-
41 ry|ć
impf Ⅰ vt 1. (robić doły w ziemi) to dig, to churn- buldożery ryją ziemię bulldozers are churning up the ground ⇒ zryć2. (kopać) to dig [rów]; to burrow [korytarz]- krety ryją korytarze w ziemi moles burrow in the ground- żołnierze ryli okopy wokół miasta soldiers were digging trenches around the town ⇒ wyryć3. (wyrzynać) to engrave, to incise [ornament, napis]- sceny mitologiczne ryte w marmurze mythological scenes engraved in marble ⇒ wyryćⅡ vi 1. pot. (uczyć się) to grind away 2. pot. (harować) to toil away 3. posp. (naśmiewać się) ryć z kogoś/czegoś to laugh at sb/sth 4. posp. (przeszukiwać) to root through [sth] Ⅲ ryć się 1. pot. (uczyć się) to grind away 2. posp. (śmiać się) to crease up- ryją się z kiepskich dowcipów they crease up at bad jokes■ ryć pod kimś posp. to plot against sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ry|ć
-
42 smrod|ek
Ⅰ m pers. dim. (N pl smrodki) pot. (dziecko) brat pot. Ⅱ m inanim. dim. 1. (zapach) smell, stench (czegoś of sth)- smrodek spalenizny a smell of burning2. sgt pot., pejor. książka/film ze smrodkiem dydaktycznym a somewhat preachy book/film- wokół tej sprawy jest jakiś smrodek there’s something fishy about this caseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > smrod|ek
-
43 stł|oczyć
pf — stł|aczać impf Ⅰ vt to crowd, to jam [osoby]- stłoczono nas w małym pokoiku we were crowded a. jammed into a small room- małe domki stłoczone w dolinie small houses crowded together in a valleyⅡ stłoczyć się — stłaczać się to crowd together- stłoczyć się wokół kogoś/czegoś to crowd around sb/sth ⇒ tłoczyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stł|oczyć
См. также в других словарях:
otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… … Słownik języka polskiego
myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… … Słownik frazeologiczny
krążyć — myślami wokół czegoś; czyjaś myśl krąży (czyjeś myśli krążą) wokół czegoś zob. myśl 10. Krążyć wokół tematu zob. błądzić … Słownik frazeologiczny
obręcz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. «pasek metalowy stanowiący okucie koła wozu lub (niekiedy drewniany) przytrzymujący klepki beczki» Obręcz koła. Obręcz na beczce. 2. «część koła samochodu, roweru itp., na którą nakłada się ogumienie» 3. «rodzaj… … Słownik języka polskiego
opleść — dk XI, oplotę, opleciesz, opleć, oplótł, oplotła, opletli, opleciony oplatać ndk I, opleśćam, opleśćasz, opleśćają, opleśćaj, opleśćał, opleśćany 1. «okręcić coś wokół kogoś lub czegoś, okręcić coś czymś; omotać» Opleść paczkę sznurkiem, butelkę… … Słownik języka polskiego
szum — I m IV, D. u, Ms. szummie; lm M. y 1. «niski, bezdźwięczny odgłos wywoływany przez poruszające się masy czegoś (np. powietrza, wody, gałęzi drzew); przeciągły, długi szmer, hałas» Cichy, daleki, donośny, gwałtowny, łagodny, monotonny,… … Słownik języka polskiego
oplot — m IV, D. u, Ms. oplotocie; lm M. y 1. «oplecenie czegoś, oplecenie się wokół czegoś; to, co oplata, co okręca się wokół czegoś» Drzewo w oplotach powoju. 2. «warstwa ochronna izolacyjna lub ekranująca przewodu elektrycznego wykonana w postaci… … Słownik języka polskiego
pookręcać — dk I, pookręcaćam, pookręcaćasz, pookręcaćają, pookręcaćaj, pookręcaćał, pookręcaćany «okręcić, owinąć wiele czegoś, okręcić w wielu miejscach, ze wszystkich stron; poowijać» Pookręcać palce bandażem. Pookręcać pnie drzew słomą. pookręcać się 1.… … Słownik języka polskiego
okrążać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, okrążaćam, okrążaća, okrążaćają, okrążaćany {{/stl 8}}– okrążyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, okrążaćżę, okrążaćży, okrążaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszając się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
okręcać się – okręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} owijać się, oplatać się wokół czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sznur okręcił mu się wokół szyi. Groch okręca się wokół tyczki. Uwiązana koza okręciła się wokół kołka. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień