-
41 break out
vito break out in spots/a rash — pokrywać się (pokryć się perf) plamami/wysypką
* * *1) (to appear or happen suddenly: War has broken out.) wybuchnąć2) (to escape (from prison, restrictions etc): A prisoner has broken out (noun breakout).) zbiec -
42 flare up
vi* * *suddenly to burn strongly: A quarrel flared up between them (noun flare-up) wybuchnąć, zabłysnąć -
43 tear
I 1. [tɛə(r)] nrozdarcie nt, dziura f2. vt; pt tore, pp torn 3. vito tear to pieces/to bits or to shreds — paper, letter, clothes drzeć (podrzeć perf) na kawałki or na strzępy; ( fig) person, work nie zostawić ( perf) suchej nitki na +loc
Phrasal Verbs:- tear out- tear upII [tɪə(r)] nłza fto burst into tears — wybuchać (wybuchnąć perf) płaczem
* * *I [tiə] noun(a drop of liquid coming from the eye, as a result of emotion (especially sadness) or because something (eg smoke) has irritated it: tears of joy/laughter/rage.) łza- tearful- tearfully
- tearfulness
- tear gas
- tear-stained
- in tears II 1. [teə] past tense - tore; verb1) ((sometimes with off etc) to make a split or hole in (something), intentionally or unintentionally, with a sudden or violent pulling action, or to remove (something) from its position by such an action or movement: He tore the photograph into pieces; You've torn a hole in your jacket; I tore the picture out of a magazine.) rwać się, drzeć się2) (to become torn: Newspapers tear easily.) pędzić3) (to rush: He tore along the road.) drzeć się2. noun(a hole or split made by tearing: There's a tear in my dress.) rozdarcie- be torn between one thing and another- be torn between
- tear oneself away
- tear away
- tear one's hair
- tear up -
44 wybuchnąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybuchnąć
-
45 blow up
eksplodowaćnadmuchaćwybuchaćwysadzać w powietrze -
46 eksplod|ować
pf, impf Ⅰ vt (detonować) to detonate, to explode [pocisk, ładunek] Ⅱ vi 1. (wybuchać) [pocisk, ładunek, bomba] to explode 2. książk., przen. (pojawiać się gwałtownie) to explode przen.; to burst out- jej nienawiść w końcu eksplodowała her hatred has finally burst into the openThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > eksplod|ować
-
47 détoner
1. detonować2. huknięcie3. wybuchać4. zdetonować -
48 exploser
1. eksplodować2. pękać3. wybuchać -
49 fulminer
1. czemu2. grzmieć3. huczeć4. obrzucenie5. obrzucić6. piorunować7. wybuchać -
50 sauter
1. hasać2. podnóże3. podskakiwać4. przeskakiwać5. przeskoczyć6. przyskakiwać7. rozrywać8. skakać9. skoczyć10. wskakiwać11. wybuchać12. wyskakiwać13. wyskoczyć14. ślad -
51 éclater
1. pękać2. rozpryskiwać3. rozpłakać4. rozsadzać5. wybuchać -
52 brúcht
1 beknięcie 2 buchać 3 eksplodować 4 nagle 5 rozładowanie 6 wrzeć 7 wybuch 8 wybuchać 9 wypluwać 10 wyrzucać 11 wysypywać -
53 pléasc
1 bęc 2 eksplodować 3 huk 4 obalić 5 rozsadzać 6 trzask 7 trzaskać 8 uderzać 9 uderzenie 10 walić 11 wybuchać 12 wysadzić 13 właśnie -
54 shpërthej
eksplodowaćrozsadzaćwybuchaćShqiptaro-polak fjalor (Albanian-Polish dictionary) > shpërthej
-
55 patlamak
rozsadzać; wybuchać -
56 aufbrausen
-
57 aufflammen
-
58 ausbrechen
-
59 explodieren
explo'dieren v/i (-; sn) wybuchać <- chnąć>, eksplodować (im)pf -
60 Gelächter
in Gelächter ausbrechen wybuchać <- chnąć> śmiechem
См. также в других словарях:
wybuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybuchaćam, wybuchaća, wybuchaćają {{/stl 8}}– wybuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, wybuchaćnę, wybuchaćnie, wybuchaćnij, wybuchaćnąłem || wybuchaćchłem, wybuchaćnął || wybuchaćbuchł, wybuchaćnęła ||… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybuchać — Bomba wybuchła zob. bomba 2 … Słownik frazeologiczny
wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj … Słownik języka polskiego
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego
detonować — ndk IV, detonowaćnuję, detonowaćował, detonowaćowany 1. «wybuchać, eksplodować» Bomby detonowały co kilka minut. 2. «zbijać z tropu, onieśmielać, peszyć» Detonować kogoś ironicznym uśmiechem. 3. muz. «brać dźwięki fałszywie, nieczysto, za nisko… … Słownik języka polskiego
eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… … Słownik języka polskiego
implodować — ndk a. dk IV, implodowaćduje, implodowaćował «wybuchać, wybuchnąć do środka» Implodują gazy w galaktyce. Implodowała lampa kineskopowa. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach … Słownik języka polskiego
płacz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «wylewanie, ronienie łez, często połączone ze szlochem; stan człowieka zdenerwowanego, wzruszonego, któremu łzy z oczu płyną» Bezgłośny, rzewny, spazmatyczny płacz. Oczy czerwone od płaczu. Był wyczerpany płaczem.… … Słownik języka polskiego
prychać — ndk I, prychaćam, prychaćasz, prychaćają, prychaćaj, prychaćał prychnąć dk Va, prychaćnę, prychaćniesz, prychaćnij, prychaćnął, prychaćnęła, prychaćnęli, prychaćnąwszy 1. «wydmuchiwać powietrze nozdrzami lub wargami, wydając charakterystyczny… … Słownik języka polskiego