wynaturzenie

См. также в других словарях:

• wynaturzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wynaturzyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wynaturzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wynaturzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} cecha, fakt, materia,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wynaturzenie — n I 1. rzecz. od wynaturzyć. 2. lm D. wynaturzenieeń «rzecz, fakt, zjawisko dziwaczne, nienormalne, niezgodne z naturą; zwyrodnienie» Wynaturzenie fizyczne, psychiczne. wynaturzenie się rzecz. od wynaturzyć się …   Słownik języka polskiego

• degeneracja — ż I, DCMs. degeneracjacji, blm 1. «odchylenie od przeciętnego, normalnego typu pod względem cielesnym lub umysłowym; wyradzanie się, zwyrodnienie, wynaturzenie» Degeneracja psychiczna, umysłowa. Degeneracja rasy hodowlanej. Ulec degeneracji. 2.… …   Słownik języka polskiego

• perwersja — ż I, DCMs. perwersjasji; lm D. perwersjasji (perwersjasyj) «zboczenie płciowe, także inne odchylenia reakcji psychicznych w zakresie popędów, w sferze myślowej i uczuciowej; przewrotność, wynaturzenie» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• degeneracja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogół niekorzystnych zmian stanowiących odstępstwo od stanu normalnego; wyradzanie się, zwyrodnienie, wynaturzenie : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• perwersja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. sji {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj zboczenia, odchylenia od normy, skłonność do zaspokajania instynktów w sposób nienormalny, zwykle w sferze seksualnej, a także w sferze psychicznej, myślowej, uczuciowej;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień