-
1 wstręt
сущ.• антипатия• брезгливость• гнусность• мерзость• нежелание• ненависть• неохота• неприязнь• несовместимость• омерзение• отвращение• отталкивание• тошнота* * *♂, Р. \wstrętu отвращение ň;czuć \wstręt do kogoś, czegoś питать отвращение к кому-л., чему-л.+odraza, obrzydzenie, abominacja
* * *м, P wstrętuотвраще́ние nczuć wstręt do kogoś, czegoś — пита́ть отвраще́ние к кому́-л., чему́-л.
Syn: -
2 bezgraniczny wstręt
безграничный отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > bezgraniczny wstręt
-
3 dodatkowy wstręt
дополнительный отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dodatkowy wstręt
-
4 gwałtowny wstręt
бурный отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > gwałtowny wstręt
-
5 lekki wstręt
лёгкий отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > lekki wstręt
-
6 słuszny wstręt
правильный отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > słuszny wstręt
-
7 wielki wstręt
страстный отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wielki wstręt
-
8 wybitny wstręt
выдающийся отвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wybitny wstręt
-
9 awersja
сущ.• антипатия• неохота• неприязнь• отвращение* * *awersj|a♀ отвращение ň;budzić \awersjaę w kimś вызывать отвращение у кого-л.; czuć (mieć) \awersjaę do kogoś, czegoś питать отвращение к кому-л., чему-л.+niechęć, obrzydzenie, wstręt
* * *жотвраще́ние nbudzić awersję w kimś — вызыва́ть отвраще́ние у кого́-л.
Syn: -
10 niesmak
сущ.• антипатия• отвращение* * *♂, Р. \niesmaku 1. неприятный вкус:\niesmak w ustach неприятный вкус во рту;
2. неприятный осадок; отвращение ň;wzbudzić \niesmak оставить неприятный осадок+2. wstręt, obrzydzenie
* * *м, Р niesmaku1) неприя́тный вкусniesmak w ustach — неприя́тный вкус во рту
2) неприя́тный оса́док; отвраще́ние nwzbudzić niesmak — оста́вить неприя́тный оса́док
Syn:wstręt, obrzydzenie 2) -
11 obrzydzenie
сущ.• антипатия• брезгливость• гнусность• мерзость• ненависть• неохота• омерзение• отвращение* * *☼ отвращение, омерзение+odraza, wstręt
* * *сотвраще́ние, омерзе́ниеSyn: -
12 odraza
сущ.• антипатия• брезгливость• нелюбовь• ненависть• неохота• неприязнь• омерзение• отвращение* * *♀ отвращение ň+obrzydzenie, wstręt
* * *жотвраще́ние nSyn: -
13 anekeln
… ekelt mich an czuję wstręt do (G) -
14 Ekel
Ekel erregend wzbudzający wstręt -
15 ekeln
-
16 Horror
(einen) Horror vor etwas haben odczuwać wstręt do (G) -
17 Abscheu
Abscheu erregen budzić odrazę -
18 Widerwille
Widerwille m ( bpl) wstręt, obrzydzenie;mit Widerwillen z obrzydzeniem
См. также в других словарях:
wstręt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wstręcie {{/stl 8}}{{stl 7}} silne uczucie obrzydzenia, odrazy wobec czegoś lub kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chorobliwy, instynktowny wstręt. Wstręt do pająków. Nabrać wstrętu do kogoś. Odwracać się ze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstręt — m IV, D. u, Ms. wstrętęcie 1. blm «bardzo silne uczucie niechęci wobec czegoś lub kogoś; odraza, obrzydzenie» Chorobliwy, fizyczny wstręt. Instynktowny, mimowolny, nieprzezwyciężony wstręt. Dreszcz, odruch wstrętu. Uczucie wstrętu. Maskować… … Słownik języka polskiego
wstręt — Robić komuś wstręty zob. robić 8 … Słownik frazeologiczny
brzydzić — ndk VIa, brzydzićdzę, brzydzićdzisz, brzydzićdzony rzad. «budzić w kim wstręt, niechęć do czego» Brzydził ją ten pijak. brzydzić się «czuć wstręt, odrazę do kogo, czego» Brzydzić się kłamstwem. Brzydziła się pijaków. Brzydził się tym leniuchem.… … Słownik języka polskiego
organiczny — 1. «należący do świata zwierzęcego lub roślinnego, będący częścią składową organizmów żywych, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący» Świat organiczny Bałtyku. Zanieczyszczenia organiczne wody. ∆ Schorzenia organiczne «choroby, których… … Słownik języka polskiego
rzygać — 1. posp. Rzygać się chce «powiedzenie oznaczające, że ktoś odczuwa wstręt lub niesmak na widok kogoś lub czegoś»: (...) rzygać się chce, jak się patrzy na niego i się jego słucha, i potrafi mówić godzinę i nic nie powiedzieć konkretnego. Roz bezp … Słownik frazeologiczny
abominacja — ż I, DCMs. abominacjacji, blm przestarz. «odraza, obrzydzenie, wstręt» Uczucie abominacji. Wzbudzić w kimś abominację. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
androfobia — ż I, DCMs. androfobiabii, blm med. psych. «chorobliwy wstręt do mężczyzn» ‹gr. + fobia› … Słownik języka polskiego
awersja — ż I, DCMs. awersjasji, blm «niechęć, obrzydzenie, odraza, wstręt» Budzić w kimś awersję. Mieć do czegoś, kogoś awersję. Poczuć, żywić do kogoś awersję. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
bezeceństwo — n III, Ms. bezeceństwowie; lm D. bezeceństwostw książk. «postępowanie, czyn budzące odrazę, wstręt; łajdactwo, niegodziwość» Mówić, popełniać bezeceństwa. Dopuszczać się bezeceństw … Słownik języka polskiego
chorobliwy — «będący objawem choroby, właściwy choremu; nienormalny, przesadny; niezdrowy» Chorobliwy wstręt, lęk. Chorobliwy apetyt. Chorobliwa zazdrość. Chorobliwe podniecenie, zdenerwowanie … Słownik języka polskiego