-
1 wybieg
بانه ; تاهل ; حيله ; طفره ; گريز -
2 взлетно-посадочная полоса
wybieg ав. -
3 banrach
wybieg -
4 Laufsteg
wybieg -
5 ahead reach
wybieg statku -
6 castdown
wybieg pompy -
7 coast down
wybieg pompy -
8 overrun strip
wybieg drogi startowej -
9 rundown
wybieg pompy -
10 увертка
сущ.• wybieg• wykręt• wymknięcie* * *unik, wybieg, wykręt -
11 уловка
сущ.• fortel• podstęp• przebiegłość• skręt• sztuczka• trik• wybieg• zakręt* * *chwyt, fortel, gierka, kruczek, unik перен., wybieg, wykręt -
12 paddock
['pædək]nwybieg m (dla koni); ( at race course) padok m* * *['pædək](a small field, containing grass and usually near a house or stable, in which horses etc are often kept.) wybieg dla koni -
13 вольер
-
14 вольера
-
15 отговорка
сущ.• pozór• pretekst• usprawiedliwienie• wybieg• wymówka• wytłumaczenie* * *( pretekst) wykręt, wymówka -
16 хитрость
сущ.• chytrość• cwaniactwo• delikatność• fortel• frantostwo• oszustwo• podstęp• podstępność• polityka• pomysłowość• przebiegłość• subtelność• szelmostwo• sztuczka• sztuka• trik• udawanie• umiejętność• wybieg• zręczność* * * -
17 вибіг
wybihч. -
18 Ausflucht
f -, …flüchtewybieg m, wykręt m, wymówka f -
19 Auslauf
-
20 Gehege
n -s, -
См. также в других словарях:
wybieg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogrodzony teren dla trzymanych w zamknięciu zwierząt umożliwiający im swobodne poruszanie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybieg dla źrebaków. Słoń… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybieg — m III, D. u, N. wybieggiem; lm M. i 1. «ogrodzony teren, zwykle przylegający do budynku inwentarskiego, na którym zwierzęta mogą swobodnie poruszać się na wolnym powietrzu» Wybieg dla źrebaków. Wybiegi dla zwierząt w ogrodzie zoologicznym. 2.… … Słownik języka polskiego
ПАДДОК — огороженная, открытая или с навесом площадка, примыкающая к конюшне, предназначенная для содержания лошадей на открытом воздухе (Болгарский язык; Български) оградена площадка кьм конюшня (Чешский язык; Čeština) paddock; výběh pro koně (Немецкий… … Строительный словарь
fortel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów «sprytny sposób pokonania trudności, osiągnięcia czego; podstęp, wybieg» Podejść kogoś fortelem. Użyć fortelu. Uknuć, wynaleźć fortel. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
kruczek — m III, D. kruczekczka, N. kruczekczkiem; lm M. kruczekczki 1. «wybieg, wykręt, rzadziej zawiłość, trudność» Kruczek adwokacki. Stosować kruczki. 2. reg. «pręt zakrzywiony na końcu; rodzaj haka» Żelazny kruczek … Słownik języka polskiego
manewr — m IV, D. u, Ms. manewrwrze; lm M. y 1. «posunięcie, ruch, zwrot, obrót, np. jakiegoś pojazdu, wojska w celu zajęcia właściwej najdogodniejszej pozycji» Manewr oskrzydlający, okrążający. Zręczny manewr. Manewr okrętu, czołgu. Manewr żaglem.… … Słownik języka polskiego
numer — m IV, D. u, Ms. numererze; lm M. y 1. «liczba umieszczana na czymś (rzadziej na kimś) oznaczająca kolejne miejsce rzeczy lub osoby, pozwalająca na odróżnienie rzeczy lub osób tego samego typu, o tym samym przeznaczeniu, funkcji itp., określająca… … Słownik języka polskiego
padok — m III, D. u, N. padokkiem; lm M. i «ogrodzony teren (przy torze wyścigowym), po którym oprowadza się konie przed kolejną gonitwą; także ogrodzony wybieg lub pastwisko dla koni» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
podstęp — m IV, D. u, Ms. podstęppie; lm M. y «posunięcie, wybieg mające na celu zmylenie, oszukanie kogoś; podejście, fortel, zasadzka» Chytry, niecny, haniebny podstęp. Węszyć, wietrzyć, widzieć wszędzie podstęp. Użyć podstępu. Działać, zdobyć, osiągnąć… … Słownik języka polskiego
sofizmat — m IV, D. u, Ms. sofizmatacie; lm M. y «rozumowanie pozornie poprawne, ale w istocie zawierające rozmyślnie utajone błędy logiczne; fałszywy dowód; potocznie: świadome dowodzenie nieprawdy, wykręt, wybieg» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
sztuczka — ż III, CMs. sztuczkaczce; lm D. sztuczkaczek 1. «sprawka, podstęp, fortel, wybieg; figiel, psikus» Adwokackie sztuczki. Nie próbuj żadnych sztuczek. Spłatać komuś sztuczkę. Dać się złapać na czyjąś sztuczkę. 2. «popis zręczności, umiejętności,… … Słownik języka polskiego