-
61 inplecto
implecto ( inpl-), xi, xum, 3, v. a. [in-plecto], to plait, wind, or twist into, to wind or twist among, to interweave, interlace, entwine ( poet. and in post-Aug. prose; usually in the part. perf.).I.Lit.:* II.multae hirudines dentibus (crocodili) implectuntur,
App. Mag. p. 278:inplexis ita principiis,
Lucr. 3, 33:dracones quaternos quinosque inter se cratium modo implexos,
Plin. 8, 13, 13, § 35:capillus horrore implexus atque impeditus,
App. Mag. p. 276; cf.in a Greek construction, caeruleos implexae crinibus angues Eumenides,
Verg. G. 4, 482:manibus implexis,
Sen. Ben. 1, 3; cf. App. M. 3, p. 135.—Trop.:vidua implexa luctu continuo,
implicated, involved, entangled, Tac. A. 16, 10, v. Orell. ad h. l. -
62 insinuo
in-sĭnŭo, āvi, ātum, 1, v. a. and n.I.Act.A.Lit., to put, place, or thrust into the bosom (post-class.):B.sicine vacuus et otiosus insinuatis manibus ambulabis,
with folded arms, App. M. 9, p. 219, 23:manum in sinum,
Tert. Res. Carn. 28.—To bring in by windings or turnings, to insinuate into; to cause a person or thing to get to a place by windings or turnings; and, in gen., to cause to arrive at or get to a place.1.In gen.:2.ratem terris,
to land, Avien. Arat. 312:suum aestum per saepta domorum,
Lucr. 6, 860:Romani quacumque data intervalla essent, insinuabant ordines suos,
pushed forward their files into the open spaces of the enemy, Liv. 44, 41.— Poet.:et (tibi) omni tempore tam faciles insinuentur opes,
come to you, Prop. 3, 9 (4, 8), 28.—Esp., with se, to wind one ' s way into, to steal into; to insinuate or ingratiate one ' s self:C. 1.se inter equitum turmas,
Caes. B. G. 4, 33:quā te insinuaveris, retro via repetenda,
Liv. 9, 2, 8:cum (Romanus) insinuasset se inter corpus armaque,
id. 7, 10, 10:qua se inter valles flumen insinuat,
winds along, id. 32, 31, 1:Tigris Persico mari se insinuat,
Curt. 5, 3.—In gen.:2.Augusto insinuatus est,
Suet. Gramm. 21; id. Calig. 10; id. Oth. 2:hoc est quod penitus illos animo Caesaris insinuavit,
Plin. Pan. 62; cf.:vitam moresque feris mentibus,
Aur. Vict. de Orig. Gent. 3, 3.—Esp., reflex. with se, etc.(α).With ad or in and acc.:(β).his nos rebus insinuabimus ad causam,
will make our way to, get to, Auct. Her. 1, 6, 10:se in antiquam philosophiam,
Cic. Tusc. 5, 12, 34:se ad aliquam,
Plaut. Mil. 2, 1, 27:se in familiaritatem alicujus,
Cic. Caecin. 5, 13:se in amicitiam cum aliquo,
Plaut. Cist. 1, 1, 94; Cic. Verr. 2, 3, 68, § 157:se in forum,
id. Phil. 5, 3, 8:se in familiarem usum,
Liv. 40, 21, 11:se in eorum sermonem,
Cic. Agr. 2, 5, 12.—Absol.:3.callidus ille ne se insinuet, studiose cavendum est,
Cic. Lael. 26, 99:eadem qua te insinuaveris via retro repetenda est,
Liv. 9, 2, 8:celeriter dato loco cum se insinuasset, Auct. B. Alex. 52, 2: praefecto regis se,
Just. 5, 2, 5:plebi se,
Liv. 3, 15, 2.—To introduce to, initiate into:4.adest tibi dies, quo per istas meas manus piissimis sacrorum arcanis insinueris,
App. M. 11, p. 268.—To make known, publish (post-class.):II.voluntatem suam heredibus,
