Перевод: с немецкого на азербайджанский

с азербайджанского на немецкий

werfen

  • 1 werfen

    I vt 1. tullamaq, atmaq; ◊ Perlen vor die Säue \werfen eşşəyə zəfəran-plov təklif etmək; die Feinde über den Haufen \werfen düşməni mövqeyindən çıxartmaq; 2. doğmaq (heyvan); Junge \werfen balalamaq; II sich \werfen 1. (auf A) atılmaq (üzərinə); 2. tex. əyilmək, formasını dəyişmək; das Holz wirft sich taxta qabarır / əyilir; sich in die Brust \werfen məğrur şəkil almaq, sinəsinə döymək

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > werfen

  • 2 Haufe(n)

    m (9, 7) 1. qalaq, dəstə, topa; qucaq; auf einen Haufen werfen* 1) üstüstə tökmək, qalamaq; 2) qarışdırmaq, necə gəldi bir-birinə qarışdırmaq; 2. yığın, topa; 3. dəstə, camaat; im \Haufe(n) dəstə-dəstə, yığın-yığın; sürü-sürü; \Haufe(n) über den Haufen rennen* / werfen* / stoßen* yerə yıxmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Haufe(n)

  • 3 alt

    a 1. qoca; köhnə, qədim; əvvəlki; \alt und jung qocalı-cavanlı, qocası və cavanı, hamı; beim \alten bleiben əvvəlki fikrində qalmaq; es beim \alten lassen olduğu kimi saxlamaq; es ist die \alt Geschichte! məlum bir şey!; adi bir hadisə! (ancaq die Alte Geschichte qədim tarix); die Alte Welt 1) tar. qədim dünya; 2) köhnə dünya (Avropa, Asiya, Afrika); das \alte Testament din. Yeni Öyüd (Əhdi-Ətiq), İncil \alter Kram cır-cındır; \alten Stils köhnə təqvimlə; seit \alten Zeiten qədim zamanlardan, ta qədimdən; 2.: wie \alt sind Sie? sizin neçə yaşınız var?; ich bin 20 Jahre \alt mənim iyirmi yaşım var; wir sind gleich \alt biz həmyaşıq; \altwerden qocalmaq ◊ j-n zum \alten Eisen werfen məc. bir kəsi işdən kənar etmək; mein \alter Herr (tələbə jarq.) atam; meine \alte Dame anam; \alte Schachtel nifr. küpəgirən qarı, kaftar; immer die \alte Leier çalınmış bayatı, çoxdan məlum olan şey; das ist für den \alten Fritzen nəticəsiz zəhmət; er ist immer der \alte o heç dəyişilməyib; auf seine \alten Tage qocalıqda; Jung gewohnt, alt getan ata. söz. südlə gələn, sümüklə gedər; \alter Freund, \altes Haus dan. qoca, dost, dostum (müraciətdə); \alter Mann geol. köhnə mədən

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > alt

  • 4 Anker

    m (6) lövbər, löngər; \Anker werfen, vor \Anker gehen, sich vor \Anker legen lövbər atmaq (salmaq); vor \Anker liegen lövbərdə durmaq; die \Anker lichten lövbəri qaldırmaq; yola düşmək

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Anker

  • 5 Blick

    m (1) baxış, nəzər; auf den ersten \Blick ilk baxışdan; einen \Blick werfen auf A baxmaq, göz yetirmək; nəzər yetirmək; soweit mein \Blick reicht göz işlədikcə; den \Blick nicht abwenden nəzərini çəkməmək; j-m einen \Blick zuwerfen kiməsə baxmaq, göz atmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Blick

  • 6 Bord

    m (1) 1. dəniz. bort; yan, kənar (gəminin); an \Bord gəmidə, təyyarədə; etw. über \Bord werfen nəyisə gəmidən atmaq; məc. rədd etmək; frei an \Bord gəmiyə çatdırmaq şərti ilə; 2. tikin. karniz, pərvaz (divarın yuxarı tərəfində pəncərə və qapı üstündəki çıxıq); 3. ləmə

