-
1 wypomnieć
глаг.• попрекнуть* * *wypomn|ieć\wypomniećę, \wypomniećij, \wypomniećiany сов. komu со попрекнуть кого чем; упрекнуть кого в чём;\wypomnieć kawałek chleba попрекнуть куском хлеба
+ wymówić, wytknąć* * *wypomnę, wypomnij, wypomniany сов. komu coпопрекну́ть кого чем; упрекну́ть кого в чёмwypomnieć kawałek chleba — попрекну́ть куско́м хле́ба
Syn: -
2 wypomnieć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypomnieć
-
3 wypomnieć
докорити, дорікнути -
4 wypominać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypominać
-
5 wymówić
глаг.• выговаривать• выговорить• вымолвить• произнести• произносить• проронить* * *wymówi|ć\wymówićony сов. 1. произнести, выговорить;nie mógł \wymówić ani słowa не мог выговорить (сказать) ни слова;
2. komu со упрекнуть, укорить кого в чём; попрекнуть кого чем, за что;3. со отказать от чего; \wymówić komuś dom отказать кому-л. от дома; \wymówić komuś pracę уволить кого-л. с работы, рассчитать кого-л.+2. wypomnieć
* * *wymówiony сов.1) произнести́, вы́говоритьnie mógł wymówić ani słowa — не мог вы́говорить (сказа́ть) ни сло́ва
3) co отказа́ть от чегоwymówić komuś dom — отказа́ть кому́-л. от до́ма
wymówić komuś pracę — уво́лить кого́-л. с рабо́ты, рассчита́ть кого́-л.
Syn:wypomnieć 2) -
6 wypominać
глаг.• попрекать• укорять• упрекать* * *wypomina|ć\wypominaćny несов. komu со попрекать кого чем; упрекать кого в чём; ср. wypomnieć+wymawiać, wytykać
* * *wypominany несов. komu coпопрека́ть кого чем; упрека́ть кого в чём; ср. wypomniećSyn: -
7 wym|ówić
pf — wym|awiać impf Ⅰ vt 1. (wyartykułować) to pronounce- trudno wymówić to słowo this word is difficult to pronounce- źle wymówić słowo to mispronounce a word- prawidłowe wymówienie nazwiska the correct pronunciation of a name- dziecko wymawiało l zamiast r the child pronouneed ‘r’ or as ‘l’2. (powiedzieć) to utter, to say- ze strachu nie mógł wymówić ani słowa he was so afraid (that) he couldn’t utter a word3. (zerwać umowę) wymówić komuś (pracę) to dismiss sb, to give sb notice- właściciel budynku wymówił mi mieszkanie the owner of the building has given me notice (to vacate)4. (wypomnieć) wymawiać coś komuś to reproach sb for sth- wymawiał żonie jej lenistwo he reproached his wife for her lazinessⅡ wymówić się — wymawiać się to excuse oneself (od czegoś from sth); to get out pot. (od czegoś of doing sth)- wymówił się od wizyty u ciotki koniecznością odrabiania lekcji he got out of visiting his aunt by saying that he had to do his homework■ wymówić coś w dobrą/złą godzinę to say sth at the most opportune/inopportune momentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wym|ówić
-
8 wypom|nieć
pf — wypom|inać impf (wypomnę, wypomniała, wypomnieli — wypominam) vt wypomnieć komuś coś to reproach sb for a. with sth- wypominała mu niezaradność she kept reminding him how useless he was- wypominał jej ciągłe spóźnienia he reproached her for always being late- potem będzie wypominać, że się dla mnie poświęciła then she’ll never let me forget how much she did for meThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypom|nieć
-
9 wypominać
-
10 wypominać
\wypominać komuś coś jdm etw vorhalten, jdm Vorwürfe wegen etw machen
См. также в других словарях:
wypomnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wypominać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypomnieć — dk VIIa, wypomniećnę, wypomniećnisz, wypomniećnij, wypomniećniał, wypomniećnieli, wypomniećniany wypominać ndk I, wypomniećam, wypomniećasz, wypomniećają, wypomniećaj, wypomniećał, wypomniećany «przypomnieć z wyrzutem, wytknąć coś komuś, wymówić… … Słownik języka polskiego
wypominać — → wypomnieć … Słownik języka polskiego
wypominać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypominaćam, wypominaća, wypominaćają, wypominaćany {{/stl 8}}– wypomnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, wypominaćnę, wypominaćni, wypominaćniał, wypominaćnieli {{/stl 8}}{{stl 7}} przypominać coś komuś w formie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymówić — dk VIa, wymówićwię, wymówićwisz, wymówićmów, wymówićwił, wymówićwiony wymawiać ndk I, wymówićam, wymówićasz, wymówićają, wymówićaj, wymówićał, wymówićany 1. «wypowiedzieć dźwięk, wyraz, szereg wyrazów itp. odpowiednio artykułując» Trudno wymówić… … Słownik języka polskiego