Dig. 32, 1, 11, § 2; Rutil. Nam. 1, 590.—Neutr., to wind or steal into, to make one ' s way or get into, to penetrate, enter, reach, arrive at; constr. with in and acc. or dat.: inde in amicitiam insinuavit cum matre et mecum simul. Blanditiis, etc., Plaut. Cist. 1, 1, 93:penitus insinuare in causam,
to penetrate thoroughly into, to acquire a complete knowledge of, Cic. de Or. 2, 35, 149; cf.:ad causam,
Auct. Her. 1, 6, 10:in ipsius consuetudinem insinuabo,
Cic. Fam. 4, 13, 6:novus per pectora cunctis Insinuat pavor,
Verg. A. 2, 229:Italiaeque urbes dextram insinuantis in undam,
winding, reaching to, Manil. 4, 602: et blandiri suppliciter et subtiliter insinuare eis, a quibus, etc., i. e. to steal into favor with, etc., Cic. de Or. 1, 20, 90. -
63 leuconotus
leucŏnŏtus, i, m., = leukonotos, the ( white, i. e. clear, dry) south wind, more precisely, the south-southwest wind, Vitr. 1, 6, 10; Sen. Q. N. 5, 16, 6: leuconotus Libs, Aus. Technopaegn. de Deis, 12. -
64 murmur
murmur, ŭris, n. (m.: murmur fit verus, Varr. ap. Non. 214, 14) [Sanscr. marmara, susurrus, murmur, and the Greek mormurô and murmurô], a murmur, murmuring; a humming, roaring, growling, grumbling; a rushing, crashing, etc. (class.;syn.: fremitus, strepitus, fragor, stridor, susurrus): murmur populi,
Liv. 45, 1: serpitque per agmina murmur. Verg. A. 12, 239:quanto porrexit murmure panem,
Juv. 5, 67.—Of prayer, a low, indistinct tone:quos ubi placavit precibus et murmure longo,
Ov. M. 7, 251; Juv. 10, 290.—Of the humming of bees:strepit omnis murmure campus,
Verg. A. 6, 709.—Of the roar of a lion, Mart. 8, 55, 1;of the tiger: tigridis Hyrcanae jejunum murmur,
Stat. Th. 12, 170.—Of inanimate things, a murmur, roar, rushing, crashing, crash, rumbling:nam et odor urbanitatis, et mollitudo humanitatis, et murmur maris, et dulcedo orationis sunt ducta a ceteris sensibus,
Cic. de Or. 3, 40, 161:dare,
to roar, Lucr. 6, 142:magno misceri murmure caelum,
Verg. A. 4, 160:ventosum,
the rushing wind, id. E. 9, 58.—Of thunder:exanimes primo murmure caeli,
Juv. 13, 224.—Of a volcanic mountain:Aetnaei verticis,
Suet. Calig. 51.—Of an earthquake, a roaring, rumbling:praecedit sonus, alias murmuri similis, alias mugitibus, aut clamori humano, armorumve pulsantium fragori,
Plin. 2, 80, 82, § 193.—Of wind-instruments:cornuum,
the sound, Hor. C. 2, 1, 17: inflati buxi, of the tibia, Ov. M. 14, 537:aurium,
a singing in the ears, Plin. 28, 7, 21, § 75 (Jahn, animalia).— Trop.:contemnere murmura famae,
Prop. 2, 5, 29; of a muttering, rebellious murmur:contra Dominum,
Vulg. Exod. 16, 7; id. Act. 6, 1. -
65 Notus
1.nōtus, a, um, v. nosco fin.2. I.Lit.:II.tres Notus hibernas immensa per aequora noctes Vexit me violentus aquā,
Verg. A. 6, 355:madidis Notus evolat alis,
Ov. M. 1, 264:udus,
Hor. Epod. 10, 19:procellosus,
Ov. H. 2, 12:tepidus,
id. Am. 1, 4, 12:sub Noton et Borean,
Luc. 7, 363.—Poet., transf., for wind in gen.:tendunt vela Noti,
Verg. A. 3, 268; cf. id. ib. 1. 575; 5, 512; Tib. 1, 5, 35. -
66 notus
1.nōtus, a, um, v. nosco fin.2. I.Lit.:II.tres Notus hibernas immensa per aequora noctes Vexit me violentus aquā,
Verg. A. 6, 355:madidis Notus evolat alis,
Ov. M. 1, 264:udus,
Hor. Epod. 10, 19:procellosus,
Ov. H. 2, 12:tepidus,
id. Am. 1, 4, 12:sub Noton et Borean,
