wrisqan

a. ripe, mature, full-grown (var hón svá mikil sem maðr roskinn).

* * *

adj., qs. vroskinn, prop. a participle, the only remains of a lost strong verb, [answering to Ulf. wrisqan = τελεσφορειν, Luke viii. 14; cp. Röskva and röskr]:—ripe, mature, full-grown, adult, only of persons, not of fruit; madr roskinn, Nj. 131, Eg. 4; verit þér bernskir at illsku en rosknir at viti, Hom. 50 (1 Cor. xiv. 10); sveinn sjau vetra gamall skal skira barn ef eigi er rosknari madr til, K. Þ. K. 12; þegar jarl var r., Orkn. 42; Þorgunna var þá roskin kona ( ripe in years) er þetta æfintýr görðisk, Fb. i. 250: allit., roskinn ok ráðinn, ripe and wise; sveinninn var sprækr ok roskinn mjök í orðum, Fms. ix. 241; verða e-m roskinn í leik, Bs. ii. 94.

(acc. röskvan), a. vigorous, doughty, brave (röskr maðr).

* * *

adj., with a v before a vowel, röskvan, röskvar, röskvir, röskva; compar. röskvari, röskvastr; prop. vraskr, yet in the Am. rhyming with r, röskr ræða, 51, 56, 88: [akin to Ulf. wrisqan; Dan. rask; Germ. rasch; Engl. rash (with change of sense)]:—prop. ripe, mature, but only used metaph. vigorous, doughty, brave. Am. 51, 56, 88; röskr maðr, a valiant man, Nj. 106; röskr maðr ok einarðr, 223; hann var röskvastr maðr með Flosa einnhverr, 205; mikill skaði er þat um svá röskvan mann, Grett. 155; hann þótti því röskvari sem meirr leið á æfi hans, Fms. vi. 218; mannvali því er röskvast var innan lands, Fas. iii. 292; verða eigi röskvari menn en þessir at minni raun, Bs. i. 581; hyggr ek at fáar konur muni finnask jafn-röskvar, Fms. xi. 229; svá röskr at viti, so ripe in understanding, Grág. ii. 68.