wesprzeć

См. также в других словарях:

• wesprzeć — dk XI, wesprzećprę, wesprzećprzesz, wesprzećprzyj, wsparł, wsparty, wsparłszy wspierać ndk I, wesprzećam, wesprzećasz, wesprzećają, wesprzećaj, wesprzećał, wesprzećany 1. «oprzeć o coś, podtrzymać czymś; dać czemuś podporę od dołu lub z boku,… …   Słownik języka polskiego

• wesprzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wspierać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wspierać się – wesprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opierać się na kimś, na czymś lub o kogoś, o coś; uzyskiwać oparcie, podporę w kimś lub czymś; spoczywać na czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łuki arkad wspierają się na kolumnach.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wspierać — → wesprzeć …   Słownik języka polskiego

• wspierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wspieraćam, wspieraća, wspieraćają, wspieraćany {{/stl 8}}– wesprzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, wspieraćprę, wspieraćprze, wspieraćprzyj, wsparł, wsparli, wsparty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oprzeć — dk XI, oprę, oprzesz, oprzyj, oparł, oparli, oparty I opierać ndk I, oprzećam, oprzećasz, oprzećają, oprzećaj, oprzećał, oprzećany 1. «przystawić coś do czegoś, przysunąć tak, by dotykało do czegoś, ustawić coś przy czymś albo na czymś, by się… …   Słownik języka polskiego

• podeprzeć — dk XI, podeprzećprę, podeprzećprzesz, podeprzećprzyj, podparł, podparty podpierać ndk I, podeprzećam, podeprzećasz, podeprzećają, podeprzećaj, podeprzećał, podeprzećany 1. «podtrzymać oparłszy na czymś, dać podporę od dołu lub z boku,… …   Słownik języka polskiego

• poprzeć — dk XI, poprzećprę, poprzećprzesz, poprzećprzyj, poprzećparł, poprzećparty, poprzećparłszy popierać ndk I, poprzećam, poprzećasz, poprzećają, poprzećaj, poprzećał, poprzećany 1. «pomóc komuś w działaniu; przyczynić się do rozwoju, realizacji… …   Słownik języka polskiego

• wez- — (wes ) «to samo co wz (ws ), przedrostek występujący w niektórych czasownikach mających podstawę słowotwórczą zaczynającą się od grupy spółgłoskowej, np. wezbrać (wesprzeć, westchnąć); w obrębie koniugacji wymienia się z przedrostkiem wz (ws ),… …   Słownik języka polskiego

• okrągły — 1. Okrągła data, rocznica itp. «data, rocznica itp. wyrażona liczbą dziesięć lub będąca wielokrotnością dziesięciu»: Drogiej jubilatce z okazji obchodzonej właśnie okrągłej rocznicy urodzin najlepsze i najserdeczniejsze życzenia składa: rodzina… …   Słownik frazeologiczny

• dłoń — ż V, DCMs. dłoni; lm M. dłonie, D. dłoni, N. dłoniami a. mi 1. «wewnętrzna strona ręki od napięstka do nasady palców» Stwardniała skóra dłoni. Bąble na dłoni. Dłonie puchły od oklasków. Trzymać, ukryć coś w dłoni. ◊ Czytać, wróżyć itp. z dłoni… …   Słownik języka polskiego