-
1 обезлюдить
-
2 обезлюдеть
opustoszeć, wyludnić się -
3 опустошить
глаг.• opustoszyć• spustoszyć• wyludnić
См. также в других словарях:
wyludniać się – wyludnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć coraz mniej mieszkańców, stawać się bezludnym; pustoszeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wsie na północy się wyludniają. Po wojnie kraj wyludnił się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyludniać — ndk I, wyludniaćam, wyludniaćasz, wyludniaćają, wyludniaćaj, wyludniaćał, wyludniaćany wyludnić dk VIa, wyludniaćnię, wyludniaćnisz, wyludniaćnij, wyludniaćnił, wyludniaćniony «czynić bezludnym, pustoszyć» Wojny i epidemie wyludniły kraj.… … Słownik języka polskiego
wyludnienie — n I 1. rzecz. od wyludnić. 2. «zmniejszenie się stanu zaludnienia; depopulacja» Wojna spowodowała całkowite wyludnienie okolicy. wyludnienie się rzecz. od wyludnić się … Słownik języka polskiego
opustoszeć — dk III, opustoszećeje, opustoszećszał «stać się pustym, opuszczonym, nie zamieszkanym, bezludnym; wyludnić się» O zmroku park opustoszał … Słownik języka polskiego
opustoszyć — dk VIb, opustoszyćszę, opustoszyćszysz, opustoszyćtosz, opustoszyćszył, opustoszyćszony przestarz. «uczynić pustym, bezludnym; zmienić w pustkowie; spustoszyć, zniszczyć, zrujnować, wyludnić» Epidemia opustoszyła miasto. Opustoszony kraj … Słownik języka polskiego
wyludniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyludniaćam, wyludniaća, wyludniaćają, wyludniaćany {{/stl 8}}– wyludnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyludniaćnię, wyludniaćni, wyludniaćnij, wyludniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować spadek liczby… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyludnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyludnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmniejszenie się stanu zaludnienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Susze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień