Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

wiekowi

  • 1 wiekowy

    прил.
    • вековой
    • вечный
    • пожилой
    • престарелый
    * * *
    wiekow|y
    \wiekowyi 1. вековой;
    2. (sędziwy) преклонного возраста, престарелый
    * * *
    1) веково́й
    2) ( sędziwy) прекло́нного во́зраста, престаре́лый

    Słownik polsko-rosyjski > wiekowy

См. также в других словарях:

  • uchybić — Coś uchybia czyjejś godności, czyjemuś wiekowi, stanowisku itp. «coś obraża czyjąś godność, coś jest niestosowne dla czyjegoś wieku, stanowiska itp., coś komuś nie przystoi»: Zarzuty dotyczą zarówno sposobu leczenia (...) jak i funkcjonowania… …   Słownik frazeologiczny

  • uchybiać — Coś uchybia czyjejś godności, czyjemuś wiekowi, stanowisku itp. «coś obraża czyjąś godność, coś jest niestosowne dla czyjegoś wieku, stanowiska itp., coś komuś nie przystoi»: Zarzuty dotyczą zarówno sposobu leczenia (...) jak i funkcjonowania… …   Słownik frazeologiczny

  • iloraz — m IV, D. u, Ms. ilorazzie; lm M. y mat. «wynik dzielenia jednej wartości przez drugą» Iloraz jakichś liczb. * psych. Iloraz inteligencji «wskaźnik stopnia rozwoju inteligencji wyrażający się odpowiednią liczbą, określany według stosunku między… …   Słownik języka polskiego

  • inteligencja — ż I, DCMs. inteligencjacji, blm 1. «zdolność rozumienia otaczających sytuacji i znajdowania na nie właściwych, celowych reakcji; zdolność rozumienia w ogóle, bystrość, pojętność» Inteligencja wrodzona. Wybitna, przeciętna inteligencja. Poziom,… …   Słownik języka polskiego

  • rozwinięty — rozwiniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwinąć (p. rozwijać) rozwinięty w użyciu przym. 1. «taki, który się rozwinął, który osiągnął odpowiedni stopień rozwoju; mający cechy fizyczne lub umysłowe właściwe danemu wiekowi lub… …   Słownik języka polskiego

  • uchybić — dk VIa, uchybićbię, uchybićbisz, uchyb, uchybićbił uchybiać ndk I, uchybićam, uchybićasz, uchybićają, uchybićaj, uchybićał 1. «postąpić niezgodnie z czymś, wbrew czemuś; naruszyć (przepis, nakaz, normę, zwyczaj itp.)» Uchybić gościnności.… …   Słownik języka polskiego

  • wiośniany — 1. poet. «właściwy młodemu wiekowi, młodości; pełen młodzieńczego wdzięku» Wiośniana uroda. Wiośniany uśmiech. 2. przestarz. «dotyczący wiosny; wiosenny» Wiośniany poranek …   Słownik języka polskiego

  • wyrosnąć — + rzad. wyróść dk Vc, wyrosnąćrosnę, wyrosnąćrośniesz, wyrosnąćrośnij, wyrosnąćrósł, wyrosnąćrosła, wyrosnąćrośli, wyrosnąćrósłszy wyrastać ndk I, wyrosnąćam, wyrosnąćasz, wyrosnąćają, wyrosnąćaj, wyrosnąćał 1. «o roślinach: rosnąc z ziarna… …   Słownik języka polskiego

  • dezynwoltura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dezynwolturaurze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zbyt swobodne zachowanie świadczące o braku szacunku dla kogoś, lekceważenie kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwracać się do kogoś z dezynwolturą. Traktować kogoś z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»