-
61 zawrzeć
-
62 sieden
-
63 bukol
1 bryła2 bulwa3 gotować4 gruda5 guz6 guzek7 kawałek8 kipieć9 obrzęk10 opuchlizna11 puchlina12 wrzeć13 zagotować -
64 laga
1 gotować2 kipieć3 wrzeć4 zagotować -
65 magpakulô
1 gotować2 kipieć3 wrzeć4 zagotować -
66 pakuluan
1 gotować2 kipieć3 wrzeć4 zagotować -
67 pakuluin
1 gotować2 kipieć3 wrzeć4 zagotować -
68 köpürjik
pienić; wrzeć -
69 pykyrdamak
kipieć; wrzeć -
70 şarlamak
kipieć; srożyć; szaleć; wrzeć; wściekać -
71 βράζω
1) fermentować czas.2) gotować czas.3) kipieć czas.4) wrzeć czas.5) wykipieć czas.6) zagotować czas. -
72 virti
1) gotować2) kipieć3) wrzeć4) zagotować -
73 التهاب
czyrak; gotować; hałas; kipieć; niepokój; wrzawa; wrzeć; wrzenie; wykipieć; wzburzenie; zagotować; zgiełk -
74 تريك
agitacja; czyrak; gotować; kipieć; nakłanianie; ożywienie; podniecenie; podżeganie; poruszenie; wrzeć; wrzenie; wykipieć; wzburzenie; wzruszenie; zagotować -
75 جوش
czyrak; gotować; kipieć; wrzeć; wrzenie; wykipieć; zagotować -
76 جوشاندن
czyrak; gotować; kipieć; wrzeć; wrzenie; wykipieć; zagotowaćDictionary Farsi-Polish ( واژه نامه فارسی لهستانی) > جوشاندن
-
77 حباب
bańka; bąbel; globus; kula; pęcherz; pęcherzyk; wrzeć -
78 دمل
czyrak; gotować; kipieć; wrzeć; wrzenie; wykipieć; zagotować -
79 كورك
czyrak; gotować; kipieć; wrzeć; wrzenie; wykipieć; zagotować -
80 هيجان
agitacja; czyrak; febra; gorączka; gotować; kipieć; ożywienie; podniecenie; poruszenie; wrzeć; wrzenie; wykipieć; wzburzenie; wzruszenie; zagotować
См. также в других словарях:
wrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXb, wrę, wrze || wre, wrzyj, wrzał, wrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o płynach: przechodzić w całej swej masie ze stanu ciekłego w parę; gotować się, burząc się, kipiąc : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzeć — ndk XI, wrę, wrzesz, wrze a. wre, wrzyj, wrzał, wrzeli, wrzący a. wrący 1. «o substancjach ciekłych: przemieniać się w parę przy odpowiedniej temperaturze; gotować się» Woda wrze w temperaturze 100°C. Pić wrzącą herbatę. ◊ Praca wre «praca idzie… … Słownik języka polskiego
wrzeć [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{gdzieś} {{/stl 8}}jak w ulu {{/stl 13}}{{stl 7}} gdzieś jest bardzo głośno, panuje zgiełk, wrzawa, wszyscy głośno mówią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na placu huczało jak w ulu. W klasie wrzało jak w ulu. Na korytarzu było gwarno jak … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzeć — Gdzieś wrze jak w garnku zob. garnek. Gdzieś wrze jak w ulu zob. ul. Krew w kimś wrze zob. krew 18 … Słownik frazeologiczny
верать — совать, вкладывать, прятать, копаться , новгор. (Даль), вереть, завереть запереть , ст. слав. въврѣти всунуть , проврѣти просунуть (Супр.), болг. вра (врял) сую , словен. svreti сморщиваться, собираться в складки , чеш. otevřiti открыть , польск … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
вреть — врею, диал., севск. сильно потеть , укр. врiти кипеть, бурлить , блр. врэць, др. русск. вьрѣти, вьрю кипеть , ст. слав. вьрѣти, вьрѫ ζεῖν, κοχλάζειν (Супр.), сербохорв. вре̏ти, ври̑м, словен. vreti, чеш. vřiti, польск. wrzec, также сербохорв.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
fermentować — ndk IV, fermentowaćtuje, fermentowaćował «ulegać fermentacji» Wino fermentuje. Owoce, soki fermentują. przen. «burzyć się, wrzeć» Duma, gniew w kimś fermentuje … Słownik języka polskiego
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego
kipieć — ndk VIIa, kipiećpi, kipiećpiał 1. «o płynach» a) «być w temperaturze wrzenia, wrząc rozpryskiwać się, bulgotać; burzyć się, pienić się, przelewać się» Mleko kipi. b) «bulgotać, rozpryskiwać się o coś, wirować, burzyć się» Kipiąca topiel. przen.… … Słownik języka polskiego
kotłować — ndk IV, kotłowaćłuję, kotłowaćłujesz, kotłowaćłuj, kotłowaćował, kotłowaćowany 1. pot. «mieszać co gwałtownie» Kotłować farbę w wiadrze. Nie kotłuj tak w tej szufladzie! ◊ Kotłować komu głowę «wywoływać zamęt w myślach; zawracać komu głowę» 2.… … Słownik języka polskiego
wrzenie — n I 1. rzecz. od wrzeć Temperatura wrzenia. 2. «oznaki, objawy niezadowolenia, sprzeciwu, buntu, fermentu; wzburzenie» Wśród zebranych zapanowało wrzenie … Słownik języka polskiego