-
21 aufbrausen
auf|brausenvi sein -
22 ausbrechen
1. * vtwyłamać; wyburzyć, przebić ( ein Fenster okno); uciekać (np. z więzienia)2. * vi swybuchać (np. panika); rozpęt(yw)ać sięin Tränen ausbrechen — wybuchnąć płaczem
-
23 losbrechen
los|brechen1) ( sich lösen) -
24 sprengen
sprengen ['ʃprɛŋən]I. vt6) ( gießen) Rasen polewać [ perf polać]; Wäsche spryskiwać [ perf spryskać], skrapiać [ perf skropić]7) ( fig)die Freude sprengte mir fast die Brust radość mnie rozpierała ( przen)die Bank \sprengen rozbić bank ( przen)II. vidurch den Wald/übers Feld \sprengen galopować [ perf po-] przez las/pola -
25 pumutok
1 eksplodować2 pękać3 pęknięcie4 rozerwać5 rozlecieć6 rozsadzać7 szarpnięcie8 trząść9 wstrząs10 wybuch11 wybuchać12 wybuchnąć13 zryw
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wybuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybuchaćam, wybuchaća, wybuchaćają {{/stl 8}}– wybuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, wybuchaćnę, wybuchaćnie, wybuchaćnij, wybuchaćnąłem || wybuchaćchłem, wybuchaćnął || wybuchaćbuchł, wybuchaćnęła ||… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj … Słownik języka polskiego
eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
implodować — ndk a. dk IV, implodowaćduje, implodowaćował «wybuchać, wybuchnąć do środka» Implodują gazy w galaktyce. Implodowała lampa kineskopowa. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego