-
1 wyjść
глаг.• выезжать• отбывать• отходить• уезжать• уходить* * *wyjdę, wyjdzie, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli сов. 1. выйти;\wyjść z domu выйти из дому; \wyjść ze szpitala выйти (выписаться) из больницы; dobrze \wyjść na zdjęciu хорошо выйти на снимке; \wyjść za mąż выйти замуж; \wyjść z mody выйти из моды;
2. вылезти, вылезть, выпасть;3. карт. пойти;\wyjść w damę пойти дамой (с дамы); \wyjść w kara пойти с бубен; ● (nie) \wyjść na dobre (na pożytek) (не) пойти впрок; \wyjść cało остаться целым (и невредимым); \wyjść zwycięsko
выйти победителем, победить;nic nie wyszło ничего не получилось (не вышло);nie móc \wyjść z podziwu (ze zdumienia) не мочь прийти в себя от восхищения (от изумления);
wyszło nieźle получилось неплохо;\wyjść na człowieka выйти в люди+2. wypaść, wyleźć
* * *wyjdę, wyjdzie, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli сов.1) вы́йтиwyjść z domu — вы́йти и́з дому
wyjść ze szpitala — вы́йти (вы́писаться) из больни́цы
dobrze wyjść na zdjęciu — хорошо́ вы́йти на сни́мке
wyjść za mąż — вы́йти за́муж
wyjść z mody — вы́йти из мо́ды
2) вы́лезти, вы́лезть, вы́пасть3) карт. пойти́wyjść w damę — пойти́ да́мой (с да́мы)
wyjść w kara — пойти́ с бубён
•- wyjść na dobre- wyjść na pożytek
- wyjść cało
- wyjść zwycięsko
- nic nie wyszło
- nie móc wyjść z podziwu
- nie móc wyjść ze zdumienia
- wyszło nieźle
- wyjść na człowiekaSyn: -
2 bo
1. союз причинный так как; потому что; па dwór z domu wyjść nie można, bo pada нельзя выйти на улицу, потому что идёт дождь;2. союз а то; spiesz się, bo się spóźnisz поторапливайся, а то опоздаешь; 3. частица же, ведь, \boто; ładna, bo ładna, ale złośliwa красивая-то она красивая, но злая; ● boja wiem трудно сказать; откуда мне знать+1. bowiem, ponieważ
* * *1. союз причинныйта́к как; потому́ чтоna dwór z domu wyjść nie można, bo pada — нельзя́ вы́йти на у́лицу, потому́ что идёт дождь
Syn:2. союз3. частицаspiesz się, bo się spóźnisz — потора́пливайся, а то опозда́ешь
же, ведь, -тоładna, bo ładna, ale złośliwa — краси́вая-то она́ краси́вая, но зла́я
-
3 honor
сущ.• достоинство• почесть• почет• почёт• слава• честь* * *честь, устар. гонорambicje, pretensje гонор* * *♂, Р. \honoru 1. честь ž, słowo \honoru честное слово;kwestia \honoru вопрос чести;
uważać coś za punkt \honoru считать что-л. для себя делом чести;godzić w \honor kogoś оскорблять чью-л. честь;wyjść z \honorem z sytuacji с честью выйти из положения;
2. \honorу мн. почести;uczcić \honorami wojskowymi воздать воинские почести; czynić \honory gospodyni domu принимать гостей в качестве хозяйки дома
* * *м, Р honoru1) честь żsłowo honoru — че́стное сло́во
kwestia honoru — вопро́с че́сти
uważać coś za punkt honoru — счита́ть что́-л. для себя́ де́лом че́сти
godzić w honor kogoś — оскорбля́ть чью́-л. честь
wyjść z honorem z sytuacji — с че́стью вы́йти из положе́ния
2) honory мн по́честиuczcić honorami wojskowymi — возда́ть во́инские по́чести
czynić honory gospodyni domu — принима́ть госте́й в ка́честве хозя́йки до́ма
-
4 gehen
gehen ( ging, gegangen; sn): v/t den langen dornigen Weg gehen przeby(wa)ć długą, ciernistą drogę; vi ( sich fortbewegen, sich begeben) iść < pójść> (durch, zu przez A, do G; nach links na lewo; einkaufen po zakupy; zu Fuß pieszo); przechodzić < przejść> ( durch etwas przez A; auf die andere Seite na drugą stronę; über die Brücke przez most); ( regelmäßig besuchen, a fig fam. sich kleiden, verkehren) chodzić ( tanzen na tańce; zur Schule do szkoły; in Trauer w żałobie;ins Ausland gehen wyjechać pf za granicę; ( weggehen, abfahren) odchodzić < odejść> (a fig aus dem Amt); Flugzeug odlatywać <- lecieć>; Schiff odpływać <- płynąć>;jemanden gehen lassen pozwalać <- zwolić> odejść (D); (in Ruhe lassen) zostawi(a)ć w spokoju (A);fig sich gehen lassen nie panować nad sobą; fig ( funktionieren) działać; ( läuten) dzwonić; Uhr chodzić; Fenster wychodzić ( zur Straße na