Luc. 7, 363.—Poet., transf., for wind in gen.:tendunt vela Noti,
Verg. A. 3, 268; cf. id. ib. 1. 575; 5, 512; Tib. 1, 5, 35. -
67 obliquo
oblīquo, āvi, ātum, 1, v. a. [obliquus], to turn, bend, or twist aside, awry, or in an oblique direction ( poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.oculos,
Ov. M. 7, 412:visus,
Stat. Ach. 1, 323:equos,
id. Th. 12, 749:pedes,
Sen. Ep. 121, 8:crinem,
to draw back, Tac. G. 38:in latus ensem,
Ov. M. 12, 485:sinus (velorum) in ventum,
to turn obliquely to the wind, veer to the wind, Verg. A. 5, 16.—Trop.: obliquat preces, makes, utters indirectly, i. e. dissemblingly, Stat. Th. 3, 381:responsa,
Arn. 3, 143: Q (littera), cujus similis (litterae K) effectu specieque nisi quod paulum a nostris obliquatur, i. e. is pronounced somewhat softer, *Quint. 1, 4, 9. -
68 occasio
occāsĭo, ōnis, f. [occĭdo, a falling out, a happening, hap; hence], an occasion, opportunity, fit time, convenient season, favorable moment for doing any thing; eukairia, kairos (syn.: opportunitas, locus, facultas).I.In gen.:B.occasio est pars temporis, habens in se alicujus rei idoneam faciendi aut non faciendi opportunitatem... in occasione, ad spatium temporis, faciendi quaedam opportunitas intellegitur adjuncta,
Cic. Inv. 1, 27, 40: tempus actionis opportunum Graece eukairia, Latine appellatur occasio, id. Off. 1, 40, 142: occasio opportunitas temporis casu quodam provenientis est, Paul. ex Fest. p. 178 Müll.:dum datur mihi occasio Tempusque,
Plaut. Men. 3, 3, 30; cf.:nunc occasio est et tempus,
id. Ps. 4, 2, 3; Ter. Heaut. 2, 2, 4:an ego occasionem tantam, tam brevem, tam optatam, tam insperatam Amitterem?
id. Eun. 3, 5, 56:minima,
Suet. Calig. 14; cf.summa,
Ter. Phorm. 5, 7, 2 infra: occasionem nancisci, Afran. ap. Non. 308, 13:quem, si interficere voluisset, quantae quoties occasiones, quam praeclarae fuerunt,
Cic. Mil. 14, 38:occasio opprimendi,
id. ib. 15:inrumpendi in urbem,
Curt. 4, 5, 16:resistendi,
id. 7, 4, 4: majores occasiones ad opitulandum haberem, more opportunities, Planc [p. 1250] up. Cic. Fam. 10, 8, 2:ut primum occasio data est rem publicam defendendi,
as soon as an opportunity presented itself, Cic. Fam. 12, 242:occasionem sibi ad occupandam Asiam oblatam esse arbitratur,
has presented itself, id. Imp. Pomp. 2, 4:amplam occasionem calumniae nactus,
id. Verr. 2, 2, 25, § 61:occasio mirifica,
id. Att. 2, 14, 2:opportuna,
Val. Max. 5, 4, 3:quo faciliorem occasionem Salvio praebuit perficiendi conata,
Suet. Galb. 17:occasio minor opinione,
id. Caes. 3:tam bona,
Plaut. Most. 2, 2, 9:lepida,
id. Mil. 4, 1, 30:bellissima,
Petr. S. 25:occasionem amittere,
to lose, let slip, Cic. Caecin. 5, 15:omittere,
Suet. Cal. 14; so,praetermittere,
Caes. B. C. 3, 25:capere,
to seize, Plaut. Ps. 4, 3, 5:arripere,
Liv. 35, 12, 17:occasiones quaerere,
Sen. Ben. 3, 14, 4:rapere de die,
Hor. Epod. 13, 4:amplecti,
Plin. Ep. 2, 13, 1:sumere,
Plin. 2, 1, 1, § 3:occasione uti,
Just. 38, 5, 1:non deesse occasioni,
not to miss, to profit by, Caes. B. C. 3, 79:cunctationem hostium suam fore occasionem rati,
Curt. 4, 6, 13:dum datur mihi occasio tempusque,