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Bord

  • 7 Brust

    f (3) 1. döş, sinə; schwach auf der \Brust sein 1) ciyəri xəstə olmaq; 2) məc. pulsuz olmaq; 2. döş əti; ◊ sich in die \Brust werfen məğrur görkəm almaq; lovğalanmaq; sinəsinə döymək

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Brust

  • 8 Eisen

    n (7) 1. dəmir; ein Mann von / aus \Eisen məc. dəmiriradəli adam; er ist von Stahl und \Eisen məc. onun canı dəmirdəndir; ◊ Schmiede das \Eisen, solange es heiß ist ata. söz. ≅ Dəmiri isti-isti döyərlər; Not bricht \Eisen ata. söz. Ac qılınca çapar; altes \Eisen köhnə dəmir qırıntıları; zum alten \Eisen werfen* məc. arxivə vermək; mehrere \Eisen im Feuer haben 1) bir neçə dəlil də ehtiyatda saxlamaq; 2) eyni vaxtda müxtəlif işlərlə məşğul olmaq; 2. qılınc; 3. nal; 4. ütü; 5. buxov; in \Eisen schlagen* / legen buxovlamaq, qandallamaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Eisen

  • 9 Ferkel

    n (6) donuz balası, çoşqa; \Ferkel werfen* çoşqalamaq, balalamaq (donuz)

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Ferkel

  • 10 Flinte

    f (11) tüfəng; ◊ die \Flinte ins Korn werfen* məc. çətinliklər qarşısında təslim olmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Flinte

  • 11 Gala

    f inv. 1. rəsmi keçid, təntənə, şənlik; 2. rəsmi keçid forması; mundir; ◊ sich in \Gala werfen qəşəng geyinmək, geyinibkecinmək

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Gala

  • 12 Höhe

    f (11) 1. ucalıq, hündürlük, yüksəklik, səviyyə; yüksəklik dərəcəsi; auf der \Höhe … səviyyədə; in \Höhe von … miqdarda, … məbləğində; in die \Höhe fahren* sıçramaq, qalxmaq; in die \Höhe bringen* qaldırmaq, artırmaq; in die \Höhe gehen* / steigen* qalxmaq; in die \Höhe kommen* özünə yol açmaq; in die \Höhe schießen* tez böyümək; den Kopf in die \Höhe werfen başını yuxarı tutmaq, təkəbbürlənmək; auf der \Höhe sein öz mövqeyinə layiq olmaq; yüksək ruhda olmaq; 2. yüksəklik; təpəlik; təpə; 3. məc. zirvə, son nöqtə; das ist die \Höhe! bu lap ağ oldu!

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Höhe

  • 13 Junge

    1. m (9) (dan. pl \Jungens və Jungs) oğlan, balaca oğlan; alter \Junge dost! dostum! (müraciət); 2. n (2*) bala (heyvanlarda); \Junge bekommen/werfen balalamaq (heyvan); 3. şəyird (ustanın yanında)

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Junge

  • 14 Klappe

    f (11) 1. qapaq; 2. milçəkqovan; 3. tex. qapaq (borularda); 4. tex. çarpayı; in die \Klappe gehen / kriechen, sich in die \Klappe werfen / hauen dan. kəlləni qınnamaq, yatağa getmək (girmək); 5. ağız; eine große \Klappe haben dan. 1) dili uzun olmaq; 2) özünü öymək; halt die \Klappe dan. dilini dinc saxla!

