-
1 wiszący
-
2 wiszący
-
3 most
-
4 most
most m (-u; -y) Brücke f;most zwodzony Zugbrücke f;most wiszący Hängebrücke f;most powietrzny LOT Luftbrücke f -
5 most
Brücke f\most powietrzny Luftbrücke f\most wiszący Hängebrücke f\most zwodzony Zugbrücke f, Klappbrücke fspalić za sobą \mosty die Brücken hinter sich +dat abbrechen -
6 Hängebrücke
most m wiszący -
7 Seilbrücke
Sei lbrücke <-, -n> fmost m wiszący
См. также в других словарях:
Ozimek Suspension Bridge — Most wiszący w Ozimku Carries Pedestrians, Crosses Mała Panew River Locale Ozimek … Wikipedia
Teofil Żebrawski — (1800–1887) was a Polish mathematician, bibliographer, architect, biologist, archeologist, cartographer and geodesist; an erudite and polymath. Pioneer of the modern Polish mathematical bibliography.He was an author of works mainly about road,… … Wikipedia
МОСТ ВИСЯЧИЙ — мост, несущая конструкция пролётного строения которого (балки жёсткости) поддерживается висячими поясами из кабелей или шарнирных цепей, закрепляемыми на пилонах (Болгарский язык; Български) висящ мост (Чешский язык; Čeština) visutý most… … Строительный словарь
МОСТ PАMHO-ПОДВЕСНОЙ — рамный мост, консоли несущих рам которого сопрягаются с подвесными балками при помощи шарниров (Болгарский язык; Български) рамково окачен мост (Чешский язык; Čeština) konzolový most s vloženým polem; most s Gerberovými nosníky (Немецкий язык;… … Строительный словарь
СИСТЕМА ВИСЯЧАЯ — конструктивная система, основные несущие элементы которой выполнены из гибких стальных нитей или мембран, работающих на растяжение (Болгарский язык; Български) висяща система (Чешский язык; Čeština) zavěšená soustava (Немецкий язык; Deutsch)… … Строительный словарь
most — m IV, D. u, Ms. moście; lm M. y 1. «budowla służąca do przeprowadzania drogi komunikacyjnej nad przeszkodą wodną, składająca się z przęseł opartych za pośrednictwem łożysk na podporach (filarach, przyczółkach)» Most drewniany, żelbetowy. Most… … Słownik języka polskiego
napowietrzny — «znajdujący się, unoszący się w powietrzu; działający nad ziemią, przeznaczony do pracy w powietrzu, nad ziemią; wiszący, nadziemny» Napowietrzna sieć energetyczna. Napowietrzna kolejka linowa. Transport napowietrzny … Słownik języka polskiego
pająk — m III, DB. a, N. pająkkiem; lm M. i 1. «Araneus, pajęczak z rzędu o tej samej nazwie mający na odwłoku kądziołki przędne, wydzielające pajęczynę, w szczękoczułkach znajduje się gruczoł jadowy; znanych jest kilkadziesiąt tysięcy gatunków; żyje… … Słownik języka polskiego
strzęp — m IV, D. u, Ms. strzęppie; lm M. y «kawałek czegoś, np. tkaniny, papieru, skóry, zwykle oddarty, urwany, wiszący, z poszarpanymi brzegami; w lm także: rzecz (zwłaszcza odzież) porwana, podarta, poszarpana; łachmany» Strzęp bandaża. Chodzić w… … Słownik języka polskiego
sufit — m IV, D. u, Ms. sufiticie; lm M. y «dolna powierzchnia konstrukcji ograniczającej pomieszczenie od góry» Biały, drewniany sufit. Żyrandol wiszący u sufitu. Półki sięgały pod sufit, do sufitu. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
wisieć — ndk VIIa, wiszę, wisisz, wiś, wisiał, wisieli 1. «być zawieszonym, uczepionym gdzieś, na czymś» Bielizna wisi na sznurze. Ręczniki, ścierki wisiały na gwoździu. W oknie wiszą firanki. Ubranie wisiało w szafie. Lustro, obraz, zegar wisi na ścianie … Słownik języka polskiego