-
1 row
I 1. [rəu] nrząd m; (KNITTING) rządek m2. vi 3. vt II 1. [rau] n 2. vi* * *I [rəu] noun(a line: two rows of houses; They were sitting in a row; They sat in the front row in the theatre.) rządII 1. [rəu] verb1) (to move (a boat) through the water using oars: He rowed (the dinghy) up the river.) wiosłować2) (to transport by rowing: He rowed them across the lake.) przewieźć łodzią, przeprawić2. noun(a trip in a rowing-boat: They went for a row on the river.) przejażdżka (łodzią)- rower- rowing-boat
- row-boat III noun1) (a noisy quarrel: They had a terrible row; a family row.) awantura2) (a continuous loud noise: They heard a row in the street.) zgiełk -
2 paddle
['pædl] 1. nwiosło nt; (US) ( for table tennis) rakietka f2. vi( at seaside) brodzić; ( row) wiosłować3. vtto paddle a boat — płynąć (popłynąć perf) łódką
* * *['pædl] I verb(to walk about in shallow water: The children went paddling in the sea.) brodzić, taplaćII 1. noun(a short, light oar, often with a blade at each end of the shaft, used in canoes etc.) (rodzaj wiosła)2. verb(to move with a paddle: He paddled the canoe along the river.) wiosłować- paddle-wheel -
3 pull
[pul] 1. vtrope, hair etc ciągnąć (pociągnąć perf) za +acc; handle pociągać (pociągnąć perf) za +acc; trigger naciskać (nacisnąć perf) (na +acc); cart etc ciągnąć; curtain, blind zaciągać (zaciągnąć perf); ( inf) people przyciągać (przyciągnąć perf); sexual partner podrywać (poderwać perf) (inf); pint of beer nalewać (nalać perf) ( z beczki)to pull a face — robić (zrobić perf) minę
to pull a muscle — naciągnąć ( perf) mięsień
not to pull one's/any punches ( fig) — walić prosto z mostu (inf)
to pull sth to pieces ( fig) — nie zostawiać (nie zostawić perf) na czymś suchej nitki
to pull one's weight ( fig) — przykładać się (przyłożyć się perf) (do pracy)
to pull o.s. together — brać się (wziąć się perf) w garść
to pull sb's leg ( fig) — nabierać (nabrać perf) kogoś
to pull strings (for sb) — używać (użyć perf) swoich wpływów (by komuś pomóc)
Phrasal Verbs:- pull in- pull off- pull out- pull up2. vi 3. n(of moon, magnet) przyciąganie nt; ( fig) wpływ mto give sth a pull — pociągnąć ( perf) (za) coś
* * *[pul] 1. verb1) (to (try to) move something especially towards oneself usually by using force: He pulled the chair towards the fire; She pulled at the door but couldn't open it; He kept pulling the girls' hair for fun; Help me to pull my boots off; This railway engine can pull twelve carriages.) (po)ciągnąć2) ((with at or on) in eg smoking, to suck at: He pulled at his cigarette.) zaciągnąć się3) (to row: He pulled towards the shore.) wiosłować4) ((of a driver or vehicle) to steer or move in a certain direction: The car pulled in at the garage; I pulled into the side of the road; The train pulled out of the station; The motorbike pulled out to overtake; He pulled off the road.) zjechać, wyjechać, podjechać, wjechać itd.2. noun1) (an act of pulling: I felt a pull at my sleeve; He took a pull at his beer/pipe.) pociągnięcie2) (a pulling or attracting force: magnetic pull; the pull (=attraction) of the sea.) przyciąganie3) (influence: He thinks he has some pull with the headmaster.) wpływy•- pull down
- pull a face / faces at
- pull a face / faces
- pull a gun on
- pull off
- pull on
- pull oneself together
- pull through
- pull up
- pull one's weight
- pull someone's leg -
4 scull
См. также в других словарях:
wiosłować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wiosłowaćłuję, wiosłowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać w odpowiedni sposób wiosłami w celu nadania łodzi biegu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawodnik wiosłuje coraz wolniej … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiosłować — ndk IV, wiosłowaćłuję, wiosłowaćłujesz, wiosłowaćłuj, wiosłowaćował «wykonywać wiosłami ruchy nadające łodzi bieg i kierunek; o zwierzętach, zwykle o ptakach wodnych: wykonywać kończynami odpowiednie ruchy nadające ciału pęd w wodzie» Załoga… … Słownik języka polskiego
wiosłować — Jeść zupę, zwłaszcza szybko Eng. To eat a soup, especially very fast … Słownik Polskiego slangu
wiosłowanie — n I rzecz. od wiosłować … Słownik języka polskiego
powiosłować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, powiosłowaćłuję, powiosłowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wiosłując, popłynąć, oddalić się dokądś łodzią, pontonem itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powiosłowali szybko w stronę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
