-
1 wrzeć
to boil; (przen: o bitwie, walce) to rage* * *ipf.1. (= kipieć) boil.2. przen. rage; praca wre work is in full swing; wszystko w nim wrzało he was full of rage; krew w nim wrzała his blood boiled.3. (= kłębić się) seethe.4. (= być podnieconym) seethe, boil; wrzeć z gniewu be boiling with anger.5. (= tętnić życiem) bustle.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wrzeć
-
2 wrzeć*
praca wre es wird flott gearbeitet, es wird auf Hochtouren gearbeitet;życie wre das Leben tobt;walka wrzała der Kampf tobte;wrzeć z gniewu vor Wut kochen;tu wrze jak w ulu hier geht es zu wie im Taubenschlag; -
3 wrzeć
vi1) ( gotować się) woda: sieden, kochen2) ( być wzburzonym) morze: brodeln, tosen\wrzeć z gniewu człowiek: vor Wut kochen3) ( być głośnym) ulica: tosenżycie wre das Leben tobtwszystko w kimś wrze jd kocht vor Wut, es brodelt in jdm -
4 wrzeć
глаг.• варить• вскипятить• кипеть• кипятить• отваривать* * *wrz|ećwrę, \wrzeće/wre, \wrzećyj, \wrzećał, \wrzećeli несов. 1. кипеть;woda \wrzeće вода кипит;
praca wre работа кипит;2. шуметь; sala \wrzećała зал шумел (гудел)+1. gotować się
* * *wrę, wrze / wre, wrzyj, wrzał, wrzeli несов.1) кипе́тьwoda wrze — вода́ кипи́т
praca wre — рабо́та кипи́т
2) шуме́тьsala wrzała — зал шуме́л (гуде́л)
Syn:gotować się 1) -
5 wrzeć
1. bouillir2. bouillonner -
6 wrzeć
visieden; kochen -
7 wrzeć
1 beirigh 2 boilgeog 3 brúcht -
8 wrzeć
kaynamak -
9 wrzeć
-
10 wrzeć
[вжечь]v.ndk -
11 wrzeć
virti -
12 wrzeć
кипіти -
13 wrzeć
1 bukol2 laga3 magpakulô4 pakuluan5 pakuluin -
14 wrzeć
köpürjik; lakyrdamak; pykyrdamak; şarlamak -
15 wrzeć
βράζω -
16 wrzeć
التهاب ; تريك ; جوش ; جوشاندن ; حباب ; دمل ; كورك ; هيجان -
17 lakyrdamak
wrzeć -
18 wre
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wre
-
19 wrę
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wrę
-
20 кипеть
глаг.• gotować• kipieć• wrzeć• wykipieć• zagotować* * *gotować się, kipieć, pienić się, wrzeć
См. также в других словарях:
wrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXb, wrę, wrze || wre, wrzyj, wrzał, wrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o płynach: przechodzić w całej swej masie ze stanu ciekłego w parę; gotować się, burząc się, kipiąc : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzeć — ndk XI, wrę, wrzesz, wrze a. wre, wrzyj, wrzał, wrzeli, wrzący a. wrący 1. «o substancjach ciekłych: przemieniać się w parę przy odpowiedniej temperaturze; gotować się» Woda wrze w temperaturze 100°C. Pić wrzącą herbatę. ◊ Praca wre «praca idzie… … Słownik języka polskiego
wrzeć [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{gdzieś} {{/stl 8}}jak w ulu {{/stl 13}}{{stl 7}} gdzieś jest bardzo głośno, panuje zgiełk, wrzawa, wszyscy głośno mówią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na placu huczało jak w ulu. W klasie wrzało jak w ulu. Na korytarzu było gwarno jak … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzeć — Gdzieś wrze jak w garnku zob. garnek. Gdzieś wrze jak w ulu zob. ul. Krew w kimś wrze zob. krew 18 … Słownik frazeologiczny
верать — совать, вкладывать, прятать, копаться , новгор. (Даль), вереть, завереть запереть , ст. слав. въврѣти всунуть , проврѣти просунуть (Супр.), болг. вра (врял) сую , словен. svreti сморщиваться, собираться в складки , чеш. otevřiti открыть , польск … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
вреть — врею, диал., севск. сильно потеть , укр. врiти кипеть, бурлить , блр. врэць, др. русск. вьрѣти, вьрю кипеть , ст. слав. вьрѣти, вьрѫ ζεῖν, κοχλάζειν (Супр.), сербохорв. вре̏ти, ври̑м, словен. vreti, чеш. vřiti, польск. wrzec, также сербохорв.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
fermentować — ndk IV, fermentowaćtuje, fermentowaćował «ulegać fermentacji» Wino fermentuje. Owoce, soki fermentują. przen. «burzyć się, wrzeć» Duma, gniew w kimś fermentuje … Słownik języka polskiego
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego
kipieć — ndk VIIa, kipiećpi, kipiećpiał 1. «o płynach» a) «być w temperaturze wrzenia, wrząc rozpryskiwać się, bulgotać; burzyć się, pienić się, przelewać się» Mleko kipi. b) «bulgotać, rozpryskiwać się o coś, wirować, burzyć się» Kipiąca topiel. przen.… … Słownik języka polskiego
kotłować — ndk IV, kotłowaćłuję, kotłowaćłujesz, kotłowaćłuj, kotłowaćował, kotłowaćowany 1. pot. «mieszać co gwałtownie» Kotłować farbę w wiadrze. Nie kotłuj tak w tej szufladzie! ◊ Kotłować komu głowę «wywoływać zamęt w myślach; zawracać komu głowę» 2.… … Słownik języka polskiego
wrzenie — n I 1. rzecz. od wrzeć Temperatura wrzenia. 2. «oznaki, objawy niezadowolenia, sprzeciwu, buntu, fermentu; wzburzenie» Wśród zebranych zapanowało wrzenie … Słownik języka polskiego