ulicę; nach Norden na północ); Weg prowadzić ( in den Wald do lasu); Teig rosnąć;gut gehen Geschäft prosperować, rozwijać się; Ware dobrze się sprzedawać; ( reichen bis, sich ausdehnen) dochodzić < dojść>, sięgać (an A, bis zu do G);fam. geh nicht an meine Sachen nie ruszaj moich rzeczy;in Pension gehen przechodzić < przejść> na emeryturę;in die Tausende gehen sięgać tysięcy;in sich gehen opamięt(yw)ać się; rozmyślać;vor sich gehen dziać się;was geht hier vor? co się tu dzieje?;das geht nicht to niemożliwe;so geht das nicht weiter tak dalej być nie może;geht das so? może (to) tak być?;es geht nicht to niemożliwe;es wird schon gehen jakoś to będzie;wenn es nach mir ginge jeśli miałbym coś do powiedzenia; gdyby to ode mnie zależało;es geht gegen meine Prinzipien to przeczy moim zasadom;es geht um … chodzi o …;es geht auf 12 zbliża się dwunasta;fam. wie gehts? jak leci?;wie geht es dir? jak się masz?, jak ci się powodzi?; ( gesundheitlich) jak się czujesz?, jak zdrowie? -
5 hinausgehen
hi'nausgehen v/i ( irr; sn) Person wychodzić < wyjść> ( aus dem Haus z domu; auf die Straße na ulicę); Fenster wychodzić ( nach Westen na zachód); -
6 treten
treten ( tritt, trat, getreten) vt kopać < kopnąć> (a Ball); (betätigen) naciskać <- snąć> nogą (A);sich (D) etwas in den Fuß treten wbić sobie w stopę (A); vi (sn) ( Fuß setzen) następować <- stąpić> ( auf den Fuß na nogę); wdepnąć pf ( in eine Pfütze w kałużę);von einem Fuß auf den anderen treten przestępować z nogi na nogę; ( sich begeben) podchodzić < podejść> (an A, zu do G); wychodzić < wyjść> ( aus dem Haus z domu; vors Haus przed dom); wchodzić < wejść> ( ins Zimmer do pokoju);fig auf der Stelle treten utknąć pf w miejscu;in Briefwechsel treten (mit) nawiąz(yw)ać korespondencję (z I); -
7 trocken
trockenes Brot, Klima suchy chleb, klimat;trockenen Fußes suchą nogą;sich trocken rasieren golić się golarką;trocken werden wysychać <- schnąć>;trocken nach Hause kommen wrócić pf do domu przed deszczem;im Trockenen w suchym miejscu;
См. также в других словарях:
wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… … Słownik języka polskiego
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wychodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wychodzićdzę, wychodzićdzi, wychodzićchodź, {{/stl 8}}– wyjść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, wychodzićjdę, wychodzićjdzie, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
z — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}z {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
letniak — m III, D. a, N. letniakkiem; lm M. i 1. pot. «letni domek poza miastem, wykorzystywany do celów wypoczynkowych» 2. tylko w lm, przestarz. → letnisko 3. DB. a; lm M. ci letniakacy, te i, DB. ów przestarz. → letnik na letniaka pot. «będąc lekko,… … Słownik języka polskiego
szósty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 6» Szósta klasa. Szósta godzina. Szóste piętro. ◊ Szósty krzyżyk «o wieku człowieka: szósty dziesiątek lat» ◊ Szósty zmysł «o wyjątkowej wrażliwości, intuicji» szósty w użyciu rzecz.… … Słownik języka polskiego
taki — tacy, odm. jak przym. 1. «zaimek zastępujący przymiotniki (niekiedy też inne części mowy, a nawet całe zdania) użyte już w zdaniu lub w kontekście» Jest sprytny, ale takich tu nie trzeba. Przykra jest taka pogoda. Taki już jest. Taki zawsze… … Słownik języka polskiego
wahać — ndk I, wahaćam, wahaćasz, wahaćają, wahaćaj, wahaćał, wahaćany rzad. wahnąć dk Va, wahaćnę, wahaćniesz, wahaćnij, wahaćnął, wahaćnęła, wahaćnęli, wahaćnięty, wahaćnąwszy, rzad. «poruszać czymś a. poruszać się ruchem wahadłowym» Urządzenia… … Słownik języka polskiego
słota — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. słocie {{/stl 8}}{{stl 7}} brzydka pogoda, deszcz; plucha : {{/stl 7}}{{stl 10}}W taką słotę nie chce się nawet wyjść z domu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego