-
1 wydob|yć
pf — wydob|ywać impf (wydobędziesz, wydobędzie, wydobyty — wydobywam) Ⅰ vt 1. (wydostać) to bring [sth] out, to take [sth] out- wydobyć z kieszeni portfel to take one’s wallet out of one’s pocket- ciało wydobyto spod gruzów a body was dug out from under the rubble2. (uwolnić) to get [sb] out- wydobyć kogoś z więzienia to get sb out of prison- wydobyć kogoś z kłopotów a. tarapatów to get sb out of trouble3. (wykopać) to extract [węgiel, ropę]; to mine [węgiel, złoto, diamenty] 4. (wydać) to make, to utter [dźwięk]- nie mogła wydobyć z siebie głosu she was speechless5. (uzyskać) to get out (od kogoś out of a. from sb)- zdołałem wydobyć od niego sporo szczegółów I managed to get a lot of details from him- wydobyć z kogoś prawdę to get the truth out of sb- wydobyć od kogoś tajemnicę to worm a secret out of sb- wydobyć od kogoś obietnicę to exact a promise from sb6. przen. to emphasize, to highlight- reflektory wydobyły posąg z mroku the spotlights illuminated the statueⅡ wydobyć się — wydobywać się 1. (wydostać się) to get out- wydobyć się spod gruzów to get out from under the rubble- nigdy nie wydobędę się z tej jamy I’ll never get out of this hole2. (uwolnić się) to get out- wydobyć się z kłopotów/długów to get out of trouble/debt3. (ulatywać) [dym, gaz] to escape- zapachy wydobywające się z garnka the smells wafting up from the pot4. (pochodzić) [dźwięk, głos] z ust rannego wydobył się jęk the injured man let out a moan■ wydobyć coś na jaw a. na światło dzienne to bring sth to light- wydobyć coś z pamięci to recall a. recollect sth- wydobyć kogoś/coś spod ziemi to find sb/sth no matter whatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wydob|yć
См. также в других словарях:
głos więźnie – uwiązł — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}w gardle {{/stl 13}}{{stl 7}} ktoś pod wpływem silnych emocji nie może normalnie mówić, nie może wydobyć głosu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzruszonemu mówcy głos uwiązł w gardle. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydobyć — dk, wydobyćbędę, wydobyćbędziesz, wydobyćbędą, wydobyćbądź, wydobyćbył, wydobyćbyty wydobywać ndk I, wydobyćam, wydobyćasz, wydobyćają, wydobyćaj, wydobyćał, wydobyćany 1. «wydostać z wnętrza na powierzchnię; wyciągnąć, wyjąć» Wydobyć walizkę z… … Słownik języka polskiego
wydobywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wydobywaćam, wydobywaća, wydobywaćają, wydobywaćany {{/stl 8}}– wydobyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIIb, wydobywaćbędę, wydobywaćbędzie, wydobywaćbądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gardło — 1. pot. (Coś jest) jak psu z gardła (wyciągnięte, wyjęte) «o czymś, zwykle o ubraniu bardzo zmiętym, pogniecionym»: Powoli wchodzi do pokoju, gdzie Majka już obciąga pogniecioną sukienkę, która po wstaniu z tapczanu jest dosłownie „jak psu z… … Słownik frazeologiczny
gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… … Słownik języka polskiego
dobyć — dk, dobyćbędę, dobyćbędziesz, dobyćbędą, dobyćbądź, dobyćbył, dobyćbyty dobywać ndk I, dobyćam, dobyćasz, dobyćają, dobyćaj, dobyćał, dobyćany 1. «dotrwać do pewnego czasu; pozostać» Dobyć do końca zebrania. 2. przestarz. «wydobyć, wydostać»… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
krtań — ż V, DCMs. krtańani; lm M. krtańanie, D. krtańani anat. «odcinek dróg oddechowych u kręgowców oddychających płucami, stanowiący jednocześnie narząd głosotwórczy» Choroby krtani. Nie móc wydobyć głosu z krtani. Głos uwiązł mu w krtani … Słownik języka polskiego
więznąć — ndk Vc, więznąćnę, więźniesz, więźnij, wiązł, więznąćzła, więźli «zagłębiać się, utykać w czymś grząskim, miękkim, lepkim, grzęznąć; wbijać się, wciskać się w coś» Nogi więzły w piasku. Kopyta koni, koła więzną w błocie. Samochody więzły w… … Słownik języka polskiego
zadąć — dk Xc, zadąćdmę, zadąćdmiesz, zadąćdmij, zadąćdął, zadąćdęła, zadąćdęli, zadąćdęty, zadąćdąwszy rzad. zadymać ndk I, zadąćam, zadąćasz, zadąćają, zadąćaj, zadąćał, zadąćany 1. «o wietrze: powiać silnie; dmuchnąć, zadmuchać» Wiatr zadął z północy … Słownik języka polskiego
zamierać — ndk I, zamieraćam, zamieraćasz, zamieraćają, zamieraćaj, zamieraćał zamrzeć dk XI, zamieraćmrę, zamieraćmrzesz, zamieraćmrzyj, zamieraćmarł 1. «o żywych organizmach, tkankach: przestawać żyć, funkcjonować, stawać się martwym; obumierać, martwieć; … Słownik języka polskiego