-
1 VERR
I)(-s, -ar), m.1) sing. husband (vildi hón ver sínum vinna ofrhefndir);2) pl., verar, men (þú ert æ vísastr vera).adv. compar. worse; vánu v., worse than expected.* * *1.m. [Ulf. wair = ἀνήρ; A. S., Hel., and O. H. G. wer = a man; Lat. vir; the derivation from verja suggested in Edda 107 is fanciful]:—a man:1. sing. a husband; Sifjar verr = Thor, Hým. 3, 15, Þkv. 24, Grett. (in a verse); þótt varðir fái sér vers, Ls. 33; þar sitr Sigyn um sínum ver (dat.), Vsp. 39; vildi hón ver sínum vinna ofr-hefndir, Am. 72; hvern myndir þú kjósa þér at ver? Kormak; sof hjá ver þínum, id.; vön vers, Skv. 3. 9; leiða annarrar ver, 40; ganga með veri, to marry, Gkv. 2. 27; vörðr né verr, [ nor] ward nor husband, 3. 3; verr spákonu, the husband of a wise woman, Kormak; lirla veri sínum, to sing lullaby for her husband, Fms. vi. 251 (in a verse); vör ok gröm at veri, jealousy for her husband, Ls. 54; frum-ver, one’s wedded husband, Skv. 3. 59: in prose used in law phrases or sayings, svá er mörg við ver sinn vær at varla sér hón af honum nær, Skálda (Thórodd); til er hón kemr í vers hvílu, Grág. ii. 183; verr hennar, 89.2. in plur. verar, men; þar er vágu verar, Ls. 46; firðar ok fírar ok verar heita landvarnar-menn, Edda 107; sleit vargr vera, Vsp.; vápn-dauða vera, Gm. 8, Sdm. 33; þú ert æ vísastr vera, Vþm. 55; vera týr, the lord of men, i. e. Odin, Gm. 3; verr peim vera enginn, none of men can ward them off, Gsp.; megut þeim varða verar, id.3. in compds; ver-bróðir, ver-faðir, ver-fang, ver-gjarn, ver-lauss, ver-liðar, ver-öld, ver-sæll, ver-úlfr, ver-þjóð, qq. v., of which only veröld is a prose word, all the rest being poetical and obsolete.4. plur. verjar; skip-verjar, shipmen; suffixed to pr. names of people, mostly of counties or small tribes, Man-verjar, the Manx-men, Fms. vii. (in a verse); Hvin-verjar, Odda-verjar, Gaul-verjar, Dal-verjar, Skarð-verjar, Sturl., Landn.; Vík-verjar, the men of the county Wík in Norway: Róm-verjar, the Romans: in mod. usage, Spán-verjar, the Spanish; Þjóð-verjar, the Germans: this was a freq. usage in old Teut. names, in Lat. rendered by -varii; it remains in the Engl. Cant-er-bury (A. S. Cant-wara) = the burgh of the men of Kent.III. in pr. names, Ver-mundr, Rand-verr.2.compar. worse, and verst, superl. worst, answering to ílla; [Ulf. wairs; A. S. wyrs: Engl. worse; Scot. waur; Swed. värr]: líka verst við e-n, Landn. 287; þykki mér þat verst, Eb. 170; hann var einna verst til Gunnars, Nj. 38; þeir hafa verr ( behave worse) er trygðum slitu, Mkv.; verr en ílla, worse than bad, i. e. exceedingly bad, Sturl. iii. 31; vánu verr, worse than expected, see ván. -
2 verr
-
3 vér
I.n.2) поэт. море* * *мест. мыг. weis, д-а. wē (а. we), д-в-н. wer, wir (н. wir), ш., д., нор vi
См. также в других словарях:
wer? — wer? … Deutsch Wörterbuch
Wer — Wêr, Genit. wêssen, zusammen gez. weß, Dat. wem, Accus. wen, plur. car. ein Pronomen, welches eine oder mehrere Personen, sehr unbestimmt bezeichnet, folglich ohne Unterschied des Geschlechts und der Zahl, daher es nur im Singular gebraucht wird … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
wer — wer; wer·gild; wer·ner·ite; wer·nick·e s; wer·o·wance; wer·the·ri·an; wer·ther·ism; wer·ne·ri·an; wer·geld; wer·te·ri·an; wer·wolf; … English syllables
werþa- Ⅰ — *werþa , *werþam, *werþja , *werþjam germ., stark. Neutrum (a): nhd. Wert, Preis, Kaufsumme; ne. worth (Neutrum); Rekontruktionsbasis: got., ae., afries., anfrk., as., ahd.; Etymologie … Germanisches Wörterbuch
werþa- Ⅱ (1) — *werþa (1), *werþaz, *werþja , *werþjaz germ., Adjektiv: nhd. angemessen, wert, würdig; ne. worthy; Rekontruktionsbasis: got., an., ae., afries., anfrk., as., ahd.; Vw.: s. *un , * līka ; … Germanisches Wörterbuch
wer — wer, was: Das Pronomen mhd. wer, waz̧, ahd. ‹h›wer, ‹h›waz̧ (vgl. got. hʋa, engl. who, what, schwed. vem, vad) gehört zum idg. Pronominalstamm *ku̯o , *ku̯e »wer, was«. Vgl. aus anderen idg. Sprachen aind. kaḥ »wer«, lat. qui »wer«, quod »was«,… … Das Herkunftswörterbuch
werþōn — *werþōn germ., schwach. Verb: nhd. würdigen; ne. estimate; Rekontruktionsbasis: got., ae., afries., anfrk., as., ahd.; Hinweis: s. *werþa (1); Etymologie: s … Germanisches Wörterbuch
wer — fragendes, bezügliches und (umgangssprachlich) unbestimmtes Pronomen; Halt! Wer da? (vgl. Werda); wer (derjenige, welcher) das tut, [der] ...; ist wer (umgangssprachlich für jemand) gekommen?; wer alles; irgendwer (vgl. irgend) … Die deutsche Rechtschreibung
werþa- Ⅲ — *werþa , *werþaz, *werþja , *werþjaz germ.?, stark. Maskulinum (a): nhd. Wert, Preis, Kaufsumme; ne. worth (Neutrum); Rekontruktionsbasis: an.; Etymologie: s. ing. *u̯ert , Verb, drehen … Germanisches Wörterbuch
werþan — *werþan germ., stark. Verb: nhd. wenden, werden; ne. turn (Verb), become; Rekontruktionsbasis: got., an., ae., anfrk., as., ahd.; Vw.: s. *far , *ga , *uz ; Etymologie … Germanisches Wörterbuch
wer — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • wen • wem • der • die • das • welche … Deutsch Wörterbuch