-
1 Actus reus
-
2 injustum
in-justus, a, um, adj., that is contrary to right and justice, unjust, wrongful, unreasonable, excessive, oppressive, severe.I.In gen., unsuitable, oppressive, excessive (rare):II.onus ( = immodicum),
Cic. Or. 10, 35:faenus,
Liv. 42, 5:injustis collatum viribus hostem,
unequal, Stat. Th. 6, 774.—In partic., unjust, wrongful:1.vir maleficus naturā et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57; id. Fl. 38, 97:noverca,
harsh, severe, Verg. E. 3, 33:homine imperito numquam quidquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:emori, ne aliquid faciat injustum,
Lact. 5, 13, 15:Samnites Sidicinis injusta arma cum intulissent,
Liv. 7, 29, 4:injusto carpere dente,
with envious, malicious tooth, Ov. P. 3, 4, 73:mare,
id. Am. 2, 11, 12:iracundia,
Cic. de Or. 2, 50, 203:id quam injustum in patriam... esset, non videbat,
id. Off. 3, 21, 82:injustissima atque acerbissima incommoda,
id. Fam. 5, 17, 1:injustaque regna tenebat,
unjustly gotten, Ov. M. 5, 277.— Subst.: injustum, i, n., injustice:jura inventa metu injusti fateare necesse est,
Hor. S. 1, 3, 111. — Adv.: injustē.In gen., i. q. injuriā, wrongfully, unfairly:2.morbus non injuste terret,
not without cause, Cels. 7, 3.—In partic., unjustly:imperare alicui,
Plaut. Capt 2, 2, 58: in aliquem dicere, id. Bacch. 3, 3, 59:facis injuste si putas, etc.,
Cic. Fl. 17, 41; id. Off. 1, 7, 23; 3, 21, 84 al.:male et injuste facere,
Nep. Them. 7 fin. — Sup.:injustissime,
Sall. J. 85, 43. -
3 injustus
in-justus, a, um, adj., that is contrary to right and justice, unjust, wrongful, unreasonable, excessive, oppressive, severe.I.In gen., unsuitable, oppressive, excessive (rare):II.onus ( = immodicum),
Cic. Or. 10, 35:faenus,
Liv. 42, 5:injustis collatum viribus hostem,
unequal, Stat. Th. 6, 774.—In partic., unjust, wrongful:1.vir maleficus naturā et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57; id. Fl. 38, 97:noverca,
harsh, severe, Verg. E. 3, 33:homine imperito numquam quidquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:emori, ne aliquid faciat injustum,
Lact. 5, 13, 15:Samnites Sidicinis injusta arma cum intulissent,
Liv. 7, 29, 4:injusto carpere dente,
with envious, malicious tooth, Ov. P. 3, 4, 73:mare,
id. Am. 2, 11, 12:iracundia,
Cic. de Or. 2, 50, 203:id quam injustum in patriam... esset, non videbat,
id. Off. 3, 21, 82:injustissima atque acerbissima incommoda,
id. Fam. 5, 17, 1:injustaque regna tenebat,
unjustly gotten, Ov. M. 5, 277.— Subst.: injustum, i, n., injustice:jura inventa metu injusti fateare necesse est,
Hor. S. 1, 3, 111. — Adv.: injustē.In gen., i. q. injuriā, wrongfully, unfairly:2.morbus non injuste terret,
not without cause, Cels. 7, 3.—In partic., unjustly:imperare alicui,
Plaut. Capt 2, 2, 58: in aliquem dicere, id. Bacch. 3, 3, 59:facis injuste si putas, etc.,
Cic. Fl. 17, 41; id. Off. 1, 7, 23; 3, 21, 84 al.:male et injuste facere,
Nep. Them. 7 fin. — Sup.:injustissime,
Sall. J. 85, 43. -
4 iniūriōsus
iniūriōsus adj. [iniuria], unjust, wrongful, harmful: in proximos: ab invito emere iniuriosum esse: pes, H. -
5 iniūrius
iniūrius adj. [2 in+ius], unlawful, injurious, wrongful, unjust: sibi esse iniurius videri, T.: Id possum ferre quamquam iniuriumst, T.: quia sit iniurium: indictā causā damnari absentem iniurium esse, L. -
6 in-iūstus
in-iūstus adj. with comp. and sup, unreasonable, unsuitable, oppressive, excessive, improper, severe, burdensome: iusta iniusta omnia obsequi, humor you in everything, T.: onus: fascis, V.: supplicia, S.: faenus, L.—Unjust, wrongful: noli tam esse iniustus: noverca, V.: arma, L.: iniusto carpere dente, envious, O.: quid autem hoc iniustius quam, etc.: rogatio iniustissima: iniustaque regna tenebat, usurped, O.—As subst n.: Iura inventa metu iniusti, injustice, H. -
7 injuriosus
injuriosa, injuriosum ADJwrongful, insulting -
8 injustus
injusta, injustum ADJunjust, wrongful; severe, excessive; unsuitable -
9 injuriosus
I.Lit.:II.injuriosi in proximos,
Cic. Off. 1, 14, 44:injuriosa et facinorosa vita,
id. Leg. 1, 14, 40:appetitio alienorum (avaritia),
Auct. Her. 4, 25, 35:adversus patrem injuriosior,
Sen. Contr. 2, 12 med.: genus hominum injuriosissimum, Hadrian. Imp. Ep. [p. 957] ap. Vopisc. Saturn. 8.—Transf., hurtful, noxious:injurioso ictu vitem verberare,
