-
1 wstręt
revulsion, repulsion* * *mi1. (= obrzydzenie) disgust, repugnance, repulsion, revulsion, aversion; przepełniony wstrętem disgusted; przemóc obrzydzenie overcome one's repugnance.2. spojrzała na mnie ze wstrętem she looked at me with disgust; mieć wstręt do czegoś have a horror of sth.3. przest. (= trudność) robić komuś wstręty try to discourage sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wstręt
-
2 wstręt
wstręt m (-u; -y) Ekel m, Abscheu m;czuć wstręt (do G) sich ekeln (vor D);wzbudzający wstręt Ekel erregend;ze wstrętem mit Abscheu, mit Widerwillen;robić k-u wstręty jemandem Schwierigkeiten machen, jemandem Steine in den Weg legen -
3 wstręt
сущ.• антипатия• брезгливость• гнусность• мерзость• нежелание• ненависть• неохота• неприязнь• несовместимость• омерзение• отвращение• отталкивание• тошнота* * *♂, Р. \wstrętu отвращение ň;czuć \wstręt do kogoś, czegoś питать отвращение к кому-л., чему-л.+odraza, obrzydzenie, abominacja
* * *м, P wstrętuотвраще́ние nczuć wstręt do kogoś, czegoś — пита́ть отвраще́ние к кому́-л., чему́-л.
Syn: -
4 wstręt
-
5 wstręt
1. abomination2. antipathie3. aversion4. dégoût5. détestation6. exécration7. horreur8. misanthropie9. nausée10. phobie11. répugnance12. répulsion13. écœurement -
6 wstręt
1 drochbhlas 2 drogall 3 déistin 4 masmas -
7 wstręt
antipati; iğrenme; nefret -
8 wstręt
[встрêт]m -
9 wstręt
ч огида, відраза -
10 wstręt
1 alibadbad2 iníp3 kabulukán4 karimarimarim5 kasalungatan6 muhì7 pagtanggi8 pagtatakwil9 pagtatanim10 rimarim11 suklam12 suyà13 yamot14 yamót -
11 wstręt
1) αηδία2) αντιπάθεια3) απέχθεια -
12 wstręt
הדילס -
13 wstręt wstrę·t
-
14 bezgraniczny wstręt
безграничный отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > bezgraniczny wstręt
-
15 dodatkowy wstręt
дополнительный отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dodatkowy wstręt
-
16 gwałtowny wstręt
бурный отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > gwałtowny wstręt
-
17 lekki wstręt
лёгкий отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > lekki wstręt
-
18 słuszny wstręt
правильный отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > słuszny wstręt
-
19 wielki wstręt
страстный отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wielki wstręt
-
20 wybitny wstręt
выдающийся отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wybitny wstręt
См. также в других словарях:
wstręt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wstręcie {{/stl 8}}{{stl 7}} silne uczucie obrzydzenia, odrazy wobec czegoś lub kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chorobliwy, instynktowny wstręt. Wstręt do pająków. Nabrać wstrętu do kogoś. Odwracać się ze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstręt — m IV, D. u, Ms. wstrętęcie 1. blm «bardzo silne uczucie niechęci wobec czegoś lub kogoś; odraza, obrzydzenie» Chorobliwy, fizyczny wstręt. Instynktowny, mimowolny, nieprzezwyciężony wstręt. Dreszcz, odruch wstrętu. Uczucie wstrętu. Maskować… … Słownik języka polskiego
wstręt — Robić komuś wstręty zob. robić 8 … Słownik frazeologiczny
brzydzić — ndk VIa, brzydzićdzę, brzydzićdzisz, brzydzićdzony rzad. «budzić w kim wstręt, niechęć do czego» Brzydził ją ten pijak. brzydzić się «czuć wstręt, odrazę do kogo, czego» Brzydzić się kłamstwem. Brzydziła się pijaków. Brzydził się tym leniuchem.… … Słownik języka polskiego
organiczny — 1. «należący do świata zwierzęcego lub roślinnego, będący częścią składową organizmów żywych, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący» Świat organiczny Bałtyku. Zanieczyszczenia organiczne wody. ∆ Schorzenia organiczne «choroby, których… … Słownik języka polskiego
rzygać — 1. posp. Rzygać się chce «powiedzenie oznaczające, że ktoś odczuwa wstręt lub niesmak na widok kogoś lub czegoś»: (...) rzygać się chce, jak się patrzy na niego i się jego słucha, i potrafi mówić godzinę i nic nie powiedzieć konkretnego. Roz bezp … Słownik frazeologiczny
abominacja — ż I, DCMs. abominacjacji, blm przestarz. «odraza, obrzydzenie, wstręt» Uczucie abominacji. Wzbudzić w kimś abominację. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
androfobia — ż I, DCMs. androfobiabii, blm med. psych. «chorobliwy wstręt do mężczyzn» ‹gr. + fobia› … Słownik języka polskiego
awersja — ż I, DCMs. awersjasji, blm «niechęć, obrzydzenie, odraza, wstręt» Budzić w kimś awersję. Mieć do czegoś, kogoś awersję. Poczuć, żywić do kogoś awersję. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
bezeceństwo — n III, Ms. bezeceństwowie; lm D. bezeceństwostw książk. «postępowanie, czyn budzące odrazę, wstręt; łajdactwo, niegodziwość» Mówić, popełniać bezeceństwa. Dopuszczać się bezeceństw … Słownik języka polskiego
chorobliwy — «będący objawem choroby, właściwy choremu; nienormalny, przesadny; niezdrowy» Chorobliwy wstręt, lęk. Chorobliwy apetyt. Chorobliwa zazdrość. Chorobliwe podniecenie, zdenerwowanie … Słownik języka polskiego