Plaut. Men. 3, 3, 29:ne a fortunā datam occasionem liberandae Graeciae dimitterent,
Nep. Milt. 3, 3; id. Alc. 8, 5:cujus (rei) se occasio dederit,
Quint. 12, 2, 12: (paratus) depugnare, si occasio tulerit, mori, si casus inciderit, etc., Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6:occasionem aperire ad invadendum,
Liv. 4, 53, 9:occasionem sibi ad occupandam Asiam oblatam esse,
Cic. Imp. Pomp. 2, 4:occasione datā,
should an opportunity offer, id. Phil. 7, 6, 18; cf.:occasione oblatā simultates deponere,
Suet. Caes. 73:praebere,
id. Galb. 17:offerre,
id. Aug. 16:per occasionem,
on a favorable opportunity, Liv. 30, 3:rem inmaturam nisi per occasionem aperire noluerat,
id. 1, 5, 5; 1, 53, 7; 2, 11, 2; Sall. C. 51, 6:fratris memoriā per omnem occasionem celebratā,
on every occasion, Suet. Claud. 11; id. Aug. 67:ad occasionem aurae evehi,
the wind being fair, taking advantage of a fair wind, id. ib. 97:levia proelia ex occasione hujus aut illius partis oriebantur,
Liv. 24, 3, 17:ex occasione,
as occasion offered, Suet. Caes. 60:occasione omni,
on every occasion, id. Claud. 42.—With inf.:nunc adest occasio Benefacta cumulare = occasio cumulandi,
Plaut. Capt. 2, 3, 63:nunc est illa occasio inimicum ulcisci,
id. Pers. 4, 7, 15:agere tuam rem occasio est,
id. Poen. 3, 3, 46; 5, 4, 42; id. Curc. 1, 1, 60; cf.:summa eludendi occasio'st mihi nunc senes Et Phaedriae curam adimere,
Ter. Phorm. 5, 6, 45.—With ut and subj.:fuit occasio, si vellet, jam pridem argentum ut daret,
Plaut. Ps. 1, 3, 51:quoniam occasio fuit Mea virtute parta ut quantum velles sumeres,
id. Bacch. 4, 4, 22:rara haec occasio est, ut referri possint divini honores,
Quint. 3, 7, 17.—Personified: Occasio, Opportunity, as a goddess, Phaedr. 5, 8; Aus. Epigr. 12, 3.—II.In partic.1.Opportunity.a. b.A supply, stock (post-Aug.):2.oleae,
Col. 9, 1:lapidum,
Plin. 36, 26, 65, § 191:vetusti olei,
id. 23, 4, 40, § 82.—A pretext, plea, plausible explanation:3.hāc illi opus est occasione, ne illum talium precum pudeat,
Quint. 3, 8, 47:occasiones et ex causis et ex dictis adversariorum oriuntur,
id. 6, 1, 5; 12, 10, 13:quantulacunque adeo est occasio, sufficit irae,
Juv. 13, 183.—Occasion, motive, reason:4.non habeo ullam occasionem, ut apud te falsa fabuler,
Plaut. Ep. 5, 1, 38.—Milit. t. t., a dash, raid, surprise:5.occasionis esse rem, non proelii,
they were undertaking a surprise, not a battle, Caes. B. G. 7, 45, 9:cujus (belli) maxima momenta in occasionibus sunt,
Sen. Ira, 3, 21, 1:occasionibus imminere,
Front. 2, 5, 22. —A cause (late Lat.): cum calcis ictu mortis occasio praebita videatur, Mos. et Rom. Leg. Coll. 1, 10, 1. -
69 ornithias
ornīthĭas, ae, m., = ornithias, the bird-wind, a wind that blows in spring and brings with it the birds of passage:Favonium quidam a. d. VIII. Cal. Mart. Chelidoniam vocant, ab hirundinis visu: nonnulli vero Ornithian, uno et sexagesimo die post brumam, ab adventu avium, flantem per dies novem,
Plin. 2, 47, 47, § 122; Vitr. 1, 6; App. Mund. p. 62; Col. 11, 2, 21.—The Etesiae are also sometimes called Ornithiae, Plin. 2, 47, 47, § 127. -
70 pneumaticus