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Klappe

  • 15 Klumpen

    m (7) 1. qaya, kəsək; külçə, laxta; 2. tex. qızardılaraq döyülən dəmir parçası; alles auf einen \Klumpen werfen* məc. hamısını bir yerə toplamaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Klumpen

  • 16 Kopf

    m (1*) 1. baş; den \Kopf oben behalten* 1) başını dik tutmaq; 2) məc. ruhdan düşməmək; den \Kopf hängen lassen* məc. ruhdan düşmək; er weiß nicht, wo ihm der \Kopf steht o, başını itirib; ◊ das will ihm nicht in den \Kopf məc. bu onun başına girmir; er ist nicht auf den \Kopf gefallen məc. o, axmaq deyil; der \Kopf steht ihm nicht recht məc. o özündə deyil; j-m den \Kopf warm machen məc. kimisə qızışdırmaq; j-m den \Kopf waschen* kimisə danlaqdan keçirmək; j-m etw. auf den \Kopf zusagen məc. kimisə təqsirləndirmək; j-m über den \Kopf wachsen* məc. kimisə ötüb keçmək (birlikdə); j-m den \Kopf zurechtrücken məc. kiminsə başına ağıl qoymaq; die Köpfe zusammenstecken məc. pıçıldaşmaq; alles auf den \Kopf stellen hər şeyi alt-üst etmək; sich (D) die Augen aus dem \Kopfe sehen məc. gözlərini xarab etmək (çox işləməkdən); mit bloßem \Kopfe açıq başla, başıaçıq; Hals über \Kopf çox iti, çox cəld; die Hände über dem \Kopfe zusammenschlagen* əllərini başı üstündə çarpazlamaq; 2. ağıl, zehin, dərrakə, idrak; ein klarer \Kopf ağıllı baş, aydın fikirləşən; im \Kopf(e) fikrində, ağlında; die führenden / leitenden Köpfe einer Idee hansısa ideyanın baniləri; er hat einen offenen \Kopf o, aydın fikirləşən adamdır; den \Kopf verlieren* məc. başını itirmək; çaşmaq; aus dem \Kopfe əzbər, əzbərdən; etw. im \Kopfe behalten* nəyisə yadda saxlamaq; er ist nicht richtig im \Kopfe onun ağılı özündə deyil; etw. geht mir durch den \Kopf ağlıma bir şey gəldi, yadıma bir şey düşdü; 3. baş, həyat; seinen \Kopf aufs Spiel setzen həyatı ilə risk etmək; \Kopf und Kragen kosten məc. baha başa gəlmək, baha oturmaq; es gilt den \Kopf, es geht an \Kopf und Kragen burada başınla (həyatınla) risk edirsən; den \Kopf hergeben müssen* cəfasını çəkmək; başını qurban vermək; 4. bot. papaq (göbələkdə); baş (kələm); 5.: \Kopf einer Zeituug məc. başlıq (qəzetdə); ◊ j-m eine Beleidigung an den \Kopf werfen* kimisə təhqir etmək, ; etw. auf seinen eigenen \Kopf tun* nəyisə özbaşına etmək; auf seinem \Kopf(e) bestehen* / beharren / verbleiben* dediyindən dönməmək, inad etmək; sich (D) etw. in den \Kopf setzen məc. beyninə yerləşdirmək (özünün); bei meinem \Kopf! başıma and olsun!, başım haqqı!; j-n vor den \Kopf stoßen* kiminsə xətrinə dəymək; kimisə bərk həyəcanlandırmaq; kimisə itələmək; ein Brett vor dem \Kopfe haben dan. dardüşüncəli (axmaq) olmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Kopf

  • 17 Korn

    I n (5) 1. oh. pl taxıl, çovdar; 2. toxum, dən; 3. hərb. arpacıq; aufs \Korn nehmen* məc. nişan almaq; j-n auf dem \Korne haben məc. kimisə nişangaha götürmək; 4. əyyar (pulda); ◊ die Flinte ins \Korn werfen* təslim olmaq; von altem / echtem Schrot und \Korn köhnə əqidəli adam, etibarlı və möhkəm adam
    II m -(e) s, -araq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Korn

