-
1 wojować
(-uję, -ujesz); viwojować z (+instr) — to wage war on lub against
* * *ipf.1. (= zwalczać) combat, fight (z kimś/czymś sb/sth).2. (= prowadzić wojnę) wage war (z kimś/czymś against sb/sth); kto mieczem wojuje, od miecza ginie he who lives by the sword shall perish by the sword.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wojować
-
2 woj|ować
impf vi 1. pot. (zwalczać) to fight- nauczyciele usiłują wojować ze ściąganiem teachers try to fight cheating- dyrektor wojuje z paleniem papierosów w szkole the director’s launched a campaign against smoking at school2. przest. (brać udział w wojnie) to fight (z kimś a. przeciw komuś with a. against sb); to wage war (z kimś a. przeciw komuś with a. against sb)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > woj|ować
-
3 wojując|y
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wojując|y
См. также в других словарях:
wojować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wojowaćjuję, wojowaćjuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} toczyć walkę o coś, z kimś; spierać się, kłócić się, zwalczać coś, usilnie dążyć do osiągnięcia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wojować — ndk IV, wojowaćjuję, wojowaćjujesz, wojowaćjuj, wojowaćował 1. pot. «toczyć spory, kłócić się, ścierać się z kimś o coś; dążyć zacięcie do przezwyciężenia czegoś, walczyć» Wojować z podpowiadaniem w szkole. Wojować z kimś o niepalenie papierosów … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
wojowanie — n I rzecz. od wojować … Słownik języka polskiego