Перевод: с русского на польский

с польского на русский

wiązadło

  • 1 связка

    сущ.
    • bukiet
    • grupa
    • paczka
    • pakiet
    • pakunek
    • plik
    • pęczek
    • pęk
    • snop
    • spójka
    • stos
    • sznur
    • sznurek
    • tobołek
    • tłumok
    • wiecheć
    • wiązadło
    • wiązanka
    • wiązka
    • więzadło
    • zawiniątko
    • zwój
    • ścięgno
    * * *
    łącznik грам., pęk, (бумаг и т. п.) plik, wianek, wiązadło анат., wiązanka, wiązka

    Русско-польский словарь > связка

  • 2 веревка

    сущ.
    • batog
    • cięciwa
    • kabel
    • kordonek
    • lina
    • postronek
    • powróz
    • powrózek
    • przewód
    • struna
    • stryczek
    • sznur
    • sznurek
    • szpagat
    • wstęga
    * * *
    lina, linka, ( sznur) postronek, sznur, wiązadło

    Русско-польский словарь > веревка

  • 3 галстук

    сущ.
    • cięgno
    • krawat
    • krawatka
    • ligatura
    • wiązadło
    • wiązanie
    • więź
    * * *

    Русско-польский словарь > галстук

  • 4 жгут

    сущ.
    • krępulec
    • powrósło
    * * *

    Русско-польский словарь > жгут

  • 5 перемычка

    сущ.
    • przepust
    • wiązadło
    * * *
    nadproże стр., tama горн.

    Русско-польский словарь > перемычка

  • 6 связывание

    сущ.
    • introligatorstwo
    • krępowanie
    • ligatura
    • mocowanie
    • oprawa
    • oprawianie
    • oprawienie
    • podwiązanie
    • połączenie
    • przywiązywanie
    • skrępowanie
    • wiązadło
    • wiązanie
    • więź
    • łączenie
    * * *

    Русско-польский словарь > связывание

  • 7 связь

    сущ.
    • asocjacja
    • harmonia
    • kajdany
    • koherencja
    • komunikacja
    • komunikat
    • komunikowanie
    • koneksja
    • koniunkcja
    • ligatura
    • mityng
    • odpowiedniość
    • opowiadanie
    • podwiązanie
    • pokrewieństwo
    • posiedzenie
    • powinowactwo
    • powiązanie
    • połączenie
    • relacja
    • relacjonowanie
    • romans
    • skojarzenie
    • spajanie
    • spoistość
    • spojenie
    • spotkanie
    • sprzęganie
    • sprzęgło
    • sprzężenie
    • spójnia
    • spójnik
    • spójność
    • stosunek
    • stowarzyszenie
    • styk
    • tężnik
    • wiadomość
    • wiec
    • wiązadło
    • wiązanie
    • więź
    • wspólnictwo
    • zależność
    • zbiórka
    • zebranie
    • zespół
    • zgromadzenie
    • zjazd
    • znajomość
    • zrzeszenie
    • zwartość
    • związanie
    • związek
    • złącze
    • łączenie
    • łączność
    * * *
    komunikacja, kontakt, łączność, powiązanie, wiązanie спец., więź

    Русско-польский словарь > связь

  • 8 соединение

    сущ.
    • asocjacja
    • fuzja
    • kojarzenie
    • kombinacja
    • kompilowanie
    • komunikacja
    • komunikat
    • komunikowanie
    • koneksja
    • koniunkcja
    • kopulacja
    • ligatura
    • małżeństwo
    • mieszanina
    • mityng
    • parzenie
    • posiedzenie
    • powiązanie
    • połączenie
    • przegub
    • skojarzenie
    • spajanie
    • spoina
    • spojenie
    • spokrewnienie
    • spotkanie
    • sprzęganie
    • sprzęgło
    • sprzężenie
    • spójnik
    • stapianie
    • staw
    • stopienie
    • stowarzyszenie
    • styk
    • topienie
    • unia
    • wiadomość
    • wiec
    • wiązadło
    • wiązanie
    • więź
    • wspólnictwo
    • zbiórka
    • zebranie
    • zespół
    • zestawienie
    • zgromadzenie
    • zjazd
    • zjednoczenie
    • zrzeszenie
    • związek
    • złącze
    • złączenie
    • złączka
    • łączenie
    • łączność
    * * *
    formacja воен., komasacja, połączenie, złącze, związek хим.; воен.

    Русско-польский словарь > соединение

  • 9 тесемка

    сущ.
    • kaseta
    • magnetofon
    • sznurek
    • tasiemka
    • taśma
    • wstążka
    * * *
    tasiemka, wiązadło

    Русско-польский словарь > тесемка

  • 10 шнурок

    сущ.
    • sznur
    • sznurek
    • szpagat
    • łańcuch
    * * *
    sznurek, wiązadło

    Русско-польский словарь > шнурок

См. также в других словарях:

  • wiązadło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. wiązadłodle; lm D. wiązadłodeł, anat. {{/stl 8}}{{stl 7}} mocne, elastyczne pasmo tkanki łącznej, wzmacniające i podtrzymujące stawy oraz narządy wewnętrzne; więzadło {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wiązadło — n III, Ms. wiązadłodle; lm D. wiązadłodeł 1. «to, co służy do wiązania, przewiązania, związania czegoś, np. trok, sznur, powrósło, taśma» Suknia z wiązadłem pod szyją. 2. anat. «jeden z dwu elastycznych fałdów zbudowanych z tkanki łącznej,… …   Słownik języka polskiego

  • pęto — n III, Ms. pęcie; lm D. pęt 1. częściej w lm «wiązadło z powroza, łańcucha, rzemienia itp. nakładane na przednie nogi zwierząt, najczęściej koni, w celu ograniczenia swobody ich ruchów» ∆ Pęto kiełbasy «krążek, wianek kiełbasy» 2. tylko w lm… …   Słownik języka polskiego

  • więzadło — n III, Ms. więzadłodle; lm D. więzadłodeł → wiązadło w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

  • więzadło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. więzadłodle; lm D. więzadłodeł, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co wiązadło. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»