wygłup

См. также в других словарях:

• wygłup — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wygłuppie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} niemądre, błazeńskie zachowanie się, głupi postępek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić wygłupy. Mieć dość czyichś wygłupów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wygłup — m IV, Ms. wygłuppie; lm M. y 1. D. u, B.=M.; lm B.=M. posp. «wygłupianie się, błaznowanie, błazeństwo» Wygłup na scenie. Mieć dość czyichś wygłupów. 2. DB. a; lm DB. ów posp. «osoba robiąca z siebie głupca, zachowująca się niepoważnie,… …   Słownik języka polskiego

• wygłupiać się — ndk I, wygłupiać sięam się, wygłupiać sięasz się, wygłupiać sięają się, wygłupiać sięaj się, wygłupiać sięał się wygłupić się dk VIa, wygłupiać siępię się, wygłupiać siępisz się, wygłup się, wygłupiać siępił się 1. pot. «robić z siebie głupca,… …   Słownik języka polskiego

• siup — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. siuppie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} działania sprzeczne z obowiązującymi normami, zaskakujące; wybryk, wyskok, wygłup : {{/stl 7}}{{stl 10}}Każdy miał dość tych siupów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień