wykolejeniec

См. также в других словарях:

• wykolejeniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. wykolejenieceńcze || wykolejenieceńcu; lm M. wykolejenieceńcy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto się wykoleił, zmarnował swoje możliwości życiowe, zszedł na złą drogę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Środowisko… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wykolejeniec — m II, DB. wykolejeniecjeńca, W. wykolejeniecjeńcze (wykolejeniecjeńcu); lm M. wykolejeniecjeńcy, DB. wykolejeniecjeńców pot. «człowiek wykolejony; rozbitek życiowy» Środowisko, świat wykolejeńców. Wieść życie wykolejeńca …   Słownik języka polskiego

• wykolejeniec — Wyrzutek społeczeсstwa, zwłaszcza przestępca Eng. An outcast, especially a criminal …   Słownik Polskiego slangu

• lump — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. lumppie, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek z marginesu społecznego, wzbudzający lęk, odrazę swoim zachowaniem, wyglądem; wykolejeniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lumpy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zgniłek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. zgniłekłka {{/stl 8}}{{stl 7}} zepsuty lub nadpsuty owoc; zgniły owoc, warzywo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybierać, odrzucać zgniłki. Wśród śliwek trafiały się zgniłki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień