-
1 wyczerpanie
-a; nt( zmęczenie) exhaustionbyć na wyczerpaniu — (o zapasach, cierpliwości) to run low; ( o cierpliwości) to wear thin
* * *n.1. (= niedobór) depletion, frazzle; moja cierpliwość jest na wyczerpaniu my patience wears thin.2. (= osłabienie) exhaustion, enervation, prostration; padam z wyczerpania I'm on my last legs, I feel washed out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyczerpanie
-
2 wyczerpanie
• depletion -
3 wyczerpanie gleby
• soil depletion• soil exhaustion -
4 wyczerpanie tlenu
• oxygen depletion -
5 wyczerpanie zapasu w magazynie
• stock-outSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wyczerpanie zapasu w magazynie
-
6 męczyć męcz·yć
-ę, -ysz1. vt1) pf z- (= powodować wyczerpanie) to tire out2) (= maltretować) to harass3) (= dokuczać) to bother2. męczyć się vr1) pf z- (= odczuwać wyczerpanie) to tire2) (= odczuwać cierpienie) to suffer -
7 wojna
pierwsza/druga wojna światowa — World War One/Two, the First/Second World War
zimna wojna — HIST the cold war
wydawać (wydać perf) wojnę komuś/czemuś — to wage war on lub against sb/sth
(być) w stanie wojny z wojna — +instr (to be) in the state of war with
* * *f.Gen.pl. wojen war, warfare; wojna atomowa l. jądrowa nuclear war; wojna biologiczna biological warfare; wojna chemiczna chemical warfare; wojna celna ekon. tariff war; wojna domowa civil war; wojna elektroniczna electronic warfare, e-warfare; wojna gangów gang warfare; wojna na wyczerpanie war of attrition; wojna nerwów war of nerves; wojna pozycyjna trench warfare; wojna partyzancka guerilla warfare; wojna psychologiczna psychological warfare; wojna religijna religious war; wojna totalna total war; dziwna wojna hist. phony war ( 1939); święta wojna holy war; ( muzułmańska) jihad; wojna o pokój l. mająca położyć kres wszystkim wojnom the war to end all wars; zimna wojna cold war; ( 1945-89) the Cold War; I/II wojna światowa hist. World War I/II, the First/Second World War; wojna dwóch róż hist. the War of the Roses ( 1455-85); wojna secesyjna hist. the Civil War ( 1861-65); wojna stuletnia hist. the Hundred Years' War ( 1337-1453); okropności wojny horrors l. atrocities of war; pójść na wojnę go to war; toczyć wojnę wage a war (z kimś/czymś against sb/sth); wypowiedzieć wojnę declare a war (komuś/czemuś on sb/sth); na krawędzi wojny at the brink of war; w stanie wojny at war (z kimś/czymś with sb/sth); wybuchła wojna war broke out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wojna
-
8 ram|a
Ⅰ f 1. (oprawa) frame- rama obrazu/okienna a picture/window frame- oprawić obraz/lustro w ramy to frame a picture/mirror2. Techn. frame- rama podwozia an underframe- rama roweru a crossbar- wieźć kogoś na ramie to ride sb on a crossbarⅡ ramy plt (konstrukcja) framework; (zakres) extent U, scope U- ciasne ramy konwenansu tight constrictions of etiquette- robić coś w ramach czegoś to do sth as part of sth- odbywać się w ramach festiwalu/występu to be held as part of the festival/performance- nie chcieli narzucać dyskusji ściśle określonych ram they didn’t want to impose strict guidelines on the discussion- skromne ramy artykułu nie pozwalają na wyczerpanie zagadnienia the modest scope of the article does not allow for exhaustive treatment of the subject- w ramach 20 godzin lekcyjnych 3 godziny przypadają na konsultacje within the 20 teaching hours, 3 hours are devoted to consultationsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ram|a
-
9 wycieńczeni|e
Ⅰ sv ⇒ wycieńczyć Ⅱ n sgt (wychudzenie) emaciation; (wyczerpanie) exhaustion- fizyczne/psychiczne wycieńczenie physical/emotional exhaustionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wycieńczeni|e
-
10 zmęczenie zmęczeni·e
-ant(= znużenie, wyczerpanie) tiredness
См. также в других словарях:
wyczerpanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyczerpać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan fizycznego i psychicznego osłabienia organizmu : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyczerpanie — n I 1. rzecz. od wyczerpać. ∆ Coś jest na wyczerpaniu «coś się zużywa, coś się kończy» 2. «utrata sił, osłabienie (fizyczne, psychiczne) organizmu» Ogólne wyczerpanie. Padać z wyczerpania … Słownik języka polskiego
nużyć — ndk VIb, nużyćżę, nużyćżysz, nuż, nużyćżył «powodować zmęczenie, znużenie (często przez swą jednostajność); męczyć, wyczerpywać» Nużąca praca, dyskusja. Siedzenie bez ruchu jest nużące. Nużyli go goście. nużyć się «odczuwać zmęczenie, wyczerpanie … Słownik języka polskiego
osłabienie — n I 1. rzecz. od osłabić Osłabienie sił wroga. 2. «utrata sił, wycieńczenie organizmu, wyczerpanie» Ogólne osłabienie. Odczuwać osłabienie. Osłabienie wzroku, słuchu, pamięci … Słownik języka polskiego
po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… … Słownik języka polskiego
prostracja — ż I, DCMs. prostracjacji, blm «skrajne wyczerpanie nerwowo psychiczne połączone ze spadkiem sił i zobojętnieniem» Popaść w prostrację. Kogoś ogarnęła prostracja. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
roz- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od innych czasowników (często od wyrazów nie będących czasownikami) oznaczający» a) «różnokierunkowość w ruchu przestrzennym, np. rozbiec się, rozjechać się» b) «rozdrobnienie, podzielenie czegoś na… … Słownik języka polskiego
s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… … Słownik języka polskiego
u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… … Słownik języka polskiego
wy- — «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej z nadaniem czasownikowi następujących odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «ruch od wewnątrz na zewnątrz, od dołu ku górze, np. wychodzić, wyjechać, wypływać,… … Słownik języka polskiego
wycieńczenie — n I 1. rzecz. od wycieńczyć. 2. «ogólne osłabienie organizmu, spadek sił fizycznych i wychudzenie; wyczerpanie» Zemdlał z wycieńczenia … Słownik języka polskiego