczny

  • odprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odprawiaćam, odprawiaća, odprawiaćają, odprawiaćany {{/stl 8}}– odprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odprawiaćwię, odprawiaćwi, odprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kwitek — m III, D. kwitektka, N. kwitektkiem; lm M. kwitektki zdr. od kwit Kwitek na odbiór lekarstwa. ◊ Odprawić kogoś z kwitkiem, odejść z kwitkiem «nie załatwić czyjejś prośby, sprawy, odprawić kogoś z niczym; odejść nic nie załatwiwszy» …   Słownik języka polskiego

  • dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

  • dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

  • odprawiać — sąd nad kimś zob. sąd 1. Odprawić kogoś z kwitkiem zob. kwitek …   Słownik frazeologiczny

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»