-
1 wrażliwy
прил.• брезгливый• восприимчивый• впечатлительный• деликатный• добрый• заметный• наболевший• обидный• обидчивый• оскорбительный• ощутимый• привередливый• разборчивый• раздражительный• слабый• щекотливый* * *wrażliw|y\wrażliwyi, \wrażliwyszy 1. чувствительный;2. впечатлительный, восприимчивый;\wrażliwyа natura восприимчивая (чуткая) натура; \wrażliwy na piękno восприимчивый к красоте
* * *wrażliwi, wrażliwszy1) чувстви́тельный2) впечатли́тельный, восприи́мчивыйwrażliwa natura — восприи́мчивая (чу́ткая) нату́ра
wrażliwy na piękno — восприи́мчивый к красоте́
-
2 wrażliwy brzeg
чувствительный берегOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wrażliwy brzeg
-
3 wrażliwy czytelnik
чувствительный читательOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wrażliwy czytelnik
-
4 wrażliwy elegant
чувствительный щёгольOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wrażliwy elegant
-
5 wrażliwy nos
чувствительный носOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wrażliwy nos
-
6 wrażliwy punkt
чувствительная точкаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wrażliwy punkt
-
7 wrażliwy słuch
чувствительный слухOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wrażliwy słuch
-
8 wrażliwy system
чувствительная системаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wrażliwy system
-
9 czuły
прил.• болезненный• восприимчивый• впечатлительный• деликатный• добрый• задушевный• изысканный• изящный• ломкий• любящий• мягкий• нежный• обидный• обидчивый• оскорбительный• сердечный• слабый• тонкий• утонченный• хилый• хрупкий• щекотливый* * *czu|ły\czułyli, \czułyIszy 1. нежный; ласковый;\czuły uśmiech ласковая улыбка; \czułyа opieka нежная заботливость;
2. чувствительный;być \czułyłym na coś быть чувствительным к чему-л.; 3. точный, чувствительный;● \czułyłe miejsce больное место;
\czułyłe serce чуткое (отзывчивое) сердце+1. tkliwy, rzewny 2. wrażliwy, wyczulony 3. precyzyjny
* * *czuli, czulszy1) не́жный; ла́сковыйczuły uśmiech — ла́сковая улы́бка
czua opieka — не́жная забо́тливость
2) чувстви́тельныйbyć czułym na coś — быть чувстви́тельным к чему́-л.
3) то́чный, чувстви́тельный•- czułe serceSyn: -
10 delikatny
прил.• болезненный• брезгливый• вежливый• впечатлительный• гладкий• деликатный• добрый• изысканный• изящный• искусный• красивый• кроткий• ломкий• любезный• любящий• мелкий• миловидный• милый• мирный• мягкий• нежный• незначительный• ничтожный• обидчивый• острый• палатализованный• прекрасный• привередливый• пригожий• приятный• разборчивый• свежий• слабый• сладкий• сладостный• спокойный• тихий• тонкий• утлый• утонченный• учтивый• хилый• хороший• хрупкий• щекотливый• элегантный* * *delikatn|y\delikatnyi, \delikatnyiejszy 1. нежный; слабый; тонкий;\delikatny rumieniec нежный румянец; \delikatnye zdrowie слабое здоровье; \delikatnyе rysy twarzy тонкие черты лица; \delikatny zapach тонкий аромат; \delikatny smak тонкий вкус; \delikatnyе potrawy изысканные кушанья (блюда);
2. чуткий, деликатный;● \delikatnyа sprawa деликатное дело, деликатный вопрос; \delikatnyа aluzja (przymówka) деликатный (тонкий) намёк;
\delikatny towar скоропортящийся товар+1. subtelny 2. wrażliwy, subtelny
* * *delikatni, delikatniejszy1) не́жный; сла́бый; то́нкийdelikatny rumieniec — не́жный румя́нец
delikatne zdrowie — сла́бое здоро́вье
delikatne rysy twarzy — то́нкие черты́ лица́
delikatny zapach — то́нкий арома́т
delikatny smak — то́нкий вкус
delikatne potrawy — изы́сканные ку́шанья (блю́да)
2) чу́ткий, делика́тный•- delikatna aluzja
- delikatna przymówka
- delikatny towarSyn: -
11 pobudliwy
прил.• возбудимый• возбуждающий• вспыльчивый• обидчивый• раздражительный* * *pobudliw|y\pobudliwyi, \pobudliwyszy легковозбудимый+* * *pobudliwi, pobudliwszyлегковозбуди́мыйSyn:
См. также в других словарях:
wrażliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wrażliwywi, wrażliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łatwo, szybko, silnie reagujący na coś; czuły, uczuciowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrażliwe dziecko. Wrażliwy na cudzą krzywdę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrażliwy — wrażliwywi, wrażliwywszy 1. «łatwo reagujący nawet na słabe bodźce, silnie coś odczuwający, nieobojętny na coś, czuły, uczuciowy» Wrażliwy słuch. Wrażliwy człowiek. Wrażliwa natura. Człowiek o wrażliwej konstytucji psychicznej. Być wrażliwym na… … Słownik języka polskiego
czuły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, czuli, czulszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażający miłość, tkliwość; traktujący kogoś z serdecznością, delikatnością; pieszczotliwy, wzruszający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czuły… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
muzykalny — muzykalnyni, muzykalnyniejszy 1. «wrażliwy na muzykę, uzdolniony do muzyki» Była bardzo muzykalna, pięknie grała na skrzypcach. ∆ Pamięć muzykalna «zdolność dokładnego odtwarzania zasłyszanych melodii» ∆ Słuch muzykalny, ucho muzykalne «słuch… … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… … Słownik frazeologiczny
struna — 1. Trafić, utrafić, uderzyć itp. w czyjąś czułą strunę; potrącić, poruszyć w kimś jakąś strunę «poruszyć sprawy, na które ktoś jest wrażliwy»: Poruszyłeś swym listem czułą strunę w mej duszy (...). Przekrój 21/2001. Ona chce naprawiać to, co jest … Słownik frazeologiczny
zryw — Pracować, uczyć się itp. zrywami «pracować, uczyć się itp. niesystematycznie, od czasu do czasu zwiększając gwałtownie tempo pracy»: Odznacza się usposobieniem krańcowo zmiennym. Ludzi ocenia zależnie od tzw. sympatii i antypatii, gwałtowny,… … Słownik frazeologiczny
anormalnie — przysłów. od anormalny Anormalnie wrażliwy. Zachowywać się anormalnie … Słownik języka polskiego
astatyczny — «nie mający stałej albo określonej pozycji lub kierunku, pozbawiony statyczności; niestały, ruchomy, zmienny» ∆ fiz. Igła astatyczna «połączenie dwu igieł magnetycznych, których bieguny są zwrócone w przeciwnych kierunkach; stanowi układ mało… … Słownik języka polskiego
bystry — bystrytrzy, bystrytrzejszy 1. «poruszający się, odbywający się szybko; prędki, szybki, wartki, rączy» Bystry potok, nurt. Bystra rzeka, woda. Bystry koń. 2. «odznaczający się żywością myślenia, szybko orientujący się; sprytny, wnikliwy, zdolny»… … Słownik języka polskiego