Перевод: с немецкого на русский

с русского на немецкий

wrzasnąć

См. также в других словарях:

  • wrzasnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wrzeszczeć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wrzasnąć — → wrzeszczeć …   Słownik języka polskiego

  • wrzeszczeć — ndk VIIb, wrzeszczećczę, wrzeszczećczysz, wrzeszcz, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli wrzasnąć dk Va, wrzeszczećnę, wrzaśniesz, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęła, wrzeszczećnęli, wrzeszczećnąwszy «krzyczeć głośno; o ptakach: wydawać krzykliwy …   Słownik języka polskiego

  • odwrzasnąć — dk Va, odwrzasnąćnę, odwrzasnąćwrzaśniesz, odwrzasnąćwrzaśnij, odwrzasnąćnął, odwrzasnąćnęła, odwrzasnąćwrzaśnięty, odwrzasnąćnąwszy odwrzaskiwać ndk VIIIb, odwrzasnąćkuję, odwrzasnąćkujesz, odwrzasnąćkuj, odwrzasnąćiwał, odwrzasnąćiwany… …   Słownik języka polskiego

  • powrzeszczeć — dk VIIb, powrzeszczećczę, powrzeszczećczysz, powrzeszczećwrzeszcz, powrzeszczećczał, powrzeszczećczeli «spędzić trochę czasu wrzeszcząc, wrzasnąć kilka razy; pokrzyczeć» Powrzeszczała na dzieci i trochę się uspokoiły …   Słownik języka polskiego

  • przeraźliwie — przeraźliwieej 1. «budząc przerażenie, lęk, grozę; przeszywająco» Przeraźliwie krzyknąć, wrzasnąć. Przeraźliwie błysnęło się, zagrzmiało. Syreny przeraźliwie wyły. Samoloty przeraźliwie huczały. 2. «w dużym stopniu, bardzo; okropnie, strasznie»… …   Słownik języka polskiego

  • wrzaśnięcie — n I rzecz. od wrzasnąć …   Słownik języka polskiego

  • zaryczeć — dk VIIb, zaryczećczę, zaryczećczysz, zaryczećrycz, zaryczećczał 1. «o niektórych zwierzętach: wydać ryk» Krowa głośno zaryczała. przen. «zabrzmieć bardzo głośno; zahuczeć» Zaryczały silniki samolotu. Zaryczały syreny alarmowe. 2. pot. «wrzasnąć,… …   Słownik języka polskiego

  • zawrzeszczeć — dk VIIb, zawrzeszczećczę, zawrzeszczećczysz, zawrzeszczećwrzeszcz, zawrzeszczećczał, zawrzeszczećczeli, zawrzeszczećczany 1. «odezwać się wrzeszcząc; wrzasnąć» Dzieci zawrzeszczały na podwórku. 2. rzad. «wrzeszcząc zagłuszyć, zakrzyczeć kogoś,… …   Słownik języka polskiego

  • przestrach — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nagły strach, przerażenie, popłoch, wystraszenie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrzasnąć, pisnąć z przestrachu. Ktoś znieruchomiał, oniemiał z przestrachu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wrzeszczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, wrzeszczećczę, wrzeszczećczy, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli {{/stl 8}}– wrzasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wrzeszczećnę, wrzaśnie, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»