wstyd

См. также в других словарях:

• wstyd — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wstydzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nieprzyjemne, upokarzające uczucie wywołane świadomością własnych lub cudzych braków, błędów, złych, niewłaściwych, postępków, połączone z lękiem przed opinią innych :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wstyd — m IV, D. u, Ms. wstydydzie; zwykle blm «przykre, upokarzające uczucie spowodowane świadomością niewłaściwego, złego, hańbiącego postępowania (własnego lub czyjegoś), niewłaściwych słów, świadomością własnych lub czyichś braków, błędów itp.,… …   Słownik języka polskiego

• wstyd — 1. Nie mieć (za grosz) wstydu «być bezczelnym, nie liczyć się z zasadami moralnymi»: Tata Marcina powiedział, że dzisiaj ludzie w ogóle nie mają wstydu. Tylko się patrzą, gdzie się można nachapać i nic więcej ich nie obchodzi. Dial film 1996. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• kompromitować — ndk IV, kompromitowaćtuję, kompromitowaćtujesz, kompromitowaćtuj, kompromitowaćował, kompromitowaćowany 1. «narażać, wystawiać kogoś na wstyd albo śmieszność, szkodzić czyjejś opinii» Kompromitować podwładnego w oczach szefa. Kompromitować… …   Słownik języka polskiego

• robić – zrobić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś} {{/stl 8}}balona {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nabierać kogoś, coś; kpić z kogoś w taki sposób, by go całkiem ośmieszyć i poniżyć; robić z kogoś durnia, idiotę; narażać kogoś na śmieszność : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Scham — 1. Besser Scham im Gesicht als Weh im Herzen. Holl.: Beter is de schaamte in de oogen, dan eene vlek in het hart. (Harrebomée, II, 236b.) It.: Colui, ch hà gettato via la vergogna, non la ripiglia mal più. – Meglio è vergogna in faccia, che dolor …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

• czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… …   Słownik frazeologiczny

• palić — pot. Pal diabli; pal licho; pal sześć «niech tam, wszystko jedno, mniejsza o to»: Może się po prostu spóźniła, może ją jednak zobaczy! Ostatecznie pal diabli tę polską dziewczynę, chodzi przecież o niego, o Rupperta. Andrzej Zbych, Stawka.… …   Słownik frazeologiczny

• robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …   Słownik frazeologiczny

• ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

• zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …   Słownik frazeologiczny