wołać

См. также в других словарях:

• wołać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wołaćam, wołaća, wołaćają, wołaćany {{/stl 8}}– zawołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośno mówiąc, krzycząc, przyzywać kogoś; zwracając się do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wołać — ndk I, wołaćam, wołaćasz, wołaćają, wołaćaj, wołaćał, wołaćany 1. «wzywać, przywoływać kogoś, coś; wydawać głos, okrzyk; głośno krzyczeć» Wołać bagażowego, kelnera. Wołać dzieci na obiad. Wołać kogoś do telefonu. Wołać psa. Wołać na kogoś. Wołał… …   Słownik języka polskiego

• wołać — żart. Buty wołają jeść «buty są dziurawe»: Muszę rozejrzeć się dzisiaj za nowymi butami, stare już wołają jeść (...). Roz bezp 1998. Coś woła o pomstę do nieba zob. niebo 4. Głos wołającego na puszczy zob. głos 5. Wołać wielkim głosem zob. wielki …   Słownik frazeologiczny

• wołać o pomoc — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co wołać [wzywać] pomocy [na pomoc]. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wołać [wzywać] pomocy [na pomoc] — {{/stl 13}}{{stl 7}} wołać, by ktoś pomógł w niebezpieczeństwie, wzywać kogoś w chwili zagrożenia życia, zdrowia, w niebezpiecznym momencie, spodziewając się ratunku, ocalenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ranny turysta wołał pomocy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… …   Słownik języka polskiego

• nawoływać — ndk VIIIa, nawoływaćłuję, nawoływaćłujesz, nawoływaćłuj, nawoływaćywał, nawoływaćywany 1. «wołać długo, uporczywie, raz za razem; wydawać okrzyki; przyzywać kogoś, coś; przywoływać» Nawoływać hop, hop! Nawoływać psy. 2. «wzywać do czegoś,… …   Słownik języka polskiego

• pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… …   Słownik języka polskiego

• pomoc — ż VI, DCMs. y 1. blm «praca, wysiłek, działanie (fizyczne lub moralne) podjęte dla dobra innej osoby w celu ulżenia w jej działaniu lub ratowania w niebezpieczeństwie; wspieranie kogoś, pomaganie komuś» Bratnia, sąsiedzka, wzajemna pomoc.… …   Słownik języka polskiego

• wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego …   Słownik języka polskiego

• pomoc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVc, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działanie, wsparcie (w sensie zarówno materialnym, jak i duchowym) dla ulżenia komuś w wysiłku, ratowania kogoś w niebezpieczeństwie lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień