wstydzić

См. также в других словарях:

• wstydzić — ndk VIa, wstydzićdzę, wstydzićdzisz, wstydź, wstydzićdził, wstydzićdzony «wywoływać, budzić w kimś uczucie wstydu, wprawiać w zawstydzenie, zawstydzać» Wstydzić kłócące się dzieci. wstydzić się «odczuwać wstyd, krępować się, żenować się» Wstydzić …   Słownik języka polskiego

• wstydzić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wstydzić siędzę się, wstydzić siędzi się, wstydź się {{/stl 8}}{{stl 7}} odczuwać wstyd, skrępowanie, zażenowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wstydzić się swojego wyglądu. Wstydzić się przed ludźmi za swoje dzieci.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• wstyd — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wstydzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nieprzyjemne, upokarzające uczucie wywołane świadomością własnych lub cudzych braków, błędów, złych, niewłaściwych, postępków, połączone z lękiem przed opinią innych :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• półgębkiem — 1. Bąkać, mówić, odpowiadać itp. półgębkiem «bąkać, mówić, odpowiadać itp. ledwie otwierając usta, niewyraźnie lub od niechcenia, często niechętnie»: Ewelina zauważyła z przykrością, że Tadeusz nie darzy sympatią ich sublokatora. Prawie się do… …   Słownik frazeologiczny

• świecić — 1. pot. Świecić cerami, łatami, dziurami «mieć podarte, połatane ubranie, buty»: Był wychudzony, ubrany w wysmarowaną panterkę i świecące dziurami spodnie. M. Nurowska, Czyściec. 2. pot. Świecić gołym ciałem, golizną, posp. gołym tyłkiem… …   Słownik frazeologiczny

• głupio — głupiopiej 1. pot. «w sposób bezsensowny, świadczący o braku inteligencji, rozsądku; niedorzecznie, niemądrze, naiwnie» Głupio odpowiedzieć komuś. Postępować z kimś głupio. Dać się głupio wciągnąć w pułapkę. Głupio się uśmiechać. 2. pot.… …   Słownik języka polskiego

• krępować — ndk IV, krępowaćpuję, krępowaćpujesz, krępowaćpuj, krępowaćował, krępowaćowany «uniemożliwiać swobodę ruchów; mocno kogoś, coś wiązać» Zdjąć sznury krępujące kogoś. Krępować konie, barany. Ubranie krępowało mu ruchy. przen. a) «ograniczać czyjąś… …   Słownik języka polskiego

• nagość — ż V, DCMs. nagośćści, blm «bycie nagim, brak ubrania na ciele; nagie ciało, golizna» Wstydzić się, krępować się swej nagości. Ukazywać bez skrępowania swą nagość. przen. a) «brak właściwego pokrycia, przybrania, zapełnienia czymś (np. brak włosów …   Słownik języka polskiego

• podziać — dk Xb, podziaćdzieję, podziaćdziejesz, podziaćdziej, podziaćdział, podziaćdziali a. podziaćdzieli, podziaćdziany podziewać ndk I, podziaćam, podziaćasz, podziaćają, podziaćaj, podziaćał, podziaćany «umieścić coś nie wiadomo gdzie, zawieruszyć,… …   Słownik języka polskiego