pneumătĭcus, a, um, adj., = pneumatikos, of or belonging to air or to wind, air-, wind-, pneumatic; of machines that are driven by the force of air:Ctesibius, qui pneumaticas res invenit,
Vitr. 9, 9:organa,
Plin. 19, 4, 20, § 60:ratio,
id. 7, 37, 38, § 125. -
71 spiritalis
spīrĭtālis or spīrĭtŭālis (the MSS. vary between the two forms), e, adj. [spiritus].I.Of or belonging to breathing, to wind, or to air (post-Aug.): machinarum genus spiritale, quod apud eos (Graecos) pneumatikon appellatur, a kind of wind-instrument, Vitr. 10, 1:II.partes pulmonis,
Veg. 5, 75, 1: fistula, an air-passage, Lact. Opif. Dei, 11:arteriae,
Arn. 3, 108.—Of or belonging to spirit, spiritual (eccl. Lat.):substantiae quaedam,
Tert. Apol. 22:bellum,
id. adv. Marc. 4, 20: si spiritali lacte pectus irriges, Prud. steph. 10, 13; Vulg. Gal. 6, 1; id. 1 Cor. 15, 44.—Hence, adv.: spīrĭtālĭter ( spīrĭtŭāl-), spiritually:caro spiritaliter mundatur,
Tert. Paptism. 4 fin., Vulg. 1 Cor. 2, 14; id. Apoc. 11, 8. -
72 spiritualiter
spīrĭtālis or spīrĭtŭālis (the MSS. vary between the two forms), e, adj. [spiritus].I.Of or belonging to breathing, to wind, or to air (post-Aug.): machinarum genus spiritale, quod apud eos (Graecos) pneumatikon appellatur, a kind of wind-instrument, Vitr. 10, 1:II.partes pulmonis,
Veg. 5, 75, 1: fistula, an air-passage, Lact. Opif. Dei, 11:arteriae,
Arn. 3, 108.—Of or belonging to spirit, spiritual (eccl. Lat.):substantiae quaedam,
Tert. Apol. 22:bellum,
id. adv. Marc. 4, 20: si spiritali lacte pectus irriges, Prud. steph. 10, 13; Vulg. Gal. 6, 1; id. 1 Cor. 15, 44.—Hence, adv.: spīrĭtālĭter ( spīrĭtŭāl-), spiritually:caro spiritaliter mundatur,
Tert. Paptism. 4 fin., Vulg. 1 Cor. 2, 14; id. Apoc. 11, 8. -
73 urinus
ūrĭnus, a, um, adj., = ourinos, full of wind, windy:ovum,
a wind-egg, Plin. 10, 58, 79, § 158. -
74 zephyrius
zĕphyrĭus, a, um, adj., = zephurios, of or belonging to a zephyr or to the west wind:ova,
i. e. wind-eggs, addle-eggs, Plin. 10, 60, 80, § 167. -
75 Zephyrus
Zĕphyrus, i, m., = Zephuros, a gentle west wind, the western breeze, zephyr (pure Lat. Favonius); personified, son of Astrœus and Aurora.I.Lit., Plin. 18, 34, 77, § 337; Hor. C. 3, 1, 24; 4, 7, 9; id. Ep. 1, 7, 13; Verg. G. 1, 44; id. A. 4, 223; Ov. M. 1, 64; 1, 108; cf. Sen. Q. N. 5, 16, 5.—II.Poet., in gen., wind, Verg. A. 4, 562. -
76 Velella spirans
ENG by-the-wind-sailorNLD bezaantje, zeiler-voor-de-windGER SegelqualleFRA velelle -
77 aequātus
aequātus adj. [P. of aequo], level, levelled, even: agri planities: (mensam) tersere, O.: aequatis procedere velis, with even sails, i. e. before the wind, V.: aequatis rostris, side by side, V. -
78 agglomerō (ad-g-)
agglomerō (ad-g-) —, —, āre, to wind on, add by winding: se lateri nostro, attach themselves, V.: cuneis se, throng to the battalions, V. -
79 animōsus
animōsus adj. [anima], full of air, airy: guttura, through which the breath passes, O.— Full of life: signa, Pr.— Violent: Eurus, V.* * *animosa, animosum ADJcourageous, bold, strong, ardent, energetic, noble; stormy (wind/sea), furious -
80 animōsus
