Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

współuczestnik

См. также в других словарях:

  • współuczestnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. współuczestnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba uczestnicząca wspólnie z kimś innym w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był współuczestnikiem wyprawy wysokogórskiej. Współuczestnicy rozmów pokojowych, obrad. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • współuczestnik — m III, DB. a, N. współuczestnikkiem; lm M. współuczestnikicy, DB. ów «ten, kto uczestniczy w czymś, kto bierze w czymś udział wespół z kimś innym» Współuczestnik wycieczki, wyprawy, rajdu …   Słownik języka polskiego

  • kompan — m IV, DB. a, Ms. kompannie; lm M. i, DB. ów pot. «kolega, towarzysz jakichś przedsięwzięć, pracy, służby, walki; zwłaszcza: współuczestnik zabaw, hulanek; koleżka, kamrat» Dobry, wesoły, pożądany kompan. Kompan z wojska. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • partner — m IV, DB. a, Ms. partnererze; lm M. partnererzy, DB. ów 1. «współuczestnik gry, zabawy, rozmowy itp.; towarzysz, wspólnik» Partner do rozmowy, do gry w tenisa, do tańca. Równorzędny partner w spółce handlowej. ∆ Partner życiowy «współmałżonek» 2 …   Słownik języka polskiego

  • wspólnik — m III, DB. a, N. wspólnikkiem; lm M. wspólnikicy, DB. ów 1. «osoba biorąca wspólnie z kimś udział w jakimś przedsięwzięciu (często w działalności przestępczej); współuczestnik» Wspólnik przygód, zabaw. Wspólnik przestępstwa, kradzieży, napadu.… …   Słownik języka polskiego

  • współuczestniczka — ż III, CMs. współuczestniczkaczce; lm D. współuczestniczkaczek forma ż. od współuczestnik …   Słownik języka polskiego

  • współuczestniczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. współuczestniczkaczce; lm D. współuczestniczkaczek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. współuczestnik: Współuczestniczka wycieczki. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»