-
1 współlokator
- ra; - rzy; loc sg - rze; m; = współmieszkaniec* * *mpwspółlokatorka f. Gen.pl. -ek cotenant, housemate; ( dzielący z kimś pokój) roommate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > współlokator
-
2 współlokator
-
3 współlokator
Mitbewohner(in) m(f) -
4 współlokator
сущ.• сожитель* * *♂ сосед (по квартире, комнате)* * *мсосе́д (по квартире, комнате) -
5 współlokator
colocataire -
6 współlokator
céile -
7 współlokator
[вспулльокатор]m -
8 współlokator
ч співмешканець -
9 colocataire
współlokator -
10 współmieszkaniec
( w pokoju) roommate; ( w mieszkaniu) flatmate (BRIT)* * *mp- ńc- pl. -y1. = współlokator.2. = współziomek.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > współmieszkaniec
-
11 сосед
сущ.• bliźni• sąsiad* * *sąsiad, (по квартире, комнате) współlokator -
12 співмешканець
spiwmeśzkanec'ч. -
13 flatmate
['flætmeɪt]n ( BRIT)współlokator(ka) m(f) -
14 roommate
['ruːmmeɪt]nwspółlokator(ka) m(f), współmieszkaniec(-nka) m(f) -
15 сожитель
сущ.• współlokator• współmieszkaniec -
16 céile
1 adwersarz 2 firma 3 konkurent 4 małżonek 5 oponent 6 przeciwnik 7 rywal 8 rywalizować 9 współlokator 10 współmałżonek -
17 Mitbewohner
Mitbewohner m ( Mitbewohnerin f) współlokator(ka) -
18 Mitbewohnerin
Mitbewohner m ( Mitbewohnerin f) współlokator(ka) -
19 współlokatorka
-
20 Mitbewohner
См. также в других словарях:
współlokator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, lm M. współlokatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto wspólnie z kimś jest lokatorem czegoś; wspólny mieszkaniec czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał za współlokatora studenta politechniki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
współlokator — m IV, DB. a, Ms. współlokatororze; lm M. współlokatororzy, DB. ów «jeden z lokatorów mieszkających razem» Drugi pokój zajmuje mój współlokator … Słownik języka polskiego
domownik — m III, DB. a, N. domownikkiem; lm M. domownikicy, DB. ów «stały mieszkaniec jakiegoś domu, człowiek razem z kimś mieszkający, np. członek rodziny, współlokator, pracownik domowy» Wszyscy domownicy zebrali się przy stole … Słownik języka polskiego
niedelikatny — niedelikatnyni «pozbawiony delikatności, subtelności w sposobie bycia; bezceremonialny, nietaktowny» Niedelikatny współlokator. Niedelikatni sąsiedzi. Niedelikatne obchodzenie się z chorym. Niedelikatne słowa … Słownik języka polskiego
współlokatorka — ż III, CMs. współlokatorkarce; lm D. współlokatorkarek forma ż. od współlokator Kłóciła się ze swoimi współlokatorkami … Słownik języka polskiego
domownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. domownikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} członek rodziny, gospodarstwa domowego lub osoba w jakiś sposób związana z danym domem, np. przez fakt zamieszkiwania (współlokator, rezydent) lub pracy dla domu i danej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wielomówny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wielomównyni {{/stl 8}}{{stl 7}} wykazujący skłonność do nieustannego mówienia; taki, który wiele mówi, gadatliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielomówny współlokator. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
współlokatorka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. współlokatorkarce; lm D. współlokatorkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta współlokator : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uciążliwa współlokatorka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
współspacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto mieszka z kimś we wspólnym pokoju, zwłaszcza w internacie, domu akademickim itp.; współlokator : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak dadzą mi jakiegoś drętwego współspacza, to… … Langenscheidt Polski wyjaśnień