-
1 вгонять
-
2 гнать
глаг.• gnać• gonić• polować• przepędzać• wpędzać• ścigać* * *ganiać разг.; перен., gnać, pędzić -
3 загонять
глаг.• zaganiać• zapędzać* * *opylać, wpędzać, zaganiać, zapędzać -
4 погнать
глаг.• poganiać• pognać• pogonić• popędzić• przepędzać• wpędzać* * *pognać, pogonić, popędzić -
5 преследовать
глаг.• biegać• ganiać• gnać• gonić• klepać• kontynuować• nawiedzać• polować• przepędzać• prześladować• pędzić• spieszyć• szykanować• wpędzać• ścigać* * *prześladować, szykanować, ( prześladować) ścigać -
6 прогонять
глаг.• gonić• polować• przepędzać• wpędzać• wydalać• wydalić• wygnać• wypędzać• wypędzić* * *przeganiać, przepędzać, wylewać, wypędzać -
7 send
[sɛnd]pt, pp sent, vtto send sth by post or (US) mail — wysyłać (wysłać perf) coś pocztą
to send sb for sth — wysyłać (wysłać perf) kogoś po coś
to send sb for a check-up — wysłać ( perf) kogoś na badania kontrolne
to send word that … — przysłać ( perf) wiadomość, że …
to send sb to Coventry ( BRIT) — bojkotować (zbojkotować perf) kogoś
to send sb to sleep — usypiać (uśpić perf) kogoś
to send sth flying — ciskać (cisnąć perf) czymś
Phrasal Verbs:- send for- send in- send off- send on- send out- send up* * *[send]past tense, past participle - sent; verb1) (to cause or order to go or be taken: The teacher sent the disobedient boy to the headmaster; She sent me this book.) wysyłać, przysyłać2) (to move rapidly or with force: He sent the ball right into the goal.) posłać, strzelić3) (to cause to go into a certain, usually bad, state: The news sent them into a panic.) wpędzać•- sender- send away for
- send down
- send for
- send in
- send off
- send off for
- send out
- send someone packing / send someone about his business
- send packing / send someone about his business
- send someone packing / send about his business
- send packing / send about his business -
8 chasser
1. gonić2. odpędzać3. pognać4. polować5. przepędzać6. przepędzić7. pędzić8. upolować9. wpędzać10. wyganiać11. wypierać12. wypędzać13. wyrzucać14. łowić
См. также в других словарях:
wpędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wpędzaćam, wpędzaća, wpędzaćają, wpędzaćany {{/stl 8}}– wpędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wpędzaćdzę, wpędzaćdzi, wpędź, wpędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pędząc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpędzać — kogoś (żywcem) do grobu zob. grób 5. Wpędzić kogoś do grobu zob. grób 6 … Słownik frazeologiczny
wpędzać się – wpędzić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować własnym działaniem znalezienie się w niekorzystnej sytuacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpędził się takim postępowaniem w tarapaty. Wpędziła się w chorobę przez odchudzanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpędzać – wpędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}do grobu {{/stl 13}}{{stl 7}} zadręczać kogoś, uprzykrzać, obrzydzać komuś życie; przyczyniać się swoim postępowaniem do czyjejś śmierci : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpędzisz mnie do grobu, łajdaku! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpędzać się — Wpędzić się w koszta (koszty) «wydać bardzo dużo pieniędzy na coś, wykosztować się, zwykle niepotrzebnie»: (...) kupując lepszy samochód, wpędzili się w koszty. Roz bezp 1997 … Słownik frazeologiczny
wpędzić — Wpędzać kogoś (żywcem) do grobu zob. grób 5. Wpędzić kogoś do grobu zob. grób 6 … Słownik frazeologiczny
wpędzić — dk VIa, wpędzićdzę, wpędzićdzisz, wpędź, wpędzićdził, wpędzićdzony, wpędzićdzeni wpędzać ndk I, wpędzićam, wpędzićasz, wpędzićają, wpędzićaj, wpędzićał, wpędzićany «pędząc zmusić kogoś, coś do wejścia dokądś lub w coś» Wpędzić bydło do obory.… … Słownik języka polskiego
grób — 1. Być, stać nad grobem; chylić się do grobu; być jedną nogą w grobie, na tamtym świecie; wybierać się na tamten świat «być bardzo starym, chorym, bliskim śmierci»: Już był jedną nogą na tamtym świecie, ale siostry uratowały go kroplówkami. E.… … Słownik frazeologiczny
żywiec — pot. Na żywca «bez znieczulenia»: (...) wlazł mi na kark i ręce wyłamał do tyłu tak, żebym nie mógł tyłkiem skakać – to właśnie było znieczulenie. Innego nie robili. Kroili całkowicie na żywca. Podglądałem, co robi Bernard – a on wziął w rękę… … Słownik frazeologiczny
osaczać — ndk I, osaczaćam, osaczaćasz, osaczaćaj, osaczaćał, osaczaćany osaczyć dk VIb, osaczaćczę, osaczaćczysz, osacz, osaczaćczył, osaczaćczony 1. «otaczać, okrążać ze wszystkich stron, uniemożliwiając wydostanie się; wpędzać kogoś w zasadzkę, w matnię … Słownik języka polskiego
pławić — ndk VIa, pławićwię, pławićwisz, pław, pławićwił, pławićwiony «zanurzać, moczyć kogoś lub coś w wodzie, kąpać w rzece, jeziorze itp.; wpędzać, wrzucać do wody» Pławić bydło. Pławić konie w rzece. W średniowieczu pławiono czarownice. pławić się… … Słownik języka polskiego