-
1 pack off
vt* * *(to send away, usually quickly and without wasting time: They packed the children off to bed early.) wyprawić -
2 выделать
глаг.• robić• wykonać* * *(skórę itp.) wyprawić -
3 обработать
-
4 отправить
глаг.• ekspediować• nadawać• nadesłać• odprawić• odtransportować• posyłać• posłać• powędrować• przekazywać• przesyłać• przesłać• przysłać• rozesłać• skierować• wyekspediować• wysyłać• wysłać• zasyłać• załatwiać• załatwić• zesłać* * *nadać, odprawić, odtransportować, wyekspediować, wyprawić, wysłać -
5 отправиться
глаг.• powędrować* * *obrócić się, odejść, ( o pojazdach) odjechać, (ма́ршем) odmaszerować, pociągnąć, pofatygować się, pomaszerować, posunąć, powędrować, ( dokąd) udać się, wyprawić się, wypuścić się, wyruszyć -
6 вичинити
wyczynytyдієсл. -
7 bundle
['bʌndl] 1. n(of clothes, belongings) zawiniątko nt, tobołek m; ( of sticks) wiązka f; ( of papers) paczka f, plik m2. vtto bundle sth/sb into — wpychać (wepchnąć perf) coś/kogoś do +gen
Phrasal Verbs:* * *1. noun(a number of things bound together: a bundle of rags.) tobołek, wiązka2. verb1) ((often with up or together) to make into bundles: Bundle up all your things and bring them with you.) związać2) (to go, put or send (away) in a hurried or disorderly way: They bundled him out of the room.) wyprawić -
8 bundle off
-
9 affaiter
1. tresować2. wyprawić -
10 corroyer
1. wyprawiać2. wyprawić -
11 dépêcher
1. pośpieszać2. wyprawiać3. wyprawić4. wysyłać -
12 expédier
1. nadawać2. odprawić3. posyłać4. posłać5. przesyłać6. wyekspediować7. wyprawiać8. wyprawić9. wysyłać10. wysłać11. załatwiać12. załatwić
См. также в других словарях:
wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… … Słownik języka polskiego
wyprawić — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… … Słownik frazeologiczny
wyprawiać się – wyprawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zamierzać dokądś pójść, pojechać, dojść, dojechać; udawać się dokądś; wybierać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprawił się do lasu na grzyby. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
wyprawiać — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… … Słownik frazeologiczny
bal — I m I, D. u; lm M. e, D. ów «wielka zabawa taneczna» Bal karnawałowy. Królowa balu. Wyprawić, wydać bal. Iść na bal. ∆ Bal kostiumowy, maskowy «bal, na którym uczestnicy są w przebraniu, w maskach na twarzy» ◊ Bal; ładny bal! «o jakiejś… … Słownik języka polskiego
odprawić — dk VIa, odprawićwię, odprawićwisz, odprawićpraw, odprawićwił, odprawićwiony odprawiać ndk I, odprawićam, odprawićasz, odprawićają, odprawićaj, odprawićał, odprawićany 1. «odesłać» a) «oddalić od siebie, wyprawić, pozbyć się kogoś» Odprawić… … Słownik języka polskiego
wyprawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprawiaćam, wyprawiaća, wyprawiaćają, wyprawiaćany {{/stl 8}}– wyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprawiaćwię, wyprawiaćwi, wyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bal — 1. pot. A to bal! Ładny bal! «o jakiejś nieprzyjemnej, zaskakującej sytuacji; a to heca, a to historia!»: Nie było nam wesoło. „Ładny bal – każdy pewno sobie myślał. – Przyszliśmy się bawić, a tu możemy tak oberwać, że się nie pozbieramy”. S.… … Słownik frazeologiczny
grób — 1. Być, stać nad grobem; chylić się do grobu; być jedną nogą w grobie, na tamtym świecie; wybierać się na tamten świat «być bardzo starym, chorym, bliskim śmierci»: Już był jedną nogą na tamtym świecie, ale siostry uratowały go kroplówkami. E.… … Słownik frazeologiczny
komedia — Grać, odegrać, zagrać komedię (przed kimś) «zachowywać, zachować pozory, udawać, udać coś, zwykle w sposób nieudolny, łatwy do rozszyfrowania»: Skąd ona o tym wie? – powiedział prawie szeptem. – Kto? – maskowałem się dalej. (...) – Nie rozumiem,… … Słownik frazeologiczny