animōsus adj. with comp. [animus], full of courage, bold, spirited, undaunted: pugnis: animosior senectus quam adulescentia, shows more courage: (equorum) pectus, V.: Rebus angustis animosus appare, H.— Proud: parens, vobis animosa creatis, of having borne you, O.—Bold, audacious: corruptor, Ta.* * *animosa, animosum ADJcourageous, bold, strong, ardent, energetic, noble; stormy (wind/sea), furious
См. также в других словарях:
Wind — von etwas bekommen (kriegen): heimlich davon erfahren, eine Ahnung von etwas haben.{{ppd}} Die Redensart stammt aus der Jägersprache. Das Wild bekommt vom Jäger Wind, d.h. ›Witterung‹; der Wind bringt seiner feinen Nase den Geruch des Jägers… … Das Wörterbuch der Idiome
Wind — (w[i^]nd, in poetry and singing often w[imac]nd; 277), n. [AS. wind; akin to OS., OFries., D., & G. wind, OHG. wint, Dan. & Sw. vind, Icel. vindr, Goth winds, W. gwynt, L. ventus, Skr. v[=a]ta (cf. Gr. ah ths a blast, gale, ah^nai to breathe hard … The Collaborative International Dictionary of English
wind — wind1 [wīnd] vt. wound or Rare winded, winding [ME winden < OE windan, akin to ON vinda, Ger winden < IE base * wendh , to turn, wind, twist > Arm gind, a ring] 1. a) to turn, or make revolve [to wind a crank] b) to move by or as if by… … English World dictionary
Wind It Up — Single par Gwen Stefani extrait de l’album The Sweet Escape Sortie 31 octobre 2006 (Amérique du Nord) décembre 2006(monde) Enregistrement 2005 Durée 3:09 … Wikipédia en Français
Wind It Up — Veröffentlichung März 1993 Länge 4:33 (Album) 3:29 (Single Edit) Genre(s) Big Beat, Breakcore Autor(en) Liam Howlett … Deutsch Wikipedia
Wind — Wind, v. t. [imp. & p. p. {Wound} (wound) (rarely {Winded}); p. pr. & vb. n. {Winding}.] [OE. winden, AS. windan; akin to OS. windan, D. & G. winden, OHG. wintan, Icel. & Sw. vinda, Dan. vinde, Goth. windan (in comp.). Cf. {Wander}, {Wend}.]… … The Collaborative International Dictionary of English
wind — Ⅰ. wind [1] ► NOUN 1) the perceptible natural movement of the air, especially in the form of a current blowing from a particular direction. 2) breath as needed in physical exertion, speech, playing an instrument, etc. 3) Brit. air swallowed while … English terms dictionary
wind — wind, breeze, gale, hurricane, zephyr are comparable rather than synonymous terms that can all basically mean air in motion. Wind is the general term referable to any sort of natural motion whatever its degree of velocity or of force {a strong… … New Dictionary of Synonyms
Wind it up — «Wind it Up» Sencillo de Gwen Stefani del álbum The Sweet Escape Formato CD, sencillo físico Descarga digital disco de vinilo Grabación 2005 Género(s) Pop … Wikipedia Español
Wind — Wind: Das gemeingerm. Substantiv mhd. wint, ahd. wind, got. winds, engl. wind, schwed. vind gehört mit Entsprechungen in anderen idg. Sprachen zu der unter ↑ wehen dargestellten idg. Wurzel, vgl. z. B. tochar. A wänt »Wind«, lat. ventus »Wind« (↑ … Das Herkunftswörterbuch
Wind'It — is a wind power implantation concept, developed by the French design office Elioth with the architects team Encore Heureux. Principle Wind It s principle is simple : using electricity pylons to host wind turbines. Those wind turbines would be… … Wikipedia