wkoło

См. также в других словарях:

• wkoło — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wokół czegoś, kogoś, dookoła kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wkoło domu rósł las. Rozejrzyj się wkoło siebie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wkoło — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami w jego funkcji) w dopełniaczu, oznaczający: wzdłuż obwodu czegoś, dokoła czegoś» Usiedli wkoło stołu. Biegać wkoło domu. Okręcić warkocz wkoło głowy …   Słownik języka polskiego

• okręcić — dk VIa, okręcićcę, okręcićcisz, okręć, okręcićcił, okręcićcony okręcać ndk I, okręcićam, okręcićasz, okręcićają, okręcićaj, okręcićał, okręcićany 1. «owinąć, opasać, opleść coś» Okręcić nogi onucami. Okręcić szyję koralami. Okręcić włosy wkoło… …   Słownik języka polskiego

• boleć — 1. (Aż) oczy bolą (patrzeć na coś) «o jaskrawych, ostrych wrażeniach wzrokowych»: Rozpoczął się już czerwiec, pierwsze dni, zieleń wkoło aż kipi, aż oczy bolą patrzeć. S. Łubiński, Ballada. 2. pot. Niech cię (go, was itp.) o to głowa nie boli… …   Słownik frazeologiczny

• sąd — 1. przestarz. Odprawiać, odbywać sąd nad kimś «sądzić kogoś»: Odbyli nad nią fikcyjny sąd i skazali ją na śmierć. T. Małyszek, Kraina. 2. Sąd ostateczny «wielkie zamieszanie, chaos»: Wtedy się odbywał sąd ostateczny, gdyż każdy chciał bębnić, a… …   Słownik frazeologiczny

• serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

• latać — ndk I, lataćam, lataćasz, lataćają, lataćaj, lataćał 1. «przebywać drogą powietrzną pewną przestrzeń (zwykle tam i na powrót albo co pewien czas); unosić się, krążyć w powietrzu, fruwać» Latać nisko, wysoko. Latać nad ziemią, nad wodą, nad… …   Słownik języka polskiego

• martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… …   Słownik języka polskiego

• motać — ndk I, motaćam, motaćasz, motaćają, motaćaj, motaćał, motaćany 1. «nawijać (nici, przędzę itp.) na coś, obwijać wkoło czegoś, zwijać w motek» Motać wełnę, nici. 2. «plątać, wikłać, gmatwać (nici, pasma czegoś)» Wiatr motał włosy. 3. «robić… …   Słownik języka polskiego

• obieg — m III, D. u, N. obieggiem, blm 1. «obracanie się dookoła czegoś, okrążanie czegoś; obrót» Obieg planet dookoła Słońca. 2. «krążenie płynu w układzie zamkniętym» Obieg wody w centralnym ogrzewaniu. Obieg pary w maszynie. Obieg krwi w organizmie. 3 …   Słownik języka polskiego

• obwiązać — dk IX, obwiązaćwiążę, obwiązaćwiążesz, obwiązaćwiąż, obwiązaćał, obwiązaćany obwiązywać ndk VIIIa, obwiązaćzuję, obwiązaćzujesz, obwiązaćzuj, obwiązaćywał, obwiązaćywany 1. «okręcić, owinąć coś wkoło czegoś i związać; owiązać» Obwiązać rękę… …   Słownik języka polskiego