-
1 being refuted
Weerlegging (weerlegd worden, in tegenspraak zijn) -
2 disproof
-
3 contradiction
n. tegenstrijd; tegenspraak[ - diksjn]1 tegenspraak ⇒ contradictie, tegenstrijdigheid♦voorbeelden:1 contradiction in terms • contradictio in terminis, innerlijke tegenspraak -
4 rebuttal
-
5 confutation
n. weerlegging -
6 elenchus
n. logische weerlegging -
7 incontestability
n. Onvermogen weerlegd te worden, zonder weerlegging -
8 rebutter
n. weerlegging, tegenbewijs -
9 refutably
adv. weerlegging -
10 refutal
n. weerlegging -
11 refutation
n. weerlegging
Перевод: с английского на все языки
со всех языков на английский- Со всех языков на:
- Английский
- С английского на:
- Нидерландский
