wielkanocne

См. также в других словарях:

• wielkanocny — przym. od Wielkanoc Święta wielkanocne. Ciasta, babki, mazurki wielkanocne. Pisanki wielkanocne …   Słownik języka polskiego

• święcony — święconyceni imiesł. bierny czas. święcić (p.) święcone w użyciu rzecz. «tradycyjne potrawy wielkanocne poświęcone w Wielką Sobotę; także: uroczyste śniadanie wielkanocne» Szykować święcone. Zasiąść do święconego. Zaprosić kogoś na święcone …   Słownik języka polskiego

• wielkanocny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wielkanocnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z Wielkanocą, charakterystyczny dla Wielkanocy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Święta wielkanocne. Wielkanocny baranek. Pisanki wielkanocne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Przygody kota Filemona — ( The Adventures of Filemon the Cat ) is one of Poland s most famous children s cartoons. [ [http://www.nostalgia.pl/index.php?Itemid=92 id=67 option=com content task=view Przygody kota Filemona to jeden z najbardziej znanych polskich seriali… …   Wikipedia

• Stanisław Wiechowicz — (* 27. November 1893 in Kroczice; † 12. Mai 1963 in Krakau) war ein polnischer Komponist. Leben Nach dem Abschluss des Gymnasiums studierte Wiechowicz von 1908 bis 1911 Orgel am Konservatorium der Musikgesellschaft in Krakau, danach (1912–13)… …   Deutsch Wikipedia

• alleluja — ndm rel. «w nabożeństwie synagogalnym i chrześcijańskim: wezwanie liturgiczne do wiernych o złożenie hołdu Bogu, występujące zwykle jako przyśpiew, zakończenie zwrotek pieśni, zwłaszcza wielkanocnych» przen. «święta wielkanocne» Wesołego… …   Słownik języka polskiego

• dzwon — m IV, D. u, Ms. dzwonnie; lm M. y 1. «sygnalizacyjne urządzenie dźwiękowe o kielichowatym kształcie, odlane zwykle ze stopu miedzi i cyny z dodatkami, wydające dźwięk wskutek uderzenia zwisającego wewnątrz serca o wieniec dzwonu lub przez… …   Słownik języka polskiego

• ferie — blp, D. ferierii 1. «okres wolny od pracy, nauki; wakacje» Ferie letnie, szkolne, świąteczne, uniwersyteckie, wielkanocne. Wyjechać na ferie. Korzystać z ferii. 2. «u starożytnych Rzymian: dni poświęcone uroczystościom religijnym, dni odpoczynku» …   Słownik języka polskiego

• jajko — n II, N. jajkokiem; lm D. jajkojek 1. → jajo w zn. 1 Jajka kurze. Jajka much, pszczół. Jajko na miękko, na twardo, jajko faszerowane, sadzone. ∆ Jajko wielkanocne, święcone «jajko kurze ugotowane na twardo jako tradycyjna potrawa wielkanocna» ∆… …   Słownik języka polskiego

• krasić — ndk VIa, kraszę, krasićsisz, kraś, krasićsił, kraszony 1. «zaprawiać jedzenie okrasą; dodawać do jedzenia tłuszczu, śmietany itp.» Krasić kaszę masłem, słoniną. 2. poet. «zdobić, upiększać» Krasił ją wdzięk młodości. 3. reg. «barwić, farbować… …   Słownik języka polskiego

• obrzęd — m IV, D. u, Ms. obrzędędzie; lm M. y «zespół uświęconych tradycją, często określonych przepisami, czynności i praktyk o znaczeniu symbolicznym, towarzyszących jakiejś uroczystości o charakterze rodzinnym, społecznym, politycznym czy religijnym;… …   Słownik języka polskiego