-
1 изобретение
сущ.• inwencja• odkrycie• pomysł• wymysł• wymyślenie• wynalazczość• wynalazek• wynalezienie• znalezienie* * * -
2 выдумка
сущ.• bajka• beletrystyka• bujda• fantastyka• fikcja• iluzoryczność• inwencja• koncepcja• poczęcie• pojęcie• pomysł• projekt• urojenie• wymysł• wymyślenie• wynalazczość• wynalazek• wynalezienie• zamiar* * *bajka, baśń, blaga, bujda, urojenie, wymysł -
3 вымысел
сущ.• beletrystyka• fantastyka• fantazja• fikcja• iluzoryczność• imaginacja• inwencja• urojenie• wymysł• wymyślenie• wynalazek• wynalezienie• wyobraźnia* * *fikcja, wymysł -
4 изобретательность
сущ.• inwencja• pomysł• pomysłowość• wymysł• wymyślenie• wynalazczość• wynalazek• wynalezienie* * * -
5 инвенция
-
6 открытие
сущ.• inwencja• napoczęcie• objawienie• odkrycie• odsłonienie• odsłonięcie• otwarcie• otwór• rewelacja• ujawnienie• wymysł• wymyślenie• wynalazek• wynalezienie• znalezienie* * *odkrycie, otwarcie, rewelacja, (собрания и т. п.) zagajenie -
7 затея
сущ.• idea• inwencja• myśl• plan• pogląd• pojęcie• pomysł• projekt• wymysł• wymyślenie• wynalazek• wynalezienie• wyobrażenie• zamiar -
8 измышление
сущ.• inwencja• wymysł• wymyślenie• wynalazek• wynalezienie -
9 изобретательство
сущ.• inwencja• wymysł• wymyślenie• wynalazczość• wynalazek• wynalezienie -
10 находка
сущ.• odkrycie• ujawnienie• wynalazek• znalezienie• znalezisko -
11 обнаружение
сущ.• odkrycie• ujawnienie• uzewnętrznienie• wynalazek
См. также в других словарях:
wynalazek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. wynalazekzku {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co ktoś wynalazł, rzecz wynaleziona, stworzona przez kogoś; także: wynalezienie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wynalazek techniczny. Opatentować wynalazek. Dokonać wynalazku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynalazek — m III, D. wynalazekzku, N. wynalazekzkiem; lm M. wynalazekzki «to, co wynaleziono, wymyślono; także: wynalezienie, wymyślenie czegoś» Wynalazek druku. Wynalazek w dziedzinie chemii a. z dziedziny chemii. Ta maszyna, to świetny wynalazek.… … Słownik języka polskiego
opatentować — dk IV, opatentowaćtuję, opatentowaćtujesz, opatentowaćtuj, opatentowaćował, opatentowaćowany «uzyskać patent na coś, np. na wynalazek, w celu uchronienia go przed wykorzystaniem przez osoby nieuprawnione» Opatentować wynalazek, wzór, model … Słownik języka polskiego
Rudolf Gundlach — (1894 1957) was a Polish engineer, inventor and tank designer. He headed the design division of the Armored Weapons Development Office ( Biuro Badań Technicznych Broni Pancernych ).He was the chief designer of the Ursus wz. 29 armored car and… … Wikipedia
Pan Samochodzik — (Polish for Mister Automobile , also known as Tomasz N.N.) is a fictional art historian, journalist, renowned adventurer and historical detective (compared both with Robert Langdon, Dirk Pitt and Indiana Jones) created by Polish writer Zbigniew… … Wikipedia
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
dziewiętnastowieczny — dziewiętnastowiecznyni «dotyczący XIX wieku, żyjący, dziejący się w XIX wieku» Dziewiętnastowieczny wynalazek. Dziewiętnastowieczni pisarze, malarze, poeci … Słownik języka polskiego
genialny — genialnyni 1. «obdarzony geniuszem, niezwykle twórczy, utalentowany, zdolny; niepospolity» Genialny człowiek, myśliciel, uczony, artysta. Genialny umysł. 2. «mający na sobie piętno geniuszu; niezwykły, niepospolity» Genialny wynalazek. Genialne… … Słownik języka polskiego
nieobojętny — nieobojętnyni 1. «zainteresowany czymś; czuły, wrażliwy, podatny» Człowiek nieobojętny na pochlebstwa. 2. «przedstawiający pewną wartość, mający znaczenie; ważny» Wynalazek nieobojętny dla rozwoju techniki. Nieobojętne szczegóły … Słownik języka polskiego
patent — m IV, D. u, Ms. patentncie; lm M. y 1. «akt przyznający osobie fizycznej lub prawnej własność i prawo wyłącznego korzystania z wynalazku przez określony czas» Patent na maszynę, na wynalazek. Starać się o patent. Otrzymać, uzyskać, zdobyć patent … Słownik języka polskiego
patentować — ndk IV, patentowaćtuję, patentowaćtujesz, patentowaćtuj, patentowaćował, patentowaćowany 1. «wydawać lub uzyskiwać patent na wynalazek albo wyrób czegoś» Patentować wynalazki, wyroby. 2. techn. «poddawać obróbce cieplnej drut stalowy przed… … Słownik języka polskiego