Plin. 17, 24, 37, § 227:ventus,
Hor. Epod. 17, 34:pes,
id. C. 1, 35, 13.— Adv.: injūrĭōsē, unjustly, unlawfully:qui in magistratibus injuriose decreverant,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 7, § 21:sacra conjugalia tractare,
Val. Max. 2, 9, 2:magistratum tractare,
Dig. 1, 2, 2, § 24:aliquid facere,
ib. 47, 10, 32.— Comp.:mercatoribus injuriosius tractatis,
Cic. Imp. Pomp. 5, 11.— Sup.:aliquid in aliquem injuriosissime cogitare,
Aug. de Quaest. 83, n. 82. -
10 injurius
injūrĭus, a, um, adj. [2. in-jus], that acts unlawfully, injurious, wrongful, unjust (mostly ante-class.): Scel. Quis igitur vocare? Phil. Dikaiai nomen est. Scel. Injuria's, Plaut. Mil. 2, 5, 27:injuria's qui, etc.,
id. Curc. 1, 1, 65:si id succenseat, ipsus sibi esse injurius videatur,
Ter. And. 2, 3, 3; id. Heaut. 2, 3, 79:me illi irasci injurium est,
Plaut. Aul. 4, 7, 19; Ter. Ad. 1, 2, 26; 2, 1, 51; id. Hec. 1, 1, 14 and 15; cf.:quia sit injurium,
Cic. Off. 3, 23, 89:indicta causa damnari absentem consularem virum injurium esse,
Liv. 43, 5, 5.— Adv.: injūrĭē, unjustly, unlawfully: injurie facere, Naev. ap. Non. 124, 31 (Trag. Rel. v. 40 Rib.): injurie dictum pro injuriose, Non. ib.— Sup.:aliquem injuriissime nominare,
Amm. 16, 12, 67 dub. (others read irrisive). -
11 perfusorius
I. II.Disturbing, wrongful (post-Aug.):assertio,
Suet. Dom. 8.— Adv.: perfūsōrĭē, slightly, superficially, cursorily, indefinitely (post-class.):perfusorie dicere, aut denuntiare,
Dig. 43, 24, 5:dicere,
ib. 21, 2, 69.
См. также в других словарях:
wrongful — wrong·ful / rȯŋ fəl/ adj 1: constituting a wrong; esp: injurious to the rights of another a wrongful act or omission 2: unlawful remained in wrongful occupation of the property a wrongful occupant … Law dictionary
wrongful — wrong‧ful [ˈrɒŋfl ǁ ˈrɒːŋ ] adjective [only before a noun] HUMAN RESOURCES wrongful actions or activities are unfair or illegal: • He has filed a lawsuit alleging wrongful dismissal (= being dismissed unfairly from his job ) . wrongfully adverb … Financial and business terms
Wrongful — Wrong ful, a. Full of wrong; injurious; unjust; unfair; as, a wrongful taking of property; wrongful dealing. {Wrong ful*ly}, adv. {Wrong ful*ness}, n. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
wrongful — [adj] evil, illegal blameworthy, criminal, dishonest, dishonorable, felonious, illegitimate, illicit, immoral, improper, lawless, reprehensible, unethical, unfair, unjust, unlawful, wicked; concepts 319,545 Ant. ethical, fair, good, just, legal,… … New thesaurus
wrongful — ► ADJECTIVE ▪ not fair, just, or legal. DERIVATIVES wrongfully adverb … English terms dictionary
wrongful — [rôŋfəl] adj. 1. full of wrong; unjust or injurious 2. without legal right; unlawful wrongfully adv. wrongfulness n … English World dictionary
wrongful — Injurious, heedless, unjust, reckless, unfair; it implies the infringement of some right, and may result from disobedience to lawful authority. Buhler v. Marrujo, 86 N.M. 399, 524 P.2d 1015, 1019. See also tort @ wrongful abuse of process See… … Black's law dictionary
wrongful — wrongfully, adv. wrongfulness, n. /rawng feuhl, rong /, adj. 1. unjust or unfair: a wrongful act; a wrongful charge. 2. having no legal right; unlawful: The court ruled it was a wrongful diversion of trust income. [1275 1325; ME; see WRONG, FUL]… … Universalium
wrongful — wrong|ful [ˈrɔŋfəl US ˈro:ŋ ] adj wrongful arrest/conviction/imprisonment/dismissal etc a wrongful arrest etc is unfair or illegal because the person affected by it has done nothing wrong ▪ She s threatening to sue her employers for wrongful… … Dictionary of contemporary English
wrongful — [[t]rɒ̱ŋfʊl, AM rɔ͟ːŋ [/t]] ADJ: usu ADJ n A wrongful act is one that is illegal, immoral, or unjust. He is on hunger strike in protest at what he claims is his wrongful conviction for murder... One of her employees sued her for wrongful… … English dictionary
wrongful — adjective wrongful arrest/conviction/dismissal etc a wrongful arrest etc is unfair or illegal because you have done nothing wrong: She s threatening to sue her employers for wrongful dismissal. wrongfully adverb … Longman dictionary of contemporary English