  • 18 Licht

    n -(e)s, oh. pl 1. işıq; atəş; işıqlandırma; 2. etw. ans \Licht bringen məc. ifşa etmək, üstünü açmaq; faş etmək; ans \Licht kommen məc. aşkara çıxmaq; üzə çıxmaq; faş olmaq; etw. ins rechte \Licht stellen / setzen məc. nəyisə düzgün izah etmək; \Licht in eine Angelegenheit bringen məc. nəyəsə aydınlıq gətirmək; auf etw. (A) \Licht werfen məc. nəyəsə işıq salmaq, nəyisə izah etmək; 3. (2) şam; 4. (5) astr. göy cismi (həmç. məc.) 5. (pl. -er) gözlər (heyvan); 6. (5) işıltı, işıq; die \Licht er der Stadt şəhərin işıqları; ◊ mir geht ein \Licht auf birdən gözlərim açıldı; j-n hinters \Licht führen məc. kimisə aldatmaq; das \Licht der Welt erblicken doğulmaq, dünyaya gəlmək; sein \Licht unter den Scheffel stellen həddindən artıq təvazökar olmaq; j-m ein \Licht über etw. aufstecken kiminsə gözünü açmaq, kimisə ayıltmaq; in günstigem \Licht darstellen özünə əl verən şəkildə təsvir etmək

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Licht

  • 19 Maske

    f (11) maska, üzlük; eine \Maske tragen* / vornehmen* / vorstecken maska taxmaq (həmç. məc.); die \Maske ablegen / von sich werfen* / fallen lassen* maskanı atmaq (həmç. məc.); die \Maske von j-s Gesicht reißen* kiminsə iç üzünü açmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Maske

  • 20 Papier

    n (2) 1. kağız; zu \Papier bringen*, aufs \Papier werfen* yazılı surətdə izah etmək; 2. sənəd; 3. pl qiymətli kağızlar, istiqraz vərəqələri

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Papier

См. также в других словарях:

  • Werfen — Wêrfen, verb. irregul. act. Präs. ich werfe, du wirfst, er wirft, wir werfen, u.s.f. Conj. werfe; Imperf. warf, (ehedem wurf,) Conj. würfe; Particip. geworfen. Es bedeutet, einen Körper mit Heftigkeit durch den freyen Luftraum forttreiben, und… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Werfen — Werfen …   Deutsch Wikipedia

  • werfen — werfen: Das gemeingerm. Verb mhd. werfen, ahd. werfan, got. waírpan, engl. to warp »sich werfen, krümmen«, schwed. värpa »Eier legen« ist verwandt mit lit. ver̃pti »spinnen« (eigentlich »drehen«), russ. vérba »Weide« (nach den biegsamen, zum… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Werfen — Blason inconnu …   Wikipédia en Français

  • werfen — Vst. std. (8. Jh.), mhd. werfen, ahd. werfan, as. werpan Stammwort. Aus g. * werp a Vst. werfen , auch in gt. wairpan, anord. verpa, ae. weorpan, afr. werpa. Da Wörter für werfen häufig aus der Bedeutung drehen übertragen werden, ist wohl eine… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • werfen — V. (Grundstufe) etw. aus der Hand irgendwohin schleudern Synonym: schmeißen Beispiele: Er hat die Zeitung in den Mülleimer geworfen. Wirf den Brief in den Briefkasten! Die Kinder haben mit Steinen geworfen. Kollokation: etw. aus dem Fenster… …   Extremes Deutsch

  • Werfen [1] — Werfen, 1) die Handlung, vermöge welcher ein in der Hand gehaltener Körper durch eine schwingende u. stoßende Bewegung der Hand u. des Arms mit mehr od. minderer Gewalt u. Schnelligkeit so fortbewegt wird, daß er mit zeitweiliger Überwindung der… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • werfen — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Bsp.: • Er konnte den Ball sehr weit werfen …   Deutsch Wörterbuch

  • Werfen [2] — Werfen, 1) Bezirk im österreichischen Herzogthum Salzburg; 2) Marktflecken darin, links an der Salzach, Sitz des Bezirks u. Steueramts, der Eisenwerksverwaltung, Kapuzinerconvent (seit 1736), ärarisches Eisenhüttenwerk; 1500 Ew. Dabei das… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Werfen [1] — Werfen, s. Leibesübungen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Werfen [2] — Werfen, das Gebären von Jungen bei den Hunden und den vierläufigen Raubtieren; auch das Abnehmen der Haube und Fliegenlassen eines Falken …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»